Κύριε διευθυντά,
δύο είναι οι κύριες συνθήκες που πρέπει να πληρούνται για να μπορεί ένας νέος πολιτικός σχηματισμός “κόμμα”, να ιδρυθεί και να διεκδικήσει την είσοδό του στο κοινοβούλιο. Η πρώτη είναι η πολιτική του διαφοροποίηση από τα ήδη υπάρχοντα κόμματα και η δεύτερη η οργανωτική του δομή. Η δημιουργία δηλαδή των αναγκαίων οργάνων που θα στηρίξουν αυτή την πολιτική και θα εξασφαλίσουν τη δημοκρατική διαδικασία στην επίλυση κάθε ζητήματος που θα προκύψει.
Νέα κόμματα με προοπτική εισόδου στη βουλή συνήθως δε δημιουργούνται όταν οι πολιτικές συνθήκες σε μια χώρα είναι ομαλές, αλλά και αν δημιουργηθούν συνήθως δεν μακροημερεύουν. Μπορούμε να ανατρέξουμε τα τελευταία 40 χρόνια και να δούμε ότι τα περισσότερα από τα κόμματα που εμφανίστηκαν στη χώρα μας δεν υπάρχουν σήμερα.
Σε μη ομαλές περιόδους όμως π.χ. μετά από πολέμους, επαναστάσεις, πτωχεύσεις κλπ. οι συνθήκες είναι περισσότερο ευνοϊκές για τη δημιουργία νέων κομμάτων. Η ελεγχόμενη πτώχευση της χώρας μας δημιούργησε αυτές τις προϋποθέσεις. Έτσι δημιουργήθηκαν ή μπήκαν στο κοινοβούλιο τα κόμματα των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ το ΠΟΤΑΜΙ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Το εκλογικό σώμα θυμωμένο από την πολιτική των μεγάλων κομμάτων που είχαν κυβερνήσει, δηλαδή, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ψήφισε όλα αυτά τα κόμματα ελπίζοντας σε κάτι καλύτερο κύρια όσον αφορά στον τομέα της οικονομικής διαχείρισης. Οι ψηφοφόροι δηλαδή των παραπάνω κομμάτων είχαν ένα κριτήριο που είχε να κάνει περισσότερο με τη διαχείριση του συστήματος και όχι με τον ιδεολογικό προσανατολισμό τους.
Την επόμενη μέρα όμως, δηλαδή μετά την ομαλοποίηση η βιωσιμότητα αυτών των κομμάτων θα εξαρτηθεί όχι από το θυμό των πολιτών αλλά από τις παραπάνω δύο προϋποθέσεις, δηλαδή την πολιτική τους διαφοροποίηση από άλλα κόμματα και την οργανωτική τους δομή.
Το ΠΟΤΑΜΙ δεν πληροί την πρώτη και σπουδαιότερη συνθήκη, αυτή δηλαδή της πολιτικής διαφοροποίησης από το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Μικροδιαφορές αναδεικνύονταν συνεχώς από την πλευρά του ΠΟΤΑΜΙΟΥ κύρια όμως για τη δημιουργία εντυπώσεων με σπουδαιότερη ίσως αυτή για το Σκοπιανό.
Το ηθικό επιχείρημα του κ. Θεοδωράκη ότι έχει στελέχη ικανά και αδιάφθορα δεν είναι συγκρίσιμο, διότι αυτά τα στελέχη δεν έχουν ασκήσει εξουσία. Το έτερο επιχείρημα επίσης ότι είναι περισσότερο εκσυγχρονιστικό από το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ δεν ισχύει. Η πολιτική των δύο κομμάτων είναι εξ ίσου εκσυγχρονιστική. Μόνο η άσκηση της εξουσίας θα δείξει στην πράξη ποιο κόμμα είναι περισσότερο εκσυγχρονιστικό από το άλλο. Το ΠΟΤΑΜΙ συγκρίνει τις υποθετικές δικές του μεταρρυθμίσεις που θα έκανε αν ερχόταν στην εξουσία με αυτές που δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ. Σύγκριση δηλαδή ανόμοιων πραγμάτων. Εδώ όμως δεν αναφερόμαστε στο ΠΑΣΟΚ αλλά στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ σε ένα νέο κόμμα πιο νέο από το ΠΟΤΑΜΙ πιο καλά οργανωμένο με περισσότερα μέλη και ψηφοφόρους, περισσότερους βουλευτές και με πολύ πιο έμπειρα στελέχη. Από τη στιγμή δηλαδή που υπάρχει άλλος πολιτικός φορέας ισχυρότερος με την ίδια πολιτική και πολύ καλύτερη οργάνωση είναι στρατηγικά συμφερότερη η συνεργασία με αυτόν τον φορέα παρά η μοναχική πορεία παρά τις μικροδιαφορές.
