«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της Μεταπολίτευσης για τη Novartis» σύμφωνα με τον κ. Μίμη Παπαγγελόπουλο, έχει εξαιρετικό κινηματογραφικό ενδιαφέρον.
Οι Αμερικανοί σκηνοθέτες με τον “Φυγά” είχαν σαρώσει με αυτά.
Αφαντος παραμένει (κοινώς έγινε “λαγός”) ο προστατευόμενος μάρτυρας με την κωδική ονομασία “Μάξιμος Σαράφης” και αναζητείται πλέον με ένταλμα βίαιης προσαγωγής. Οπως έλεγε και μια ωραία διαφήμιση παλιά στην τηλεόραση: «Σαράφης στα Τρίκαλα, Σαράφης στην Αθήνα, τώρα και στο Κολωνάκι».
Η Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής υπέχει θέση Εισαγγελέα, η εξέταση μαρτύρων είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα για τη λειτουργία της Επιτροπής και της Δικαιοσύνης και εκείνο το οποίο δεν μπορώ ακόμη να καταλάβω γιατί ανακατεύεται, με λεονταρισμούς ακόμη, ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την δυσώδη ιστορία. Δεν τους άρεσε το ποσοστό που πήραν στις εκλογές;
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα βεβαίως, βεβαίως.
Εκεί που καθόταν ένα πρωί στο σπίτι του ο κ. Μίμης και έπινε το τσάι του λέει: «Δεν αρχίζω να κατηγορώ δύο πρώην πρωθυπουργούς και 8 πολιτικούς μου αντιπάλους να σπάσουμε πλάκα;»
Μόνος του το σκέφτηκε.
Πεθαίνοντας στα γέλια
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Καιρός λαγού, καιρός λαγουδίνας. Στο όνειρό σας κύριε αρθρογράφε υπάρχουν λαγοί.
Έχετε να πείτε τίποτε ύστερα από την παρέμβαση του Αρείου Πάγου; Μήπως και αυτός συμμετέχει στη σκευωρία;
Δεν είναι πάντως όλοι οι λαγοί φοβιτσιάρηδες – δεν συμφωνείτε;