Ποίηση της αλήθειας

Σε μια βραδιά ποίησης, όπου περίσσευε η αλήθεια και η ευαισθησία, παρουσιάστηκε η τέταρτη ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Κακατσάκη με τίτλο “Oπως το ψωμί”. Διοργανωτές της εκδήλωσης το Εκκοκκιστήριο Ιδεών, ο Σύλλογος Κρητικών Ημαθίας και οι Εκδόσεις “Πυξίδα της Πόλης”, με τη στήριξη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”.
Στον ιδιαίτερο χώρο του Εκκοκκιστηρίου Ιδεών ο Ηλίας Τσέχος, ο Γιάννης Ναζλίδης και η Αργυρώ Χανιωτάκη – Σμυρλάκη μίλησαν για τη συλλογή και τον ποιητή, καταθέτοντας ο καθένας τη δική του οπτική.
Η βραδιά ξεκίνησε με τους ήχους της κρητικής λύρας, παραπέμποντας στην ατμόσφαιρα της πατρίδας του ποιητή, για να ολοκληρωθεί το κρητικό ηχόχρωμα με τους χορευτές του Συλλόγου Κρητικών Ημαθίας, που ήταν εξαιρετικοί, όπως πάντα.
Χαιρετίζοντας ο πρόεδρος του Συλλόγου Κρητικών Στέλιος Αλιγιζάκης έδωσε το λόγο στην πρόεδρο του Συλλόγου Φίλων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” Αργυρώ Χανιωτάκη – Σμυρλάκη που, εκδηλώνοντας αρχικά το θαυμασμό της για το χώρο του Εκκοκκιστηρίου Ιδεών, χώρο που δικαιώνει το όνομά του με την αισθητική και τους στόχους του και εκφράζοντας στη συνέχεια την εκτίμησή της για την πόλη μας τη Βέροια με το ιστορικό παρελθόν της, είπε για τον ποιητή, που συγκεντρώνει στο πρόσωπό του πέρα από το λογοτέχνη, το δάσκαλο, το δημοσιογράφο -από το ’70 συνεργάτης στα Χανιώτικα Νέα- και το συνδικαλιστή : «Ο Κακατσάκης είναι η συμπύκνωση πολλών ιδεών. Είναι ο άνθρωπος με τη βαθιά παιδεία, είναι αυτός που ακούει και βλέπει αυτά που δεν μπορούμε ν’ ακούσουμε και να δούμε εμείς…»
Ο ποιητής Ηλίας Τσέχος, έχοντας μπροστά του ολοκόκκινες παιώνιες Βερμίου και δροσερά κεράσια που τα ‘φερε ο ίδιος φρεσκοκομμένα από το Γιαννακοχώρι για τη βραδιά, μίλησε για τον ποιητή και τη συλλογή του με ποίηση, λέγοντας:
[…] «Η ποίηση είναι το ψωμί σε κάθε τραπέζι… Ευλογημένοι όσοι γράφουν με αλήθειες αλυσοδένοντας το χρόνο… Γνωρίζουμε να μοιράζουμε το ψωμί της ποίησης…» […]
Ο Γιάννης Ναζλίδης έκανε τη δική του κατάθεση προσθέτοντας:
[…] «Ο ποιητής δε μετανοεί για τις λέξεις που γράφει κι οι λέξεις δε μετανοούν που ακολουθούν το μολύβι του… Ο Κακατσάκης με τη μισή του ματιά είναι μαζί σου και με τη μισή στα μοναστήρια της ποίησης, περιθάλποντας τις λεηλατημένες λέξεις…» […]
Η ποίηση του Κακατσάκη επικοινώνησε με το κοινό μέσα από ποιήματα της συλλογής που διάβασε με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο ο Ηλίας Τσέχος, αλλά και μέσα από μελοποιημένους του στίχους που ακούστηκαν.
Τη συγκίνησή του για την ιδιαιτερότητα της βραδιάς από την άποψη του χώρου, της παρουσίας της κρητικής ψυχής, της προσέγγισης της συλλογής του αλλά και της επικοινωνίας με το κοινό, έδωσε αρχικά ο ποιητής Βαγγέλης Κακατσάκης, για να προχωρήσει μιλώντας για τους ακατάλυτους δεσμούς Μακεδόνων και Κρητικών, ολοκληρώνοντας με τη φράση:
«Ο καθένας αντιλαμβάνεται την ποίηση, όπως την εισπράττει. Η ποίηση είναι επικοινωνία κι εγώ γράφω για να επικοινωνήσω. Σας ευχαριστώ για τη συγκινητική βραδιά.»
Οι κοινωνοί της ποίησής του έφυγαν από το Εκκοκκιστήριο κρατώντας πέρα από τη συλλογή του στα χέρια, το βάρος από λέξεις και σκέψεις όπως:
Αλιεύς ελπίδων
σε φουρτουνιασμένες θάλασσες.
Περιποιητής φυτών
στους αγρούς της παγκόσμιας συνείδησης.
Αναρριχητής
στους γκρεμούς της μη εξουσίας.
Ποιμήν αγαθών προβάτων
και διώκτης αιμοβόρων λύκων.
Ο ποιητής!
Αίρων την οδύνη του σύμπαντος κόσμου.
Σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου.
Ο ποιητής!
Ή και το τελευταίο που ακούστηκε και όλους μας εκφράζει:
Ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι
στην πόρτα της πατρίδας.
όπως τα παλιά.
Επειγόντως!
Χειρότεροι από τους εχθρούς
που μας περιτριγυρίζουν,
οι δαίμονες που επιμένουν
να κυκλοφορούν στις φλέβες μας.