Καμιά χώρα δεν μπορεί να σταθεί όταν φεύγουν τα καλύτερα της μυαλά στο εξωτερικό.
“Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου…” που έλεγε και ο Γκίνσμπεργκ.
Οι νέοι με ευχολόγια και λόγια – “ονειρώξεις” δεν θα γυρίσουν πίσω.
Ούτε με φτηνιάρικες, ετοιματζίδικες λύσεις.
Χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο για την ανάταξη της χώρας, να πεισθούν -αυτοί οι λαμπροί επιστήμονες- ότι μπαίνουμε σε μια τροχιά ανόδου.
Ειδάλλως μαρασμός…
Συνήθως στην Ελλάδα τσακώνονται για το πώς θα “πουλήσουν το αυτονόητο”.
Θεωρούν αυτονόητη υποχρέωση η χώρα να οπισθοχωρεί και αυτοί απλά να εξαγγέλουν, να εξαγγέλουν λόγια κενά περιεχομένου.
Ποια είναι η Ελλάδα σήμερα και τι δυνατότητες προσφέρει;
Τη γενιά των 380 ευρώ, ή το στασίδι στα βουλευτικά γραφεία;
Δύσκολα τα πράγματα.
Ενας νέος, φέρελπις επιστήμονας για να αναδειχθεί, ψάχνει ευγενή άμιλλα και αμοιβές.
Αμοιβές αντάξιες του ταλέντου του.
Οχι κομματικά παράσημα και ψιχία. Χόρτασαν απ’ αυτά. Τώρα περιμένουμε….