Περπατώντας στα ενετικά τείχη

Τα ενετικά τείχη είναι σήμα κατατεθέν, αλλά και ιστορικό μνημείο, λησμονηθέν της πόλης μας! Πριν λίγο καιρό περπατήσαμε πάνω στα τείχη, όπου υπάρχει ανεξέλεγκτη πρόσβαση, και η απογοήτευση που νιώσαμε ήταν σοκαριστική! Η  πλήρης εγκατάλειψη, ο απέραντος σκουπιδότοπος, τα αυθαίρετα κτίσματα με ηλεκτρικό ρεύμα, τα απόβλητα των κατοικιών πάνω στα τείχη, τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα, είναι μερικές εικόνες που πραγματικά σοκάρουν εμάς, πόσο μάλλον τους επισκέπτες της ιστορικής πόλης! Απίστευτη ασυδοσία σ’ ένα από τα πολλά ιστορικά μνημεία της πόλης, όπου λες και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, καμιά προστασία ή φροντίδα από τη Δημοτική Αρχή ή από άλλες αρμόδιες  υπηρεσίες! Θα μου πείτε τώρα, πού ζεις και πού είναι το μεμπτό; Εδώ πριν 100, τόσα χρόνια έγινε η μεγαλύτερη αυθαιρεσία από την τότε Δημοτική Αρχή, η οποία γκρέμισε μέρος του τείχους  και του προμαχώνα Piatta Forma και έχτισε στο σημείο αυτό την ιστορική  Δημοτική Αγορά, λες και δεν υπήρχε άλλο σημείο να οικοδομηθεί! Ακόμα γκρέμισαν την περίτεχνη Porta Retimiotta, την κεντρική πύλη της παλιάς πόλης, στη μέση περίπου της σημερινής οδού Μουσούρων! Αλλά και η Porta Sabbionara, η ανατολική είσοδος της πόλης, κατεδαφίστηκε τα τελευταία χρόνια και το ακαλαίσθητο αυτό άνοιγμα  του τείχους προς την παραλία Κουμ Καπισί, διατηρείται έως σήμερα! Επίσης  και η μικρή είσοδος San Salvatore στα δυτικά του τείχους εξαφανίστηκε με την πάροδο των χρόνων.  Οι καρδιόσχημοι προμαχώνες των τειχών δεν υπάρχουν ενώ τα εναπομείναντα τείχη δεν έχουν αναδειχθεί, όπως θα έπρεπε! Κατά τη γνώμη μας, η διάσωση και η ανάδειξη των ενετικών οχυρώσεων, όπως και άλλων σημαντικών μνημείων της πόλης θα πρέπει να γίνει έργο άμεσης προτεραιότητας της πολιτείας, όχι μόνο για να μας θυμίζει την ιστορία του τόπου μας, την εποχή της Ενετοκρατίας, (1211 – 1669), αλλά να συμβάλλει στην προβολή της αισθητικής εικόνας της πόλης μας, αποδεικνύοντας, ωστόσο και το σεβασμό στα ιστορικά μας μνημεία. Με την ευκαιρία να πούμε και πόσα άλλα μνημεία παραμένουν στην εγκατάλειψη, πνιγμένα από νυχτερίδες, αρουραίους και αράχνες, αφημένα στη φθορά του χρόνου και τον κίνδυνο της λήθης! Ζητείται άρχοντας της ιστορικής μας πόλης να σηκώσει τα μανίκια, να θέσει μεγαλόπνοους στόχους για μια εκ βαθέων αναμόρφωση, ανάπλαση, ανάδειξη ιδιαίτερα, της παλιάς πόλης, να κηρυχθεί επιτέλους ολόκληρη ιστορικό μνημείο πολιτιστικής  και ιστορικής κληρονομιάς και να πάψει να είναι μόνο ένα συνονθύλευμα εμπορικών επιχειρήσεων και εισαγόμενων προϊόντων!