Στ’ αλήθεια τι λείπει ορισμένες φορές σήμερα απ’ την ελληνική κοινωνία; Η κατανόηση και αυτό που διατύπωσε ο Τζορτζ Oργουελ ως “κοινή ευπρέπεια”.
Δεν λέω ότι είμαστε καθ’ ολοκληρίαν απρεπείς (δεν θα μπορούσα ποτέ να το πω αυτό), αλλά μερικές φορές αποξεχνιόμαστε.
Δείτε το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που ενίοτε παράγουμε. Κάποιοι, απλά βάζουν σανό στην ταΐστρα.
Χθες στο σούπερ μάρκετ, ένας νεαρός μαθητής κρατούσε περισσότερα πράγματα από μένα και με χαμόγελο μου παραχώρησε τη θέση του στο ταμείο. Eνα ανάλογο περιστατικό που μου διηγήθηκε μια φίλη ψυχαναλυτής, μού είχε πει ότι αυτό το απλό πράγμα της είχε φτιάξει όλη την μέρα. Θυμάστε τι καβγάδες γίνονταν για την ουρά στο ταμείο της Τράπεζας;
Θέλω να πω ότι από τα μικρά φτιάχνεις τα μεγάλα. Δεν μπορείς, επί παραδείγματι, να λες τον Μπουτάρη «αντιπρόσωπο του Τζωρτζ Σόρος» και να διεκδικείς δικαιοσύνη στο Σκοπιανό.
Απίστευτα πράγματα.
Παράλληλα η κατανόηση της κατάστασης που μας περιβάλλει είναι πιο σημαντική από την ευφυΐα. Πρέπει να μάθουμε να ακούμε και όχι μόνο να βλέπουμε.
Θα μου πείτε, τώρα επιζητούμε “καθαρή έξοδο στις Αγορές” με αυτά θα ασχολούμαστε;
Με αυτά… Διότι αυτά θα μας οδηγήσουν να περάσουμε από τον δανεισμό και την κατανάλωση, στην παραγωγή και στην εξωστρέφεια.
Η κοινωνική συμπεριφορά κινεί τα νήματα της οικονομίας.
Διαβάζοντας το άρθρο σας θα συμφωνίσω ότι θα πρέπει να ξαναδούμε την εν γένει συμπεριφορά μας ως κοινωνία κάνοντας μιά αναδρομή στο παρελθόν και να δούμε πότε στο όνομα μίας ψευτοπροόδου λοιδωρήσαμε και γκρεμίσαμε βασικές αξίας που παραδοσιακά υπήρχαν στον τόπο μας .Ο σεβασμός προς τους δασκάλους μας και τους μεγαλύτερους ήταν αυτονόητα για την γενιά μας.Δεν υπήρχε π.χ. περίπτωση να μπεί ηλικιωμένος ή έγγυος στο λεωφορείο και να μην πεταχτούμε όλοι επάνω να προσφέρουμε την θέση μας….Η έξοδος στις αγορές είναι πολύ σημαντικό για τον την χώρα μας η οποία πρέπει να επιστρέψει στην κανονικότητα αρκεί αυτοί που το υπόσχονται να έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία και να μην έχουν τρελάνει τον κόσμο στο σουρεαλισμό και στο κουτόχορτο…..Η πατρίδα μας έχει καταφέρει να είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε. με κομμουνιστική οικονομία και κεφαλαιακούς ελέγχους. Χρειάζεται να γίνει τεράστια προσπάθεια επιστροφής των 60.000 Ελληνικών συμφερόντων επιχειρήσεων που τράβηξαν για άλλες πολιτείες. Αν ρίξουμε μια ματιά στην Κύπρο θα μάθουμε πολλά για την σχιζοφρένεια του φορολογικού μας συστήματος.Διαφωνώ με την θέση ότι τα κεφάλαια πρέπει να πάνε στην κατανάλωση.΄Αν έχουμε μάθει από τα λάθη μας θα πρέπει να πάνε πρώτα στην προβολή των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδος μας ,στην παραγωγή αξιόπιστων και ανταγωνιστικών προϊόντων και στην αξιοποίηση των ικανών μυαλών που αναμφισβήτητα διαθέτουμε.
Η χώρα πρέπει επειγόντως να επιστρέψει στον παγκόσμιο επενδυτικό χάρτη και για να το πετύχει πρέπει σε θέσεις κλειδιά νά έχει ικανούς πατριώτες που να γνωρίζουν :α)Πως με σκληρή εργασία παράγεται πλούτος και β)Στον κόσμο της οικονομίας και στον παγκόσμιο αδυσώπητο ανταγωνισμό δεν υπάρχουν άνθρωποι με φωτοστέφανα…Με ιδιαίτερη εκτίμηση.