[ΔΑΣΙΚΑ… ΛΙΜΑΝΙΑ] Αναφερόμασταν χθες στα διάφορα… ευτράπελα που αφορούν τους δασικούς χάρτες. Ένα από αυτό και ο χαρακτηρισμός ως δασικού ενός μεγάλου μέρους της παραλιακής ζώνης στα νότια της Κρήτης, κυρίως όμως ότι η “Μαύρη λιμνώνα” το λιμάνι της Χώρας Σφακίων, όπως επίσης και το λιμανάκι της Σούγιας είναι στα “πράσινα”! Σε κάθε περίπτωση τέτοιες “τρανταχτές” αστοχίες επιβάλλεται να διορθωθούν άμεσα!
[Αλλάζει η κυριότητα;] «Γράφετε στα “Χ.Ν.” της Τρίτης τη συνέντευξη της συντονίστριας της “Αποκεντρωμένης Διοίκησης” της κας Κοζυράκη ότι “οι περισσότεροι που ”φωνάζουν” για τους δασικούς χάρτες μιλάνε για κυριότητες και ιδιοκτησίες, ότι χάνουν δηλαδή την περιουσία τους, κάτι που φυσικά δεν ισχύει!” Όμως αυτό που δεν ισχύει είναι ότι αλλάζοντας το χαρακτήρα των εκτάσεων και κάνοντας τα δασικά, περιορίζεται το εύρος των δραστηριοτήτων που μπορείς να αναπτύξεις σε αυτά. Αυτό πρακτικά δεν σημαίνει αλλαγή της ιδιοκτησίας;» αναρωτήθηκε αναγνώστης μας.
Στο 57ο επεισόδιο, ψάχνουμε τι κοινό έχουν Σφακιά και Τέξας και κάνουμε μια στάση στον… λόφο Καστέλι που περιμένει να μάθει την «τύχη» του.
ΟΧΙ απλά περιορίζεται η χρήση τους αλλά μηδενίζεται. ΟΥΤΕ για χωράφι ΔΕΝ μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Σύμφωνα με το Δασαρχείο, ακόμα και φυτεμένο με οποιαδήποτε καλλιέργεια να είναι, κανονικά πρέπει να επιστρέψει στην δασική πρότερη κατάσταση του. Δηλαδή ασπαλάθους, αστοιβίδες ή ότι άλλο θεωρείται δασική χλωρίδα. Αν έχει μέσα και κυπαρίσσια… τότε… χαιρετά μου τον… πλάτανο. Χρήση θα αλλάξει ΜΟΝΟ μετα από αποχαρακτηρισμό ή μετά από ένσταση και φυσικά έγκριση της, στους δασικούς χάρτες για αλλαγή κατάστασης και χρήσης. Το γνωρίζω καλά από “πρώτο χέρι”. Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται είναι εικασίες.