Περί εμβολιασμών ο λόγος

…κι η τέλεια οργάνωση

Στο ερημητήρι μου από Θεό και φύση προστατευόμενος, εδώ στο ακριτικό Σφηναράκι, έλαχε τούτη τη χρονιά ελέω πανδημίας να βιώνει κι η θυγατέρα μου Ανδρομάχη με τον Καντανιώτη σύζυγό της τον Πέτρο. Δώρο για μας τους γονιούς που τους βλέπουμε συχνά κι όχι μόνο τηλεφωνικά από το Μαϊάμι όπου είναι οι δουλειές κι η μόνιμη κατοικία τους.

Kαι κουβεντιάζουμε. Για όλα. Από την αλλαγή εποχής με την ορκωμοσία του Μπάϊντεν, την αλλαγή κλίματος και τους παγετώνες στην Ανταρκτική που λιώνουν και φυσικά τη φρικτή πανδημία που όλους βασανίζει.

Και λέγαμε για τους τριακόσιες είκοσι περίπου χιλιάδες θανάτους από τον κορονοϊό στην άλλοτε ποτέ θαυμάσια οργανωμένη σε όλους τους τομείς υπερδύναμη, την Αμερική, που επί Τραμπ είχε απολέσει την αίγλη της.

Κείνη την ώρα φωνή απελπισίας ακούστηκε της άλλης θυγατέρας μας από το Μαϊάμι ερχόμενη που δεν κατάφερε να έρθει Ελλάδα λόγω σπουδών της εγγόνας μας.
Κι ο λόγος στράφηκε στην αφεντιά μου που με ειδοποίησαν να πάω στο Νοσοκομείο Χανίων για να εμβολιαστώ.

―Τι έκανες μπαμπά; Πώς και σε ειδοποίησαν; Κι άλλες τέτοιες ερωτήσεις που έρχονται από δικούς και φίλους.

Κι εδώ είναι η όλη ιστορία χωρίς τίποτα να προσθέσω τίποτα να παραλείψω. Πρέπει να λέγονται τα καλά αλλά και τα κακά.

Το μόνο, λοιπόν, που έχω κάνει, (όπως και πάρα πολλοί άλλοι) είναι να εγκαταστήσω την άυλη συνταγογράφηση για να μην πηγαίνω κάθε τρεις και δέκα σε γιατρούς προκειμένου να μου γράψουν εξετάσεις και φάρμακα. Τώρα, δηλαδή, με ένα τηλεφώνημα, δίνω τον αριθμό ΑΜΚΑ μου, ή της γυναίκας μου και η παραπομπή σε εξετάσεις ή αγορά φαρμάκων έρχονται ηλεκτρονικά στο e-mail και στο κινητό μου.

Θα μου πεις «τι με ενδιαφέρουν εμένα και τα γράφεις…» σωστά. Δεν ενδιαφέρουν όλους. Όμως εκείνο που με εξέπληξε και κυρίως τις θυγατέρες μου, είναι η άψογη οργάνωση για τον εμβολιασμό μας στην Ελλάδα.

―Εδώ στο Μαϊάμι μπαμπά γίνεται ένα μπάχαλο. Ουρές έξω από τα ειδικά φαρμακεία (που είναι αλυσίδες εταιρειών σε όλη την Αμερική) και περιμένουν να εμβολιαστούν. Χωρίς κανένα προγραμματισμό ή όριο ηλικίας. Όποιος προλάβει! Έρχονται και από άλλα μέρη. Είναι λοιπόν καταπληκτικό πώς γίνεται στην πατρίδα μας.

Εκεί που σκεφτόμουνα, που λες, πώς θα κλείσω ραντεβού να πάω για εμβολιασμό, τσακ, μήνυμα (SMS το λένε) στο κινητό. Ανοίγω, τι να δω. Το μήνυμα από την Ελληνική Κυβέρνηση, λέει, και έγραφε ότι το πρώτο ραντεβού για να εμβολιαστώ ήταν 18 Ιανουαρίου στο Νοσοκομείο Χανίων, την συγκεκριμένη ώρα και με ρωτούσαν αν συμφωνώ. Απάντησα ότι συμφωνώ κι αμέσως επιβεβαιώθηκε το ραντεβού και μου όρισαν το δεύτερο ραντεβού μετά 15 περίπου μέρες, σε συγκεκριμένη ώρα. Μου έγραφαν ακόμη ότι πρέπει να βρίσκομαι στο εμβολιαστικό κέντρο του Νοσοκομείου 15 λεπτά νωρίτερα για να μη καθυστερήσει η όλη διαδικασία.

Σκεφτόμουνα αν γίνανε όλα σωστά για τον εμβολιασμό μου όταν, να σου πάλι μήνυμα σε κινητό και κομπιούτερ που μου το υπενθυμίζανε. Άλλες δυο φορές μου το υπενθύμισαν, οπότε, αδύνατον να το ξεχάσω.

Το αποκορύφωμα ήτανε, όταν μια ώρα πριν το ραντεβού, κι ενώ βρισκόμουν καθ’ οδόν, ντριννν το κινητό.

―Λέγετε παρακαλώ.
―Σας υπενθυμίζουμε ότι σε μια ώρα πρέπει να βρίσκεστε στο εμβολιαστικό κέντρο …..δίνοντας μου και οδηγίες σε ποιο τμήμα του Νοσοκομείου είναι το εμβολιαστικό κέντρο.
―Ευχαριστώ πολύ, έρχομαι….

Κι όταν έφτασα, αντιμετώπισα ένα μπουκέτο χαμόγελα και λόγια χαρούμενα, ευγενικά, με τα αστειάκια και την καλή καρδιά όλων των νοσοκόμων εκεί μέσα. Μου πήρανε την πίεση, με ρώτησαν για προβλήματα υγείας, αν είμαι αλλεργικός σε κάτι κι άλλα τέτοια.
Σε μια άνετη πολυθρόνα μετά κι ο εμβολιασμός, που δεν κατάλαβα αν μου έβαλαν τη βελόνα ή όχι.

Μου είπανε να περιμένω σε μια καρέγλα μπας και εμφανιστεί κάποια παρενέργεια και μετά με πολύ χιούμορ μου είπανε ότι θα ειδοποιηθώ για τη δεύτερη δόση.

Όσο ήμουνα εκεί, μου έκανε εντύπωση η παρουσία την περισσότερη ώρα κάποιου μεσήλικα άντρα, γκριζομάλλη, με ωραίο παράστημα, που μιλούσε με νοσοκόμες, την γιατρό που ήταν εκεί στο γραφείο και τους πολίτες 85 και πάνω που εμβολιάζονταν. Μετά έμαθα πως ήταν ο διοικητής του Νοσοκομείου Γιώργος Μπέας ο οποίος επέβλεπε, απαντούσε σε τυχόν ερωτήματα και με φιλικό ύφος μιλούσε προς όλους.

Πώς μπορώ, λοιπόν, να μη συγχαρώ τόσο τον διοικητή όσο και το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου Χανίων για την τόσο φιλική και αποτελεσματική ατμόσφαιρα που δημιουργούν κι εμβολιαζόμαστε όλοι σε ένα ευχάριστο περιβάλλον;

Και πώς να μην επικροτήσω την υπέροχη οργάνωση του προγράμματος εμβολιασμών «Ελευθερία» από την Κυβέρνηση;

Το σωστό να λέγεται και να επικροτείται.