Κύριε διευθυντά
όλοι θυμόμαστε το ακαλαίσθητο θέατρο στην Ανατολική Τάφρο, που για χρόνια φιλοξενούσε πολιτιστικές εκδηλώσεις. Ηταν ασφαλές, αφού κάθε χρόνο γινόταν όλες οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης, αλλά από την άλλη, καθόλου βολικό και φιλικό για το θεατή.
Το 2012, πάρθηκε η γενναία απόφαση απομάκρυνσής του και αντικατάστασής του με ένα απόλυτα ασφαλές και φιλικό προς το περιβάλλον, τον αρχαιολογικό χώρο όπου βρίσκεται και τον άνθρωπο, θέατρο.
Πολλά τα θετικά από την κατασκευή του νέου θεάτρου.
1. η κατάργηση της παλαιάς εισόδου (πέτρινη σκάλα) η οποία δεν ήταν ό,τι καλύτερο, αφού τα σκαλοπάτια ήταν φθαρμένα.
2. η μεταφορά των ταμείων από τον δρόμο (Ν. Φωκά) όπου βρίσκονταν, εντός της τάφρου.
3. η κατασκευή μεταλλικής σκάλας για πρόσβαση στο θέατρο από την οδό Κύπρου.
4. η δημιουργία μεγάλου κοινόχρηστου χώρου έξω από το θέατρο, εντός της τάφρου.
5. η τοποθέτηση καθισμάτων.
6. η χρήση της αρίθμησης των θέσεων.
7. η οργάνωση του χώρου του κυλικείου.
8. η δημιουργία χώρου πρώτων βοηθειών για χρήση από τους εθελοντές Σαμαρείτες του Ερυθρού Σταυρού.
9. η ανακατασκευή και οργάνωση του χώρου των καμαρινιών.
10. η κατασκευή μεγάλης σκηνής (11,60×19,80)
11. η κατασκευή νέων ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων μεγάλης ισχύος με παροχές σε δύο σημεία.
Oλα τα παραπάνω έκαναν ασφαλέστερη την πρόσβαση στον χώρο του θεάτρου και σαφέστατα πιο οργανωμένη και πιο άνετη τη χρήση του χώρου. Παράλληλα η ύπαρξη μεγάλης σκηνής, στην οποία έχουν άμεση πρόσβαση τα οχήματα παραγωγής και η κατασκευή ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων μεγάλης ισχύος, έδωσαν τη δυνατότητα να μπορούν να φιλοξενηθούν στο χώρο παραγωγές μεγάλων απαιτήσεων.
Ωστόσο τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του διαπιστώθηκαν κάποια προβλήματα που είχαν να κάνουν κυρίως με την προοπτική θεατή – σκηνής, καθώς σε κάθε διάζωμα υπήρχαν δύο σειρές καθισμάτων, στο ίδιο επίπεδο, με αποτέλεσμα οι θεατές που κάθονταν στις “πίσω” σειρές, ακόμα και στο πρώτο διάζωμα, να μην μπορούν να βλέπουν επαρκώς τη σκηνή. Το πρόβλημα αντιμετωπίσθηκε άμεσα με την κατασκευή ξύλινων επιπέδων σε κάθε διάζωμα, τα οποία πρόσθεσαν ύψος στη δεύτερη σειρά.
Από το 2015 και έπειτα έγιναν οι παρακάτω παρεμβάσεις στο χώρο :
1. Αυξήθηκε ο κοινόχρηστος χώρος έξω από το χώρο του θεάτρου.
2. Δημιουργήθηκε οδός άμεσης πρόσβασης – έκτακτης ανάγκης, για την εξυπηρέτηση των οχημάτων παραγωγής, τα ΑΜΕΑ και τους ηλικιωμένους, αλλά και την άμεση πρόσβαση οχημάτων έκτακτης ανάγκης (ασθενοφόρα, πυροσβεστικά οχήματα, κ.λπ.).
3. Κατασκευάσθηκε η πρόσοψη, με παράθυρο και πόρτα στο χώρο των πρώτων βοηθειών.
4. κατασκευάσθηκε ράμπα για πρόσβαση στη σκηνή αναπήρων και μηχανημάτων.
