LUCIANO LANZA
Ιταλός δοκιμιογράφος
δημοσιογράφος
υπεύθυνος σύνταξης
της Ιταλικής επιθεώρησης
LIBERTARIL και συγγραφέας
πολλών ριζοσπαστικών
βιβλίων
Εκδόσεις
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ
Γενική επιμέλεια έκδοσης
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ
εκδόσεις 2010
σε περιορισμένο αριθμό
αντιτύπων
Αλλά αυτή είναι ένας μύθος που μοιάζει αθάνατος, που στην πραγματικότητα είναι πολύ εύθραυστος…Γεγονός που ίσως μας επιτρέψει να ακολουθήσουμε μια διαδικασία αποκωδικοποίησης, η οποία, θεμελιωμένη πάνω σε μια ΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΡΑΣΗ αυξάνει την πιθανότητα να πάμε ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Με διερωτωμένους και διερωτούμενες, επιπλέον, για το ποια μπορεί να είναι η θέση που θα καταλαμβάνει η οικονομία, αν βεβαίως θα υπάρχει μια τέτοια θέση, σε μια ελευθεριακή κοινωνία.
Γιατί οφείλουμε να θέλουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες θα παύσουν να είναι κεντρικές (ή μοναδικές). Για να ξαναπάρει η οικονομία τη θέση της ως απλό μέσο της, ανθρώπινης ζωής και ΟΧΙ σαν έσχατος σκοπός στα Μονοπάτια του Λαβύρινθου, όπως έγραφε Κορνήλιος Καστοριάδης πολλά χρόνια πριν…
Με το όραμα να δημιουργήσουμε μια γλώσσα πέρα από το οικονομικό.
ΖΟΥΜΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
1 Τώρα, πια, από μνημόνιο σε μνημόνιο και από αξιολόγηση σε αξιολόγηση σύμπας ο ελληνικός λαός ζει μέσα σ’ ένα καταναγκασμό της ζωής, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ και μόνο, μέσα στα πλαίσια της οικονομίας.
Μέσα σε κυκεώνες αριθμών, υπολογισμών διαπλοκών και επιπλοκών, μέτρων επί μέτρων τα οποία δεν μπορεί να κατανοήσεις παρά μόνο ως εφιαλτική αναγκαστική επιβολή σου, πολίτες, γενικά.
Κυρίως, όμως σε όσους δεν έχουν τις δυνατότητες να παρακολουθήσουν, και να ερμηνεύσουν όλη αυτή τη ροή των αριθμών, των οικονομοτεχνικών συνδυασμών, που φυλακίζουν τη ζωή μας. Η οποία έχει οδηγηθεί στο αδιέξοδο της δογματικής υπερ-εκμετάλλευσης. Για να πρέπει να διαφοροποιηθεί ριζοσπαστικά, πέρα από την τρομερή της συμβατικότητα….
ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Η έκδοση αυτού του δοκιμίου ετοιμάσθηκε στο εργαστήρι της ελευθεριακής κουλτούρας, με γενική εκδοτική επιμέλεια του Παναγιώτη Καλαμαρά σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Το δοκίμιο αυτό επισημαίνει τη σημασία και την ανάγκη να ανοιχτούμε πέρα από τον απόλυτο καταναγκασμό της μονομερούς οικονομικής ζωής, με τρόπο που θα δοθεί στους πολίτες η δυνατότητα μιας ευρύτερης ενασχόλησης με κοινωνικά πολιτιστικά, πνευματικά και επιστημονικά ενδιαφέροντα που ουσιαστικοποιούν την ατομική και συλλογική λειτουργία πέρα από το μονομερή κυρίαρχο οικονομικό καταναγκασμό, σε παγκόσμια πια κλίμακα.
Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ
Βασικά το κυρίαρχο «οικονομικό» είναι μια αναπαράσταση της πραγματικότητας που άλλαξε πραγματικά, βαθιά, το κοινωνικό φαντασιακό και συνεπώς άλλαξε και την κοινωνία.
Με αυτό τούτο το γεγονός να αποτελεί ένα μύθο που ήρθε να καλύψει ένα ιστορικό, κοινωνικό κενό από τη γέννηση του οικονομικού, που ως μοντέρνα έννοια, εκκινεί περίπου στα μισά του μεσαίωνα, έγραψε ένα σημαντικό δοκίμιο με τίτλο: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ Ο LUCIANO LANZA, διακεκριμένος ιταλός δοκιμιογράφος και Δημοσιογράφος της μαχόμενης πνευματικής ευθύνης, υπεύθυνος ένταξης της επιθεώρησης Literaria.
