» Λένε ότι όσο κακή είναι μια αντιπολίτευση, άλλο τόσο κακή κυβέρνηση γίνεται.
Τα κατορθώματα του “νεοακτιβισμού” του Γιώργου Παπανδρέου με τα δακρυγόνα από τα ΜΑΤ, τα θυμάστε καλά.
Τα πεπραγμένα του ως κυβερνήτη τα θυμάστε ακόμη καλύτερα.
Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσω ότι όποιος ασκεί κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ για λάθη ή παραλείψεις του, δεν σημαίνει ότι πετάει τη σκούφια του από τη χαρά του για την κυβερνητική πολιτική.
Αυτοί οι “συμψηφισμοί” βολεύουν… άλλους με άλλα κόπλα.
Η αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα μας ζει στην “πάχνη” του “όχι σε όλα”.
Υιοθέτησε μια κινηματικού τύπου (sic) αντιπολίτευση, φιλοδοξεί να καταλάβει εξ εφόδου την εξουσία και εσχάτως απευθύνει και “προσκλητήριο συστράτευσης” σε αμετανόητους Συμπιλίδηδες.
Κανείς δεν ανατριχιάζει πια ούτε με αυτό.
Εξάλλου με τι μπορεί ν’ ανατριχιάσεις σήμερα στην Ελλάδα;
Υπάρχουν κάποιοι (λίγοι πια ομολογουμένως) σε αυτή την χώρα που πιστεύουν ότι οι εναπομείναντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζονται υποβολείο ούτε πάτρωνες.
Αν είναι να καταψηφίσουν θα το κάνουν από μόνοι τους…
Ως εκ τούτου μόνο βαριεστημάρα προκαλεί η γεναιόψυχη ρητορική του κ. Τσίπρα.
Ούτε καν ανατριχίλα.
Γιατί δεν είναι της μόδας!
Είχαν προλάβει αρκετοί πριν απ’ αυτόν…