Περί της “Προόδου”!

ΜΙΑ από τις πολλές λέξεις που χρησιμοποιούνται άκριτα στην εποχή μας από τους πολιτικούς είναι η… πρόοδος! Αφότου μπήκε στις ονομασίες των κομμάτων (Κόμμα “Προοδευτικών” του Σπ. Μαρκεζίνη, “ΣΥΝ – Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου” του Ν. Κωνσταντόπουλου, “ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία” του μεταλλαγμένου Αλ. Τσίπρα κ.λπ.), η λέξη δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που πραγματικά εκφράζει, ούτε φυσικά μ’ αυτό που εννοούν οι πολιτικοί μας (τυχοδιωκτική ψηφοθηρία). Η σκληρή πραγματικότητα με την φτωχοποίηση του μεγαλύτερου ποσοστού των πολιτών τούς διαψεύδει.

ΑΠΟ τα φαιδρά της επικαιρότητας είναι ότι έσπευσαν να… εκμεταλλευτούν κομματικά τη νίκη των σοσιαλιστών στις εκλογές στην Ισπανία οι ημέτεροι του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ! Αλλά, ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα τέλειωσε με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όσο για την “πρόοδο” είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία… Γι’ αυτό δεν μας ξενίζει η επιτυχημένη απάντηση που έδωσε το ΚΚΕ στους επίδοξους «σοσιαλιστές-προοδευτικούς»: «Oταν για τη νίκη του σοσιαλιστικού κόμματος της Ισπανίας, το οποίο ευθύνεται μαζί με το δεξιό κόμμα για τα προβλήματα του ισπανικού λαού, πανηγυρίζουν ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για “νίκη της προόδου”, αντιλαμβάνονται όλοι πόσο ΠΑΣΟΚ έχει γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πόσο διασύρεται η έννοια της προόδου από τέτοιες δυνάμεις»!

ΑΛΛΑ, τι θα μπορούσε να σημαίνει πρόοδος σήμερα σε μια ρημαγμένη Ελλάδα; Μήπως «πρόοδος» είναι η πολάκεια επίθεση κατά των ΑμΕΑ; Μήπως πρόοδος είναι ο διαχωρισμός των Ελλήνων πολιτών στους «άλλους» και τους «ημέτερους»; Μήπως πρόοδος είναι η υπερφορολόγηση («ξεζούμισμα» μισθωτών και συνταξιούχων) για να διανεμηθεί το υπερπλεόνασμα… σε εν δυνάμει ψηφοφόρους μας; Ή, μήπως πρόοδος είναι η απόλυτη τάση για ισοπέδωση των πάντων με τις επιδοματικές πολιτικές και την εξίσωση ΤΕΙ και ΑΕΙ;