■ Εκδήλωση φιλαναγνωσίας στα Χανιά
«Είµαστε κατασκευασµένοι από ιστορίες και µέσα από αυτές αντιλαµβανόµαστε τον εαυτό µας και τον κόσµο γύρω µας». Αυτό επεσήµανε, µεταξύ άλλων, µιλώντας στα “Χ.ν.”, ο συγγραφέας και καθηγητής Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήµιο Georgia των ΗΠΑ Πέτρος Πανάου, ο οποίος ήταν µεταξύ των κεντρικών οµιλητών στην ηµερίδα µε θέµα τη φιλαναγνωσία που διοργάνωσε η ∆ιεύθυνση Πρωτοβάθµιας Εκπαίδευσης Ν. Χανίων στο Πνευµατικό Κέντρο Χανίων το περασµένο Σάββατο.
Ο κ. Πανάου αναφερόµενος στο πως µπορούµε να στρέψουµε τους νέους στην ανάγνωση σε µια εποχή που οι περισσότεροι είναι προσκολληµένοι σε κάποια οθόνη, σηµείωσε σχετικά ότι η τεχνολογία και οι οθόνες δεν είναι απαραίτητα κάτι καλό ή κακό. «Καλή ή κακή είναι η χρήση που κάνουµε στην τεχνολογία. Συχνά παροµοιάζω την τεχνολογία σαν ένα µαχαίρι που µπορείς να το χρησιµοποιήσεις για καλό σκοπό, όπως να φτιάξεις φαγητό, ή για κακό, όπως να βλάψεις κάποιον», επεσήµανε.
Συνεχίζοντας τόνισε ότι τα βιβλία επιστηµονικής φαντασίας για παιδιά και εφήβους, το είδος της λογοτεχνίας που υπηρετεί κι ο ίδιος ως συγγραφέας, είναι το πλέον ευπώλητο e-book στην Αµερική, καθώς οι νέοι “κατοικούν” πλέον στον ψηφιακό κόσµο. «Άρα πρέπει να πάµε να τους βρούµε εκεί που κατοικούν ώστε να διαβάσουν βιβλία µέσα από το κινητό, το τάµπλετ τους κ.λπ. Από την άλλη, δεν θεωρώ ότι θα εξαλειφθεί ποτέ το βιβλίο στην έντυπη µορφή του γιατί πιστεύω στη θεωρία του caveman, του “ανθρώπου των σπηλαίων”, η οποία λέει ότι η εξέλιξή µας µέσα στον χρόνο, µας έχει κάνει να θέλουµε την υλικότητα, να ακουµπάµε δηλαδή κάτι και να το παίρνουµε στα χέρια µας», επεσήµανε ο κ. Πανάου και πρόσθεσε ότι γι’ αυτό επιβιώνουν ακόµα µορφές τέχνης όπως το θέατρο ή οι ζωντανές µουσικές συναυλίες κ.ά.
Ερωτηθείς αν απειλεί τη λογοτεχνία η ανάπτυξη µιας αναγνωστικής κουλτούρας που ακολουθεί τη λογική των σόσιαλ µίντια και η οποία καλλιεργεί την ανάγνωση µικρών κειµένων κάνοντας να φαντάζουν µεγάλα κείµενο απωθητικά: «Και σε αυτό πρέπει να πάµε να τους συναντήσουµε εκεί που βρίσκονται. Γι’ αυτό κι όταν γράφω, γράφω για αναγνώστες που δεν έχουν υποµονή. Όµως ούτε οι ενήλικες έχουν στις µέρες µας υποµονή. Παλιά οι ρυθµοί ήταν πιο αργοί και οι αντιπερισπασµοί πολύ λιγότεροι. Γι’ αυτό και οι συγγραφείς έγραφαν µεγάλα βιβλία. Σήµερα, δεν έχουµε τόση υποµονή και θέλουµε γρήγορους ρυθµούς».
Πού βρίσκεται όµως η διαχρονική δύναµη της λογοτεχνίας; «Ίσως κι αυτό να έχει να κάνει µε την εξέλιξή µας ως είδος αλλά και αυτό που µας διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα όντα στον κόσµο: ότι είµαστε το µόνο ον που λέει ιστορίες. Μάλιστα αντιλαµβανόµαστε τον εαυτό µας και τον κόσµο γύρω µας µέσα από ιστορίες. Ως παράδειγµα πάντα φέρνω µια τραγική εµπειρία που είχα. Έπρεπε να γράψω τον επικήδειο για την κηδεία του πατέρα µου πριν µερικά χρόνια. Ό,τι λόγια είπα εκείνη την ηµέρα ήταν ιστορίες: ιστορίες που έζησα εγώ µαζί του, ιστορίες που είπαν οι άλλοι γι’ αυτόν, ιστορίες που του άρεσαν του ίδιου. Όταν φεύγουµε δηλαδή από αυτή τη ζωή αυτό που µένει πίσω µας είναι οι ιστορίες µας. Είµαστε κατασκευασµένοι από ιστορίες. Αν σκεφτείτε και τις κοσµοθεωρίες µας, από τη θρησκεία µέχρι την πολιτική µας ιδεολογία, σε ιστορίες βασίζονται και µε ιστορίες τις επικοινωνούµε ο ένας στον άλλο. Άλλωστε το ίδιο δεν κάνουµε και όταν βγαίνουµε πρώτο ραντεβού µε κάποιον ή κάποια; Τις ιστορίες µας λέµε και µέσα από αυτές γνωριζόµαστε», σχολίασε ο κ. Πανάου.
Στο πλαίσιο της ηµερίδας οµιλίες πραγµατοποίησαν ακόµα η υπεύθυνη Βιβλιοθηκών ∆ήµου Χανίων Βιβή Χουδαλάκη και η επ. καθηγήτρια Παιδικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήµιο Κρήτης Βασιλική Βασιλούδη.
