Περί ποδοσφαιρικής εξυγίανσης

Η πρόσφατη πρόταση του προέδρου της ΝΔ και πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, για την εκλογή ως προέδρου της Δημοκρατίας της κας Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, απόσπασε ως γνωστόν την καθολική σχεδόν αποδοχή όχι μόνο του Ελληνικού Κοινοβουλίου, αλλά και του λαού.
Αυτό οφείλεται φυσικά στην προσωπικότητα, το ήθος, το νομικό ανάστημα και τη διαδρομή της κας Σακελλαροπούλου. Ως εκ τούτου ο πρωθυπουργός ουδόλως δυσκολεύτηκε να τεκμηριώσει την πρόταση του.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, στον χώρο του ποδοσφαίρου που χρόνια τώρα θυμίζει την κόπρο του Αυγείου και όπου οι εξαγγελίες -όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων- περί δήθεν εξυγίανσης κατάντησαν κακόγουστο ανέκδοτο, ποιος και πότε, θα μπει στον κόπο να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τα κριτήρια επιλογής των μελών της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και πρώτα απ’ όλα του προέδρου της.
Είναι άραγε η αριστεία, η έξωθεν καλή μαρτυρία και η ανεπίληπτη διαδρομή που εγγυώνται αμεροληψία, είναι η νομική εμβρίθεια σε συνδυασμό με την σπουδαία γνώση του αθλήματος ή μήπως είναι η διαπλοκή, η εύκαμπτη μέση και ο αμοραλισμός?