Η Ελλάδα που αντιστέκεται… η Ελλάδα που επιμένει… γνωστό τραγούδι του Σαββόπουλου, τόσο επίκαιρο στις μέρες μας, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει…! Παντού υπάρχει μια σύγχυση, στην κοινωνία, στην αγορά, στην οικονομία, στις υπηρεσίες, στους εργαζόμενους… Ενώ υποτίθεται ότι οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί η συγκυβέρνηση προχωρούν με ρυθμό χελώνας μέσα σε ένα ανασφαλές και ρευστό πολιτικό και κοινωνικό κλίμα, η περιβόητη ανάπτυξη ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και προς το παρόν είναι ένα όνειρο απατηλό! Με την ανεργία να καλπάζει, με την ακρίβεια να είναι θηλιά στα πτωχευμένα νοικοκυριά, με τα χαράτσια να έχουν γίνει εφιάλτης στην τσέπη του λαού, με τους απανωτούς φόρους να είναι ασήκωτα βαρίδια στις πλάτες των εργαζόμενων, πώς θα πάει μπροστά αυτό το αλωνάκι που λέγεται Ελλάδα; Μιλάνε για πρωτογενές πλεόνασμα 4 δισ., πριν από λίγες μέρες μιλούσαν για 1,5 δισ., ενώ πριν από λίγο καιρό έλεγαν για πλεόνασμα 700 χιλ. ευρώ! Φαίνεται όσο πλησιάζουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι ευρωεκλογές το πλεόνασμα θα διογκωθεί και μπορεί να φτάσει και τα 8 δισ.! Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει αλήθεια μέσα σ’ αυτό τον κουρνιαχτό κι αν υπάρχει βρίσκεται μια ανάσα από το ψέμα! Άρα η πολιτική είναι τόσο μπλεγμένη με το ψέμα και την αλήθεια που πολλές φορές ταυτίζονται αυτές οι δύο έννοιες τόσο πολύ που δεν ξεχωρίζουν! Πέρα απ’ όλα αυτά οι Ευρωπαίοι φίλοι μας κατέστησαν τη χώρα μας «πειραματόζωο» επιβάλλοντας επαχθείς όρους μνημονίων εις βάρος του ελληνικού λαού και των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων! Στην πορεία βέβαια και κατά καιρούς «βγαίνουν» κάποιες φωνές που υποστηρίζουν τα τραγικά λάθη των μνημονίων, πόσο έπεσαν έξω οι δανειστές, πως τελικά αυτό ήταν ένα πείραμα και δεν πρέπει να ξανασυμβεί σε καμιά χώρα του κόσμου! Είναι σίγουρο πως μετά από μερικά χρόνια όλοι θα θυμούνται αυτές τις μαύρες σελίδες της ιστορίας της χώρας μας, θα μιλάνε γι’ αυτό το «πρωτογενές» όνειδος που ρήμαξε τη χώρα μας για τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού κατεστημένου! Ο εφιάλτης που έρχεται από το μέλλον λέει πως το χρέος της πατρίδας μας δεν είναι βιώσιμο στον αιώνα τον άπαντα. Η μόνη λύση που η χώρα μας θα ξαναβρεί τους δρόμους της ανάπτυξης και της ευημερίας είναι η ολική διαγραφή του χρέους! Δεν είναι αδύνατο το ανέφικτο, όπως και πέρα από τη λογική υπάρχει το παράλογο, αυτό δηλαδή που βιώνουμε ως Έλληνες στην καθημερινότητά μας!