Η Περιφερειακή Αρχή στην Κρήτη “χωροθετείται” στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, την στήριξε στις προηγούμενες εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ, την “γλυκοκοιτάει” για τις επόμενες και η Νέα Δημοκρατία.
Βασική πηγή χρηματοδότησης της Περιφέρειας το ΕΣΠΑ, που δίνει και την κατεύθυνση για το πού θα πάνε τα χρήματα και ένας έξυπνος περιφερειάρχης μπορεί να ισορροπήσει ικανοποιητικά απέναντι στους τοπικισμούς (Χανιά – Ηράκλειο), τα αιτήματα κάλυψης πραγματικών ή πλασματικών αναγκών, τις φιλοδοξίες και τις δυνατότητες των μελών της ίδιας του της παράταξης.
Φόρους και τέλη η Περιφέρεια δεν βάζει, οι υπηρεσίες της έχουν περισσότερο διεκπεραιωτικό ρόλο και όχι καθοριστικό στην καθημερινότητα του πολίτη με ελάχιστες εξαιρέσεις και όταν χρειαστεί να γίνουν… “αυστηρές”, με την κατάλληλη πολιτική παρέμβαση μπορούν να “κλείσουν τα μάτια”.
Όταν μάλιστα η αξιωματική αντιπολίτευσή σου στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι επί της ουσίας συμπολίτευση και ο όποιος αντίλογος από τις άλλες παρατάξεις δεν είναι ικανός να θίξει βασικές γραμμές της πολιτικής σου, υπάρχει λόγος να προβληματίζεσαι για αυτό;
Αν ρωτήσεις τους πολίτες για τις αρμοδιότητες του β΄ βαθμού αυτοδιοίκησης είναι ζήτημα αν ένα ποσοστό 10-15% γνωρίζει έστω και λίγες από αυτές, αφού οι περισσότεροι βλέπουμε μόνο τους Δήμους και είμαστε της λογικής “τα παράπονα στο δήμαρχο”, άλλο ένα πλεονέκτημα για μια περιφερειακή αρχή.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, δεν υπάρχει καλύτερη ενασχόληση στο χώρο της πολιτικής από το δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης!
Ειδικά στην Κρήτη που τα “κουκιά” είναι και συγκεκριμένα και “ωραιότατα μοιρασμένα”…
