Περί δημιουργίας και αλήθειας ή η αλήθεια του χάους

Στους δρόμους του κόσμου, ο κόσμος δε φαίνεται. Στους δρόμους του κόσμου υπάρχει κουρνιαχτός. Ομίχλη πυκνή και νέφελα απροσπέλαστα. Λίγο το φως. Μα δυνατό. Ο Όντως Όν μόνο ξέρει. Κι αυτός αποφασίζει. Κι αυτός στο τέλος νικά. Γιατί μόνο αυτός ξέρει. Η αλήθεια μά είναι. Η αλήθεια μία θα παραμείνει. Κι ο Όντως ΌΝ αλήθεια είναι. Και ήταν πάντα. Θα υπάρξουν πολλοί που θα πουν ότι υπάρχουν πολλές αλήθειες. Αλλά ειναι πονηροί. Δειλοί. Είναι το απόλυτο κακό. Και το απόλυτο κακό δεν έχει πρόσωπο. Μόνο ο Όντως Όν, πρόσωπο έχει. Δεν είναι το πρόσωπο του Οντως Ον , το πρόσωπο του κόσμου τούτου. Ο Οντως όν έπλασε τον κόσμο τούτο καθώς και όλους τους κόσμους. Όμως το απόλυτο κακό που πρόσωπο δεν έχει, θέλησε να τον οικειοποιηθεί, νομίζοντας πως έτσι θα τον κάνει δικό του. Ο Όντως Όν υπήρχε από πάντα. Δεν γεννήθηκε και δεν πέθανε ποτέ. Δημιούργησε τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, τα τάγματα τους. Ενας από αυτούς, που και αυτός ήταν δημιούργημά του, θέλησε να γίνει ο όντως Όν, παραποιόντας τα πάντα. Πως όμως ένας άγγελος γίνεται το απόλυτο κακό; Ποτέ δεν το κατάλαβα αυτό. Ο Οντως Όν , ο Θεός, κακό δεν δημιούργησε. Κι όμως το κακό έγινε από κάποιο πλάσμα του. Που το ίδιο επελεξε να γίνει το απόλυτο κακό από μιά απέραντη υπεροψία. Ποιός είναι αυτός ο υπερόπτης που θέλει τον κόσμο τούτο καθώς και όλους τους κόσμους και τα σύμπαντα όλα δικάτου, παρ’ όλο που αυτός δεν τα έπλασε. Γιατί να θέλει δικό του κάτι που ο ίδιδος δεν δημιούργησε. Ψευτής και προδότης του πλάστη του. Από τότε ο δόλιος αυτός παραποιεί τα πάντα, εκμεταλευόμενος οτιδήποτε. Από τότε καθε τι αγνό και καθαρό θέλει να το παραποιήσει και κακό να το κάνει ο δόλιος για να το οικειοποιηθεί και να πει πως δικό του είναι. Θέλει να καταστρέφει διαρκώς και αδιακρίτως. Απο μιά φιλοδοξία. Απο μιά υπεροψία. Ο Όντως Όν πάνταταπεινός ήταν. Παρ’ όλο που είναι ο πλάστης ο μοναδικός ταπεινός είναι. Το χάος ο πλάστης είναι που υπήρχε πο πάντα αγέννητο. Δεν έχει αρχή. Δεν πέθανε ποτέ. Και συνεχίζει να δημιουργεί.Αναρωτιέμαι αν το χάος είναι ο Όντως όν . Ο πλάστης. Αν όμως έτσι είναι τότε θα μπορούσε ενας άγγελός του πλασμένος από αυτόν να γίνει το απόλυτο κακό. Βλέπεις, το κακό γεννήθηκε. Το χάος είναι αγέννητο. Ο Όντως Ον αγένητος είναι. Ο γιός του όμως γεννήθηκε και είχε δυό υποστάσεις. Την ανθρώπινη. Και του χάους, δηλαδή του αγένητου  Όντως Όν. Αν όμως είναι έτσι θα πρέπει να κοιτάξουμε λίγο τις γραφές. Ο Οντως Ον  έχει τρις υποστάσεις, μα είναι ένας. Ο ιδιος , ο Γιός του και το πνευμα του. Ο γιός του όμως γεννήθηκε. Και είναι μια απο τις υποστάσεις  τις υποστάσεις του του Οντως Οντως. Αυτό άραγε κάνει τον Όντως Ον γεννημένο ; Αν όμως είναι έτσι πως αυτός που υπηρχε πάντα γεννήθηκε ; Το χάος αγέννητο είναι. Μια υπόσταση όμως του όντως Ον γεννήθηκε. Αυτό κάνει τον Όντως Ον τον πλάστη, γεννημένο; Μήπως το χάος και ο δημιουργός είναι ένα πράγμα ; Κάποτε ο Δημιουργός δημιούργησε. Το