Εγώ λέω ότι ο ελληνικός λαός
-όπως κι ο κάθε λαός- είναι
υπεύθυνος για την ιστορία του, συνεπώς,
είναι υπεύθυνος και για την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται σήμερα.
Καστοριάδης
Πέρασαν λοιπόν και oι ευρωεκλογές, μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του δεύτερου γύρου. Για την Περιφέρεια Κρήτης παραμένει η ίδια Αρχή με ισχυρή πλειοψηφία, και υποθέτω, ότι θα συνεχίσει την πολιτική της προηγούμενης τετραετίας.
Για την πόλη των Χανίων άλλαξε η Δημοτική Αρχή, κατά ένα μεγάλο ποσοστό όμως, έμειναν τα ίδια πρόσωπα, μένει λοιπόν να δούμε πώς θα πορευθεί η νέα Δημοτική Αρχή και εάν είναι διατεθειμένη ν’ αλλάξει τα κακώς κείμενα της προηγούμενης. Το βέβαιον είναι ότι τις εκλογές τη δεύτερη Κυριακή για τον Δήμο τις κέρδισε ο επικεφαλής της παράταξης και όχι οι ετερόκλητοι δημοτικοί σύμβουλοι, επομένως θα πρέπει αυτός τώρα να χαράξει πορεία και μετά να… συνθέσει.
Στις ευρωεκλογές ζήσαμε το γνωστό παλιό σενάριο… όλοι κέρδισαν. Βγήκαν λοιπόν αρχηγοί και κομματάρχες στα κανάλια και προσπαθούσαν να μας πείσουν για… το απίστευτο, ότι χάνοντας κάποια ποσοστά από τους ψηφοφόρους, τελικά είναι κερδισμένος. Με έκπληξη ακούσαμε τον πρωθυπουργό να μας λέει, ότι αυτοί που προσπάθησαν να δώσουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος, αυτοί που καταψήφισαν τη συγκυβέρνηση στις ευρωεκλογές, επεδίωκαν την αστάθεια, την αβεβαιότητα και την ακυβερνησία της χώρας. Δηλαδή το 70% του Ελληνικού λαού που καταψήφισε τους κυβερνητικούς συνδυασμούς στις ευρωεκλογές είναι ταραξίες; Ή μήπως του δόθηκε η ευκαιρία και το έπραξε να εκφράσει την επιθυμία και τη θέλησή του να διώξει την τωρινή κυβέρνηση, γιατί τη θεωρεί υπεύθυνη για τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζει; Κατηγόρησε ο κ. πρωθυπουργός την αντιπολίτευση και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει την ανατροπή. Του θυμίζουμε τις δηλώσεις του αντιπροέδρου της κυβέρνησής του, κ. Βενιζέλου στις ευρωεκλογές του 2009, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ επί της ΝΔ με 4,35%, όπου ζήτησε τη διεξαγωγή εθνικών εκλογών, γιατί διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει την ουσιαστική νομιμοποίηση για να χειριστεί κρίσιμα εθνικά θέματα. Πέραν τούτου όμως η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, απ’ ότι δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα, θέλει την ανατροπή της κυβέρνησης. Αυτό προσπαθεί πιστεύω να εκφράσει η αντιπολίτευση και γι’ αυτό άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε από το 4,6% που είχε στις ευρωεκλογές, αλλά και στις εθνικές εκλογές το 2009, στο 16,78% στις βουλευτικές εκλογές τον Μάιο του 2012 και στο 26,80% στις επαναληπτικές μετά από έναν μήνα. Αυτά τα ποσοστά δείχνουν ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κέρδισε 22 μονάδες από τις προηγούμενες ευρωεκλογές, ενώ η Ν. Δ έχασε 9.5 μονάδες το ίδιο διάστημα, παρόλο που έβαλε το πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο σαν ανάχωμα το πρωτοεμφανιζόμενο Ποτάμι, που από το πουθενά πήρε 6,61%. Τώρα ποιος είναι ο χαμένος και ο αποδοκιμαζόμενος ας το κρίνει ο ελληνικός λαός.
Μας είπε ο κ. Σαμαράς ότι γνωρίζει τα προβλήματά μας, ότι πήρε το μήνυμα, κι άφησε να εννοηθεί ότι γνωρίζει τι πρέπει ν’ αλλάξει. Το ερώτημα το δικό μας είναι ότι αυτά που πράττει, αυτά που αλλάζει μέχρι τώρα ποιον ωφέλησαν; Σίγουρα όχι τον απλό κόσμο, γιατί μέχρι τώρα βλέπει συνεχώς να συρρικνώνεται το εισόδημά του και παρ’όλα αυτά να αυξάνεται το χρέος της χώρας. Επομένως, μήπως αυτό που πρέπει να αλλάξει, για να δούμε άσπρη μέρα είναι η κυβέρνησή του που ασκεί φιλο-ολιγαρχικές πολιτικές; Να μη δίνουμε σημασία στις σειρήνες των ψευδαισθήσεών μας είπε και ο έτερος συγκυβερνήτης κ. Βενιζέλος. Δηλαδή ψευδαίσθηση είναι ότι ο κόσμος υποφέρει και πεινά, όπως μας έλεγε σε παλαιότερες εποχές ο Νιόνιος; Κι αυτοί τα ίδια παραμύθια, ή μήπως θεωρεί ψευδαίσθηση ο κ. Βενιζέλος, ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες; Το πήρε λοιπόν το μήνυμα.ο κ. Σαμαράς, έτσι μας είπε τουλάχιστον. Δυστυχώς, όμως, σύμφωνα με αυτά που μας είπε… δεν το πήρε. Γιατί τότε θα έπρεπε να είχε θορυβηθεί με το υψηλό ποσοστό της Χρυσής Αυγής, [από 0,46 % το 2009 στο 9,36 %,σήμερα τρίτο κόμμα] και όχι με την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια αυτός που θα πρέπει να πάρει το μήνυμα είναι ο ελληνικός λαός, γιατί για τη σημερινή του κατάσταση, δεν είναι μόνο υπεύθυνοι οι κυβερνήτες του, αλλά και αυτός που τους ψηφίζει.