Όσον αφορά στην οργανωτική του δομή το ΠΟΤΑΜΙ από την αρχή της λειτουργίας του, ως πολιτική επιλογή, δε δημιούργησε μια αυστηρή οργανωτική δομή όπως τα άλλα μεγάλα κόμματα με οργανώσεις κατά δήμο και νομό και διατήρησε ένα αρχηγικό χαραχτήρα στη λήψη αποφάσεων. Αυτή η χαλαρή οργανωτική δομή βόλευε στο ξεκίνημα, φάνταζε περισσότερο φιλελεύθερη και ως εκ τούτου περισσότερο ελκυστική, αφού το ΠΟΤΑΜΙ συγκέντρωνε εκείνη την εποχή μέλη διαφορετικών πολιτικών ιδεολογιών.
Στην τελευταία συνέλευση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ πάρθηκε η απόφαση της εξόδου από το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ στην “8η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ” όπως έγραφε η επιγραφή μπροστά στο βήμα από το οποίο μίλησε ο κ. Θεοδωράκης. Ήταν παρόντες περίπου 120 αντιπρόσωποι και η απόφαση πάρθηκε με 97 υπέρ 16 κατά και 5 λευκά. Ποια ήταν τα μέλη τα οποία εξέλεξαν αυτούς τους αντιπρόσωπους της ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ των 120 ατόμων, και κατά πόσο νομιμοποιούνται ότι εκφράζουν τη θέληση της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του ΠΟΤΑΜΙΟΥ σε μια τόσο σημαντική απόφαση, παραμένει άγνωστο. Για το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ μόνο στο Δήμο Χανίων στις πρόσφατες εκλογές για ανάδειξη της Συντονιστικής Επιτροπής ψήφισαν περισσότερα μέλη. Από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό ότι το ΠΟΤΑΜΙ δεν αντιπροσωπεύει τίποτα οργανωτικά ενώ ιδεολογικά ταυτίζεται με το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ
Η απόφαση του ΠΟΤΑΜΙΟΥ να φύγει από το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ αποτελεί μια απόφαση στη λάθος κατεύθυνση, διότι ο πρόεδρος έθεσε την επιβολή των προσωπικών του απόψεων πάνω από το συμφέρον του κόμματος. Ουσιαστικά δηλαδή πάνω από το συμφέρον των ψηφοφόρων του τους οποίους δε ρώτησε. Η παραμονή του ΠΟΤΑΜΙΟΥ θα έδιδε ιδεολογικά μια μικρή άυλη αξία στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ. Οργανωτικά όμως δε θα έδιδε τίποτα αφού έχει πλήρως αποδυναμωθεί. Οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του ΠΟΤΑΜΙΟΥ μετά τη φόρτιση των πρώτων ημερών θα δουν που πρόσκεινται ιδεολογικά και οι περισσότεροι θα επιστρέψουν εκεί που ανήκουν στο ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ γιατί αυτό αντιπροσωπεύει περισσότερο τα συμφέροντά τους.
Ο Θεοδωράκης κατά τη γνώμη μας δεν αντιλήφτηκε ότι η ανώμαλη πολιτική κατάσταση που τον βοήθησε να γίνει αρχηγός και να μπει στη βουλή τερματίζεται και ότι θα έπρεπε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Η έλλειψη διορατικότητας θα αποβεί τελικά πολιτικά μοιραία για το κόμμα του και για εκείνον. Βέβαια και η αναζήτηση αλλού στέγης είναι μια επιλογή παρόλο που προς το παρόν ο κ. Θεοδωράκης την αποκλείει. Το ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ πιθανόν κάτι να έχασε βραχυχρόνια, στην πορεία όμως πιστεύουμε ότι θα ωφεληθεί, διότι θα αυξηθεί η αξιοπιστία του, η ομοιογένεια και η αγωνιστικότητά του.
Κώστας Μουντάκης
Γραμματέας της Συντονιστικής Επιτροπής της Τομεακής Οργάνωσης
του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
του Δήμου Χανίων