δημιούργημά του δεν είναι αυτός. Είναι απλά η δημιουργια του. Το χάος είναι αγέννητο και εξελισει τον εαυτό του και γεννά όμορφους κόσμους. Το χάος εξελισει τον εαυτό του και γεννά δημιουργία. Ο θεός δημιουργεί κάτι που δεν είναι ο εαυτός του. Εδω μπλέκουν λίγο τα πράγματα. Ο Θεός δεν είναι το δημιούργημά του. Το χάος όμως είναι ο εαυτός του και εξελισει τον εαυτό του. Και υπήρχε κι αυτό. Από πάντα. Γιατί ο Θεός που υπήρχε κι αυτός από πάντα να θέλει να βάλει τάξη σε κάτι που δεν είναι δικό του. Είναι του χάους. Αρα μήπως ο πλάστης οικειοποιήθηκε την δημιουργία του χάους ; Που υπήρχε από πάντα και εξέλισε τον εαυτό του. Αρα το χάος και ο Δημιουργός είναι δυο διαφορετικά πραγματα. Μήπως τελικά Θεός δεν υπάρχει ; Το χάος γεννησε και συνεχίζει να γεννά. Το χάος υπήρχε και συνεχίζει να δημιουργεί. Ο Θεός όμως σταμάτησε να δημιουργεί απο τότε. Τότε ποιος είναι ποιος θα έλεγα. Το χάος είναι αγνό. Ποτέ δεν είπε πως θεός είναι. Ο Θεός εκανε τα ταγματα των αγγέλων να τον δοξολογούν και αυτό γιατί άραγε ; Μήπως και δεν είναι τόσοσ ταπεινός τελικά; Μήπως δεν υπήρχε καθόλου. Ένα ξέρω. Αυτός που συνεχίζει να δημιουργεί είναι δημιουργός και ήταν απο πάντα. Αυτός που θέλει να λέγεται Δημιουργός και Θεός σταμάτησε να δημιουργεί. Αρα το χάος είναι ο μόνος δημιουργός γιατί συνεχίζει την δημιουργία του. Και συνεχίζει να γεννά κόσμους και συμπαντα. Και ποτέ δεν εφτιαξε τάγματα αγγέλων να τον δοξολογούν. Αρα . Το χάος υπάρχει. Υπήρχε από πάντα. Και συνεχίζει να εξελισει τον εαυτό του και κόσμους να γεννά. Δεν θέλει δοξολογίες. Είναι μιά δημιουργία το ιδιο. Μιά διαρκής ενέργεια. Και καθε τι γυρίζει σε αυτό μετά το πέρας του κύκλου του. Τ ο χάος είναι αγεννητο και δημιουργεί ακόμα. Ο Θεός δεν ξέρω τι είναι. Λεει ότι είναι διαφορετικός απο το δημιουργημα του. Τότε τι είναι;Το χάος είναι αληθές και συνεχίζει να δημιουργεί. Σε μια αέναη κίνησησ. Κάποτε βλέπει κανείς τα πράγματα όπως είανι. Το χάος συνεχίζει να δημιουργεί και ήταν αγέννητο.Ο Θεός δημιούργησε και μετά τι έγινε ;Δεν υπάρχει τίποτα το μεταφυσικό φιλε μου. Όλα είναι στις δυνατότητες του χάους. Κι ο ανθρωπος ότι κάνει είναι μέσα στις άπειρες δυνατότητες που το χάος του έδωσε. Το χάος είναι αυτό που είναι. Κι είναι ακόμα δημιουργός. Ο Θεός δεν ξέρω τι είναι. Αν υπήρξε και αν υπάρχει.Ο Θεός λοιπόν οικειοοιήθηκε την δημιουργία του χάους. Το χάος είναι της φύσης. Ο Θεός είναι δημιουργημα του ανθρωπου. Εγώ διαλέγω την δημιουργία που εξελισει τον εαυτό της και υπήρχε απο πάντα. Αυτοι που δημιουργησαν τον Θεο ας μας πουν ποιος είναι. Εγώ του χαους είμαι. Που ήταν αγνό. Που είναι αγνό. Που συνεχίζει να δημιουργεί  και που δεν αθετεί τον εαυτό του. Και αναλαμβάνει όλες τις συνέπειες. Γιατί ως αγνό που ήταν δεν καταλαβε την πονηριά των ανθρώπων. Που αυτοίδημιούργησαν τον Θεό. Ας κρατήσουν λοιπόν τν θεό του. Εγώ του χάους είμαι. Και δεν αθετώ τις συμφωνιες  που με αγνότητα κάνω. Απο το χάος προηλθα που συνεχίζει να δημιουργεί. Και όπως αυτό, συνεχίζω να δημιουργώ κι εγώ.