Κυριε διευθυντά
την Κυριακή που πέρασε παρακολουθήσαμε με φίλους στο Βενιζέλειο Ωδείο ένα χανιώτικο θίασο σε μια παράσταση που μας ξάφνιασε ευχάριστα. Ο λόγος για την παράσταση “Ποια Ελένη;” (μια μουσική κωμωδία των Ρέππα-Παπαθανασίου σε σκηνοθεσία της Μαρίας Λεκάκη), που παίχτηκε την προηγούμενη εβδομάδα και φυσικά, μετά το σάλο που προκάλεσε, συνεχίζεται για τελευταία εβδομάδα στο Βενιζέλειο Ωδείο μας (Πέμπτη 16/11 έως και Κυριακή 19/11 στις 21:30).
Όταν αγόραζα τα εισιτήρια, δεν ήμουν προετοιμασμένη ούτε για το πλήθος του κόσμου που θα ήταν εκεί και θα παρακολουθούσε την παράσταση (ευτυχώς είχα προβλέψει και είχα προμηθευτεί εισιτήριο από νωρίς) ούτε για το αποτέλεσμα: μία ομάδα 30 ανθρώπων με ηθοποιούς, χορευτές και -η μεγαλύτερη έκπληξη για μένα- ζωντανή μουσική να τους συνοδεύει στη ζωντανή -επίσης- ερμηνεία.
Το τέλειο δέσιμο της ομάδας της Μαρίας Λεκάκη (που τον προηγούμενο χρόνο έκανε πραγματικά θραύση στα Χανιά με το “Σεσουάρ για Δολοφόνους”) ξεσήκωσε όλο το κοινό με το άφθονο γέλιο, τις απίστευτες ατάκες και την εκμάθηση της ιστορίας του Τρωικού Πολέμου από… μια άλλη, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, οπτική γωνία.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς: Τα κοστούμια που επιμελήθηκε η ομάδα με απίστευτο μεράκι; Τα σκηνικά που, όχι μόνο δεν είχαν ατέλειες αλλά ξεπερνούσαν κατά πολύ τα σκηνικά αθηναϊκών θιάσων; Τα καταπληκτικά χειροποίητα κοσμήματα από τα χεράκια της Κατερίνας Τσιρινδάνη; Και πάμε στο βασικότερο όλων: την υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών, την απίστευτη ικανότητά τους στο τραγούδι(!!!) συνάμα με το χορό που το συνόδευαν και τον τρόπο να δένουν όλο το υποκριτικό, χορευτικό, ερμηνευτικό τους ταλέντο με πανέξυπνο χιούμορ κάνοντας τον κόσμο που το παρακολουθούσε να συμμετέχει με κάθε τρόπο!
Η ομάδα της Μαρίας Λεκάκη αποδεικνύει περίτρανα την αξία της και κάθε χρόνο ανεβάζει τον πήχη σε κάθε της παράσταση! Ίσως τα όμορφα Χανιά μας να είναι πολύ μικρά για τέτοιες παραστάσεις και αυτό αποδείχθηκε από την προσέλευση του κόσμου που ασφυκτικά γέμισε την αίθουσα ακόμα μία φορά!
Παροτρύνω όλους τους Χανιώτες να παρακολουθήσουν την παράσταση και, πέραν του ότι έτσι στηρίζουν μια χανιώτικη ομάδα που το αξίζει και της δίνουν δύναμη να συνεχίζει να βελτιώνεται (πόσο πια!!!)- θα λάβουν και το μήνυμα του έργου ότι το καλό υπήρχε από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα αρκεί να θέλουμε να το αναγνωρίσουμε και να πορευτούμε με αυτό.
Με εκτίμηση,
Σαματά Άννα
μία μαγεμένη θεατής