Καλώς προκάλεσε τη συζήτηση ο λογότυπος του µετρό Θεσσαλονίκης. ∆εν υπάρχει καµία αµφιβολία. Κακώς, ωστόσο, αυτά είναι τα µόνο θέµατα που προκαλούν συζήτηση, την ώρα που άλλα περνούν απαρατήρητα, όπως η δηµοσιογραφική έρευνα του Solomon και του inside story για την ανακύκλωση συσκευών.
Αυτό συµβαίνει γιατί είναι εύκολο να εκφέρεις άποψη για ένα ζήτηµα που αφορά στην αισθητική, τη φύση δηλαδή του ωραίου, όπου ο καθένας έχει τη δική του γνώµη κι ας µην έχει τη γνώση.
Αντίθετα, δύσκολα θέµατα, όπως διαγωνισµοί των οποίων οι λεπτοµέρειες κρύβονται στη «∆ιαύγεια» ή οι δρόµοι του χρήµατος που περνούν από απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισµούς, πολύ σπάνια καταφέρνουν να ανέβουν στην ηµερήσια θεµατολογία των µέσων. Πολλές λεπτοµέρειες, λίγος χρόνος και µικρό ενδιαφέρον από πλευράς του κοινού.
Αυτή µοιάζει να είναι η µοίρα των σηµαντικών ερευνών, για τις οποίες απαιτείται µεγάλη προσπάθεια και πολύς χρόνος και κόπος από πλευράς των ερευνητών δηµοσιογράφων. Παρότι είναι οι έρευνες που υπηρετούν περισσότερο τη δηµοκρατία και για τις οποίες ασκούνται και οι περισσότερες πιέσεις.
Κι όµως, το ενδιαφέρον κλέβουν τα καθόλου τυχαία τριαντάρια σε απευθείας αναθέσεις, τα οποία έχουν φυσικά τη σηµασία τους, αλλά στο τέλος της ηµέρας την ώρα που αυτά µονοπωλούν το ενδιαφέρον, σοβαρότερα ζητήµατα διαφάνειας ξεγλιστρούν.