5. Αντικαταστάθηκαν τα παλαιά ταμεία με νέα, τα οποία καλύπτουν πλήρως τις νέες ανάγκες.
6. Έγινε αναδιάταξη των καθισμάτων με την προσθήκη επιπλέον θέσεων στην πλατεία
7. Αντικατάσταση φθαρμένων ξύλινων επιπέδων στα διαζώματα
8. Προστέθηκαν επιπλέον ξύλινα επίπεδα και επιπλέον καθίσματα, με αποτέλεσμα την αύξηση της χωρητικότητας του θεάτρου από τις 1450 θέσεις στις 1555.
9. Επαναπροσδιορίσθηκε η θέση τοποθέτησης των μηχανημάτων παραγωγής
Σίγουρα πολλά μπορούν να γίνουν ακόμα για την ακόμα για την καλύτερη λειτουργία του θεάτρου μας, όπως:
1. η αντιμετώπιση της ηχητικής όχλησης από την κίνηση στις οδούς και στα πεζοδρόμια “Κύπρου” και “Ν. Φωκά”,
2. η αντιμετώπιση της σκόνης στον χώρο εντός της τάφρου,
3. η διαφύλαξη της πρόσβασης της οδού έκτακτης ανάγκης,
4. η οργάνωση του χώρου στάθμευσης
5. ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης σκηνής – θεατών (επαναπροσδιορισμός θέσης σκηνής)
Πρόταση 1
Σε περίπτωση που το θέατρο παραμείνει εντός του χώρου της Ανατολικής Τάφρου, θα πρότεινα τη μελέτη και κατασκευή επιπλέον πτέρυγας. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα, την ορθότερη τοποθέτηση της σκηνής και την αναδιάταξη των καθισμάτων με σκοπό τη μείωση της απόστασης του τελευταίου θεατή από τη σκηνή.
Παράλληλα θα μπορούσε να γίνει μεταφορά των WC είτε στο κενό που θα δημιουργηθεί στο επάνω μέρος (προς την οδό “Κύπρου”) είτε προς την πλευρά του κυλικείου (μακριά από την οπτική της σκηνής). Η μεταφορά τους θα απελευθέρωνε το χώρο με αποτέλεσμα να είναι εφικτή η μετακίνηση, και αύξηση του χώρου των καμαρινιών.
Ο φωτισμός του ενετικού επίσης τοίχους, με φωτιστικά κάθετης δέσμης, σε όλο το μήκος του, θα πρόβαλε με τον καλύτερο τρόπο το τόσο σημαντικό για την πόλη μας μνημείο.
Πρόταση 2
Δεύτερη λύση θα ήταν η μελέτη για αλλαγή προσανατολισμού του θεάτρου με:
– τοποθέτηση σκηνής, καμαρινιών και wc προς την οδό “Ν. Φωκά” (σκηνή) και “Κύπρου” (καμαρινιών και WC).
– εγκατάσταση κυλικείου, κοινόχρηστου WC και αποθηκευτικών χώρων προς οδό “Κύπρου”.
– Δημιουργία διαζωμάτων σε ύψος που να μην “κρύβουν” το ενετικό τοίχος. Λόγω του ότι η τάφρος έχει μεγάλο πλάτος, αυτό είναι εφικτό
– Δημιουργία περιμετρικής οδού 4m για άμεση πρόσβαση στη σκηνή
– Δημιουργία χώρου στάθμευσης οχημάτων παραγωγής και έκτακτης ανάγκης.
– Σημαντικός περιορισμός χώρου στάθμευσης
Πρόταση 3
Τέλος η χρήση χώρου στο στρατόπεδο Μαρκοπούλου, θα ήταν μια εξαιρετική λύση για τη δημιουργία ενός θεάτρου, εξ αρχής ορθά μελετημένου και αντάξιου της ιστορίας της πόλης μας.
Μπορεί οι παραπάνω προτάσεις να χαρακτηρισθούν ως ουτοπικές.
Όμως, εάν υπάρχει βούληση και θέληση, θεωρώ ότι είναι εφικτές.
Λεωνίδας Μανωλικάκης
