Πεδίο δόξης λαµπρό για την αξιοποίηση ακινήτων

Τα δηµόσια κτήρια ανήκουν στις κοινωνίες, τους πολίτες, στην καθηµερινότητα τους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται µέσα από το πώς οργανώνεται µία τοπική κοινωνία.
Είναι άλλωστε µία συζήτηση, που όπως οι παλιές κολόνιες κρατούν χρόνια, έτσι και η συγκεκριµένη. Ο προβληµατισµός, οι όποιες κατά καιρούς διεκδικήσεις, εντοπίζονται εύκολα στη ατζέντα λόγου χάρη των Χανίων και όχι µόνο.
Εξ’ αφορµής της πρότασης που αφορά την αξιοποίηση δηµοσίων ακινήτων – κτηρίων προς όφελος των δηµοτών και συγκεκριµένα την άποψη και θέση της ‘‘Λαϊκής Συσπείρωσης Πλατανιά’’ µέσω του ∆ηµήτρη Ανθούση, για το κτήριο που στεγαζόταν το Ειρηνοδικείο Κολυµπαρίου, κατατίθεται η εξής ερώτηση.
Γιατί άραγε είναι ανάγκη, η τοπική αυτοδιοίκηση, µέσω της όποιας παράταξης -δεν παίζει και τόσο ρόλο- να ζητάει την παραχώρηση, να καταθέτει αιτήσεις για πιστώσεις, µετατροπές κτηρίων και όλα τα συναφή… ενώ θα ήταν τόσο ανώδυνο, τόσο επωφελές, τόσο γρήγορο σε διαδικασίες, το ∆ηµόσιο ανά τακτά χρονικά διαστήµατα να γνωστοποιούσε στις κατά τόπους αυτοδιοικήσεις, τα δηµόσια κτήρια που τους διαθέτει µε σχετικό προϋπολογισµό για µετατροπές ή άλλες εργασίες.
Η ζωή κι οι άνθρωποι ενισχύονται, εµψυχώνονται όταν απαλλάσσονται από χρονοβόρες διαδικασίες και µυριάδες αιτήµατα.
Επί της ουσίας δηλαδή, όταν διαπιστώνουν πως Κεντρική Σκηνή, Περιφέρειες, Τοπικές ∆ιοικήσεις, συν-λειτουργούν τόσο αρµονικά, τόσο άψογα, σε σηµείο που ο πολίτης αντί να λέει “φτου µας ωρέ”, να λέει “φτου να µη σας µατιάσω”.
Μ π. Λ