Από μαντινάδες την παραμονή και την ημέρα της Πρωτοχρονιάς άλλο τίποτα. Οι περισσότερες απ’ αυτές σίγουρα μέσω κινητών. “Πήραν φωτιά τα κινητά απ’ τις ευχές που στέλναν/ να ’τανε, Θε μου, μπορετό ευχές να μην εμέναν!”. Εντάξει, δεν είναι και η καλύτερη μαντινάδα αυτή που έγραψα για την περίπτωση, όμως αυτό που θέλω να πω, το λέει. Και επί… της διαδικασίας ο πρώτος στίχος και επί… της ουσίας ο δεύτερος. Ευχές επί ευχών, τζάμπα πράμα, πάρε κόσμε! “Οσα χωρούνε στ’ όνειρο κι ό,τι ο νους σας βάνει/ ο νέος χρόνος που ’ρχεται χαρές να σας το κάνει”. Τι έχουμε να χάσουμε, τζάμπα η τσόχα, τζάμπα και τα ραφτικά. Τα “πάντα όλα” για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή φράση του Νίκου Αλέφαντου, χωρούν μέσα σε μια ευχετήρια πρωτοχρονιάτικη μαντινάδα. Ολα χωρίς καμιά εξαίρεση τα τριάκοντα τριάκις εκατομμύρια άστρα τ’ ουρανού και τα εβδομήκοντα εφτάκις εκατομμύρια κόκκοι της άμμου. Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση “ο νέος χρόνος εύχομαι πολλές χαρές να δώσει/ κι αν είναι λίγες του παλιού να μας τις συμπληρώσει”. Εχει και… λαμβάνειν ο μαντιναδολόγος, βλέπετε. Οπότε… “ας είναι τούτη η χρονιά σα ρόδι στολισμένο/ με κόκκινους γλυκούς καρπούς και με φλουρί δεμένο”. Στο πνεύμα αυτό της αισιοδοξίας, κόντρα στα αποτελέσματα της γνωστής δημοσκόπησης που δημοσιεύθηκε την τελευταία Κυριακή του 2013 στο “Βήμα”, σύμφωνα με την οποία “μαύρα κι άραχνα” τα βλέπουμε τα πράγματα τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο οι Ελληνες και οι δικές μου μαντινάδες, που έστειλα, φυσικά μέσω κινητού ανταπαντώντας σε φίλους.
“Ενα αηδόνι έστειλα μήνυμα να σας δώσει/ ο νέος χρόνος με χαρές πολλές να σας χρυσώσει”, λέω σε μια απ’ αυτές.
Αν είναι δυνατόν! Συνελόντι ειπείν, για να χρησιμοποιήσω αυτήν την αρχαία φράση, “πολλές ευχές ακούσαμε για τον καινούργιο χρόνο,/ μακάρι πράξη να γενούν, μη μείνουν λόγια μόνο”, όπως λέει στη μαντινάδα που μου έστειλε η μαντιναδολόγος των “πεταχτών” Νεκταρία Θεοδωρογλάκη και η οποία (μαντινάδα) στάθηκε αφορμή για τούτη την εύφημη μνεία, που… προέκυψε εκεί που δεν την περίμενα. Ας κάνω μ’ αυτήν… ποδαρικό στη στήλη, σκέφτηκα και το έκαμα…
Είθε ο νέος χρόνος
“Ισως τα λιγότερα είναι περισσότερα” μας λέει με τον δικό του χαρακτηριστικό τρόπο ο Νίκος Δήμου στο τέλος ενός παλιού, γραμμένου τη δεκαετία του 1970, κειμένου του, που “έπαιξε” κι εφέτος πολύ στο Διαδίκτυο τις τελευταίες μέρες με ή χωρίς το όνομά του. “Είθε/ ο νέος χρόνος/ να μας φέρει λιγότερα,/ λιγότερο πόνο σε αυτούς που πονούν,/ λιγότερο μίσος σ’ αυτούς που μάχονται,/ λιγότερη στέρηση σε όσους στερούνται,/ λιγότερο πόλεμο, λιγότερο θάνατο,/ λιγότερη καταπίεση, λιγότερη εκμετάλλευση,/ λιγότερη δυστυχία και λιγότερη οδύνη”, μας λέει στην αρχή ο όντως σπουδαίος αυτός συγγραφέας, για να συνεχίσει: “Κι αν τύχει και φέρει μαζί/ λιγότερη αφθονία και λιγότερη απόλαυση,/ λιγότερο πλούτο και λιγότερη καλοπέραση,/ ίσως τότε μας χαρίσει λιγότερη ελαφρομυαλιά και λιγότερη σπατάλη,/ λιγότερη επιπολαιότητα/ και λιγότερη αυθάδεια”. Οτι που έλεγα να πάρω τηλέφωνο τον και εκλεκτό συνεργάτη της εφημερίδας μας, ανώτατο υπάλληλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Παναγιώτη Αλεβαντή, που ειρήσθω εν παρόδω μετατέθηκε τελευταία απ’ τις Βρυξέλλες στην Αθήνα, για να του ευχηθώ “Καλή Χρονιά” όταν το θυμήθηκα.
Ναι, το κείμενο αυτό, που μου το είχε στείλει μια φίλη δασκάλα χωρίς το όνομα του συγγραφέα του από κάτω, εν είδει ευχών προ τριετίας και το οποίο δημοσίευσα στη στήλη (βλ. “Χ.Ν.”, 11.01.2010), στάθηκε η αρχή της γνωριμίας μου, μιας γνωριμίας που εξελίχθηκε σε φιλία, με τον Παναγιώτη, βλέπετε. Αυτός μου υπέδειξε ότι ήταν του Νίκου Δήμου, για να κάνω τη σχετική διορθωτική αναφορά. Ευκαιρία να του πω και διά της στήλης, εκτός από “Καλή χρονιά” και “καλή εγκατάσταση” (επανεγκατάσταση) στο πάλαι ποτέ “κλεινόν άστυ”, σκέφτηκα…
Το ευρωπαϊκό σχολικό ραδιόφωνο
Πάνω από 160 σχολεία και πάνω από 1.000… μαθητές – παραγωγοί ραδιοφωνικών εκπομπών συμμετείχαν και έδωσαν το “παρών” στην επίσημη πρώτη για το νέο και ανανεωμένο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Σχολικού Ραδιοφώνου (European School Radio, http://blogs.sch.gr/esrblog) του πρώτου σχολικού και μαθητικού ραδιοφώνου στην Ελλάδα. Πολυθεματικό και πολύγλωσσο ήταν το στίγμα που έδωσαν οι μαθητές και οι δάσκαλοι των συνεργαζόμενων σχολείων που μίλησαν για τις νέες τους εκπομπές την πρώτη ημέρα λειτουργίας του. Να σημειώσουμε ότι σε αυτή τη ραδιοφωνική παρέα ανήκει από φέτος και το 10ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων (διευθύντρια η φίλη Μαρία Κληματσάκη) που συμμετέχοντας σε δύο ραδιοφωνικές εκπομπές κάθε μήνα, στέλνει τη φωνή της Κρήτης σε όλη την Ευρώπη. Ηδη, με συντονίστρια τη δασκάλα Ελένη Βορεινάκη που έχει πλούσια ραδιοφωνική πείρα απ’ τις εκπομπές της στον σταθμό της τοπικής μας εκκλησίας (ράδιο “Μαρτυρία”) οι μαθητές της Στ’ τάξης παρουσίασαν στις 20 Δεκεμβρίου την καθημερινή ζωή στις πόλεις της Κρήτης στις αρχές του 1900, στο πλαίσιο του Εορτασμού των 100 χρόνων απ’ την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ενώ στις 28 Δεκεμβρίου τα παιδιά της Β’ τάξης παρουσίασαν τα δικά τους παραμύθια. Επεται συνέχεια…
