Όταν ήμουν μικρό κοπέλι στο μονοθέσιο των 70 παιδιών σε χωριό του ορεινού Μυλοποτάμου, ένας φωτισμένος δάσκαλος μάς έλεγε, για να καμαρώνουμε ως Κρητικοί, ότι το ηρωοτόκο και ωραιοτόκο νησί, η Κρήτη -αυτό μας τό ‘λεγε ένας ξεχωριστός φιλόλογος στην Παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου-”έβγαλε” τρεις πολύ μεγάλους άνδρες, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Νίκο Καζαντζάκη και τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο. Το μάθαμε καλά, το λέγαμε στους “ξένους” και καμαρώναμε, ψηλώναμε, ανεβαίναμε στην κορυφή του Ψηλορείτη… Είμαι βέβαιος, ότι, αν ζούσε ο φωτισμένος δάσκαλός μου, από χθες θα μας έλεγε ότι το όμορφο νησί μας έχει τέσσερις πολύ ΜΕΓΑΛΟΥΣ. Θα προσέθετε και τον Μίκη στη λίστα της διδασκαλίας του στο μάθημα της Ιστορίας και του Πολιτισμού.
Ο κύριός μας, επίσης, μας μάθαινε στην Ιστορία ότι ο Μεγάλος Βενιζέλος μεγάλωσε την Ελλάδα και την έκανε Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Και πάλι ο Κύριός μας, είμαι βέβαιος, ότι από χθες θα μας δίδασκε ότι ο Μεγάλος Μίκης, πολιτιστικά, δημιούργησε την Ελλάδα των πέντε Ηπείρων και των πέντε (κατά μερικούς επτά) Ωκεανών. Και πάλι θα ξαναψηλώναμε ως περήφανα κοπέλια από την Κρήτη… τόπο καταγωγής τόσων μεγάλων…
Από χθες (ξανα)νιώθω τυχερός και περήφανος που κατάγομαι από την Κρήτη με δυο παππούδες Σφακιανούς… Χάρηκα προ ημερών τη λαοθάλασσα που συνόδευσε τον Μίκη με τα δικά του τραγούδια. Συγκλονίστηκα ακούγοντας τους 96 υπέροχους βρακοφόρους, οι Εύζωνοι της Κρητικής πολιτιστικής παράδοσης, να τραγουδούν ριζίτικα. Άφησα δάκρυα να κυλήσουν και ας μού ‘λεγε ο παππούς μου πως ‘οι άνδρες δεν κλαίνε’. Κλαίνε, παππού, κλαίνε… Μπορείς να μην κλάψεις όταν η χώρα χάνει τον τελευταίο μεγάλο Έλληνα του 20ού αιώνα; Πού θα ξαναβρούμε Μίκη, παππού;
Πολύ τυχεροί οι “ένοικοι” του Παραδείσου που σε υποδέχτηκαν, Μίκη, τραγουδώντας σίγουρα τα τραγούδια σου και οργανώνοντας την πρώτη μεγάλη συναυλία των Αγγέλων. Εμείς χάσαμε, αυτοί κέρδισαν. αλλά και αυτοί και εμείς θα σ’ έχουμε πάντα μέσα μας.
Μίκη,
σ ε ε υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε.
Σ ε ε υ γ ν ω μ ο ν ο ύ μ ε.
Σ ε α γ α π ά μ ε.
Θ α μ α ς λ ε ί ψ ε ι ς π ο λ ύ υ υ υ, αν και τα αθάνατα τραγούδια σου σε έχουν καταστήσει ήδη, πριν το φευγιό σου, ΑΘΑΝΑΤΟ.