Για να εξετάσει πρωταρχικά στο τολμηρό δοκίμιό του την ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ επανάσταση που συνέβη με την άφιξη του οικονομικού.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Βασικά, ο Luciano Lanza, γράφοντας για τον μύθο του οικονομικού που ήρθε να καλύψει ένα ιστορικό-κενό τονίζει ότι αυτό αποτελεί μια σημασία που στηρίζει αποφασιστικά τις πράξεις του ανθρώπου. Για να μοιάζει ο ΜΥΘΟΣ αυτός Αθάνατος.
Για να είναι, όμως, και πολύ εύθραυστο.
Αλλά, προσθέτει, ότι η κατανόηση και ο προσδιορισμός του χώρου που καταλαμβάνει το «οικονομικό» στη θέσμηση της σύγχρονης κοινωνίας, ίσως μας επιτρέψει να ακολουθήσουμε μια διαδικασία από κωδικοποίησης, η οποία θεμελιωμένη πάνω σε μια οικοδομική δράση, αυξάνει την πιθανότητα να πάμε πέρα από την οικονομία.
Όμως, σ’ αυτή την τόσο επαναστατική πρόκληση ο Luciano Lanza κρίνει, ότι θα είμαστε διερωτώμενοι και διερωτώμενες ποία θα είναι η θέση που θα καταλαμβάνει η οικονομία αν βεβαίως θα υπάρχει μια τέτοια θέση, σε μια ελευθεριακή κοινωνία;
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΖΕΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟ
Η τρέχουσα πραγματικότητα, με το οικονομικό να είναι μια αναπαράσταση της πραγματικότητας που άλλαξε βαθιά το κοινωνικό φαντασιακό, συνεπώς και την κοινωνία δείχνει ιδιαίτερα, προκλητικά και αποφασιστικά ότι η οικονομία ορίζει και καθορίζει τα πάντα, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο. Αλλά και ιδιαίτερα στη χώρα μας, η οποία εδώ και πολλά χρόνια βρίσκεται στον απόλυτο καταναγκασμό των μνημονίων και όλων των δυστυχιών που προκύψανε, προκύπτουν και θα προκύπτουν από αυτά. Για να υπάρχουν μέσα σε όλες τις διαπλοκές, τους θεσμικούς και υπερθεσμικούς εκβιασμούς και καταναγκασμούς και κάποιες φάσεις που ανοίγει ένα «παράθυρο ευκαιρίας».
Αυτό το παράθυρο, τώρα, άνοιξε για την Ελλάδα με deal με δανειστές μας.
«ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΥΤΥΧΕΙΣ…»
Εστί χαρακτηρίστηκε το γεγονός του κλεισίματος της τόσο περίπλοκης και ζημιογόνου – οικονομικής καταναγκαστικότητας από τους εκβιάζοντες δανειστές μας.
Για να φτάσουμε – αν κατορθώσουμε κάποια στιγμή – να βγούμε στις αγορές με πολύχρονη επιτροπεία – όπως και οι άλλες χώρες, του σύγχρονου παγκόσμιου συστήματος του οικονομικού καταναγκασμού χωρών χρέους.
Το σχόλιο του Τ.V.X. 2 Μαΐου 2017 δείχνει την ουσιαστικότητα και εκμεταλλευτικότητα της οικονομικής, παγκοσμιοποιημένης αγοράς του σήμερα. Ένα μιντιακό σχόλιο που μας προσγειώνει λέγοντας εν ολίγοις, οι αγορές είναι μάλλον ευτυχείς με την συμφωνία που έκλεισε τα ξημερώματα στο Hilton ανάμεσα στους δανειστές και την ελληνική κυβέρνηση, έστω κι αν δεν προεξοφλούνται ανάλογα… συναισθήματα και για την υπό βαριά μνημονιακή κόπωση, ελληνική κοινωνία με τους κυβερνητικούς φορείς να επιχαίρουν και τους φορείς της αξιωματικής και ελάσσονος αντιπολίτευσης να αποδοκιμάζουν τους επιχαίροντες.
ΑΧΑΛΙΝΩΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤHΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ…. ΧΑΟΣ
Όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα της οικονομίας της αγοράς, που οι αχαλίνωτες δυνάμεις της, στην οικονομική και χρηματική σφαίρα θα προκαλέσουν χάος. Έτσι, έγραψε το 2010 στο δοκίμιό του «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» ο Ιταλός συγγραφέας Luciano Lanza… Προφητεύοντας το ΧΑΟΣ που από το 2010 άρχισε να εξαπλώνεται απειλητικά. Για να είναι, τώρα, κυρίαρχο και καταλυτικό το οικονομικό σε – λίγο – πολύ – οικουμενικό επίπεδο. Με τον καπιταλισμό – μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού να έχει μείνει μόνος, αντιπαλεύοντας τον εαυτό του. Για να πει ο Luciano Lanza (στις σελίδες 26-27) ότι: «Η ανεπανόρθωτη κρίση που προκλήθηκε έχει, να κάνει κυρίως με τη διάσταση παρά με την ποιότητα. Η παγκόσμια αγορά έχει λόγο ύπαρξης όταν υπάρχουν τόποι εκμετάλλευσης ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ Καπιταλιστική ΛΟΓΙΚΗ.
Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΡΙΣΕΙΣ, ΡΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΥΦΕΣΕΙΣ
Σήμερα όμως (από το 2010) που έγραψε και κυκλοφόρησε το δοκίμιό του ο Luciano Lanza η επέκταση της αγοράς σε ολόκληρο τον κόσμο προκαλεί ακόμη και για φυσικούς λόγους σημεία ρήξης, στιγμές εξόδου, ηθελημένες ή μη και είναι προφανείς πως: ο καπιταλισμός τρέφεται από την κρίση, την ανισορροπία, τις ρήξεις και τις υφέσεις. Με τη δύναμή του να έγκειται, κυρίως, στην ίδια του τη φύση, η οποία αντλεί τη ζωτικότητα της από την κρίση. Αλλά τώρα η κατάσταση είναι διαφορετική γιατί στο παιχνίδι μπαίνει η ποιοτική διάσταση.
Όμως, η διεισδυτικότητα του οικονομικού (καθώς αυτό υλοποιείται στην πιο ολοκληρωμένη καπιταλιστική μορφή) έχει ακυρώσει στο κέντρο της κοινωνίας, κάθε παράφωνη λογική. Με το πολιτικό και το κοινωνικό να μην έχουν πλέον ένα ιδιαίτερο και αυτόνομο λεξιλόγιο. Γιατί τα πάντα ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ στο σημείο του οικονομικού. Με την ολοκληρωτική ΝΙΚΗ του οικονομικού είναι σαφές το σημάδι της κρίσης του.
ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΞΕΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ
Αλλά, ποιο είναι το πλέον προφανές σύμπτωμα της σημερινής κρίσης;
Σ’αυτή την κρίσιμη ερώτηση ο Luciano Lanza απαντά απερίφραστα πως «Η παγκοσμιοποίηση είναι το πλέον προφανές σύμπτωμα της κρίσης του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ. Μια κρίση που γίνεται λιγότερο εμφανής λόγω της επέκτασης της χρηματιστικής διάτασης. Με την επιθετική ανάπτυξη των χρηματιστικών εργαλείων, οι χρηματιστικές τάξεις να παρουσιάζουν μια ροή 25 φορές μεγαλύτερη από τις εμπορικές. Αλλά, αν η κοινωνία υπάγεται καθ’ ολοκληρίαν, στην λογική του οικονομικού… τότε πρέπει να ενσκύψουμε στη δημιουργία μιας γλώσσας ΞΕΝΗΣ προς εκείνη του οικονομικού…..
Όμως εμείς εδώ και χρόνια και ιδιαίτερα τώρα βρισκόμαστε στο ΧΑΟΣ και στον μέγιστο καταναγκασμό της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ γλώσσας που αποτελεί τη δραματική σύγχυση «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», είναι ένα τολμηρό δοκίμιο για μια άλλη θεώρηση του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ…. Γιατί οφείλουμε να θέλουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες θα πάψουν να είναι κεντρικές (ή μοναδικές), για να ξαναπάρει η οικονομία τη θέση της ως απλό σύμβολο της ανθρώπινης ζωής και όχι σαν έσχατος σκοπός της, όπως γράφει ο Καστοριάδης στα «Μονοπάτια του Λαβύρινθου».
