Εργα χτισμένα πετραδάκι – πετραδάκι, δουλευμένα με τα μυστικά των μαστόρων της πέτρας, με αγάπη και υπομονή, μικρογραφίες κατοικιών, γεφυριών, εκκλησιών και μοναστηριών είναι οι δημιουργίες του Ανδρέα Τέφου, ο οποίος με εικαστική ματιά αποτυπώνει «την τέχνη της πέτρας σε άλλη διάσταση».
Ο δημιουργός, αν και επαγγελματικά έχει άλλο προσανατολισμό, είναι υπάλληλος στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας στην Κόνιτσα, είναι επηρεασμένος από τα οικογενειακά του βιώματα, καθώς τόσο ο παππούς του, όσο και ο πατέρας του, ήταν μαστόροι της πέτρας. Ο Ανδρέας Τέφος γεννήθηκε στην Πηγή ή Πεκλαρί των Μαστοροχωρίων και όπως αφηγείται στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, από πιτσιρικάς στις διακοπές του ακολουθούσε την ομάδα του πατέρα του σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, από τα Ζαγόρια μέχρι την Πελοπόννησο.
«Μου άρεσε η πέτρα σαν διαδικασία, ακόμη και μεγαλύτερος, μέχρι τα 40 μου χρόνια ακολουθούσα τον πατέρα μου. Δίπλα στους μαστόρους, τους πελεκάνους της πέτρας άρχισα να παίρνω εμπειρία», αναφέρει χαρακτηριστικά και αποκαλύπτει το γεγονός που στάθηκε αφορμή για να δημιουργήσει ο ίδιος. «Τα πρώτα έργα άρχισα να τα κτίζω το 1996. Τότε, έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Κόνιτσα. Καταστράφηκαν πολλά παλιά πέτρινα σπίτια. Ετσι γεννήθηκε η ιδέα, ότι πρέπει ότι αυτά τα δείγματα αρχιτεκτονικής να σωθούν. Παράλληλα, και οι μαστόροι σιγά – σιγά αποσύρονταν λόγω γήρατος».
Το πρώτο έργο του Ανδρέα Τέφου, είναι το γεφύρι της Κόνιτσας, κτισμένο με 6.500 πετραδάκια, έχει μήκος 1,5 μέτρο και ύψος 70 εκατοστά. Ακολούθησαν μικρογραφίες από πετρόχτιστα σπίτια, αλώνια, καλντερίμια, βρύσες, εκκλησίες και μοναστήρια.
Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι πρωτογενή, δηλαδή πέτρα και ξύλο. Εξαιρετικές δημιουργίες του, είναι το μοναστήρι της Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης, ο Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου στην Πυρσόγιαννη και η μονή της Ζέρμας. Για κάθε έργο απαιτείται χρόνος, από 3 έως 12 μήνες και όπως επισημαίνει ο Ανδρέας Τέφος, χρειάζεται κυρίως «αγάπη και υπομονή». Πριν πιάσει το πρώτο πετραδάκι για να ξεκινήσει κάποιο έργο, ασχολείται ιδιαίτερα με το «μοντέλο» του, δηλαδή το φωτογραφίζει και δίνει σημασία και στην πιο μικρή λεπτομέρεια.
«Είχα πάντα μία καλή σχέση με την τέχνη. Την περίοδο που ήμουν στο γυμνάσιο είχα αποκτήσει και το πρώτο μου πτυχίο από μια ιδιωτική Σχολή Σχεδίου και Ζωγραφικής. Χρόνια αργότερα άρχισα να ασχολούμαι με την τέχνη της πέτρας, κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε άλλη διάσταση».
Ο καλλιτέχνης φιλοδοξεί να “κτίσει” όσο το δυνατόν περισσότερα έργα, ώστε να δημιουργήσει ένα παραδοσιακό χωριό, με τα σπίτια, τα καλντερίμια, τις εκκλησίες τα ξωκλήσια και τις βρύσες.
«Πιστεύω, ότι μέσα από την παράδοση, βρίσκεις αξίες που πρέπει να διατηρούνται, να μην ξεχνιούνται, είναι καθρέφτης μας» δήλωσε ο κ. Τέφος στο ΑΠΕ – ΜΠΕ.
