Ποίηση

Ποίηση, έκφραση ψυχής του σφόδρα ερωτευμένου,
Ύμνε Εθνικέ, κάθε λαού απελευθερωμένου.
Κελάηδημα του αηδονιού μέσα στην καταιγίδα,
δροσιά σε κάθε πυρετό, χαράς φωτοβολίδα.
Γλυκύτατη αναπνοή, μούσα του Ελικώνα,
νέκταρ του λόγου, αναψυχή και ζωντανή εικόνα.
Της κάθε λύπης βάλσαμο, αγάπης προξενήτρα,
του άγχους και του πλανταγμού εσύ προσφέρεις λύτρα.
Πεταλουδίτσα που πετάς σ’ ανθούς και σε λουλούδια,
λύρα που με τη μουσική φτιάχνεις γλυκά τραγούδια.
Δασκάλα της υπομονής για τον απελπισμένο,
ελπίδα για τον άρρωστο και τον ξενιτεμένο.
Γλυκοφιλούσα, επική, κλαύτρα, περιγελάστρα,
παρηγορήτρα, λυρική και χαρακτηροπλάστρα,
είσαι η πανώρια ομορφιά που απ’ τη γραφή σου βγάζεις
άρωμα του βασιλικού κι όλα τα ευωδιάζεις!