«Δύο ήταν οι κύριοι στόχοι για τους οποίους συγκροτήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Ο πρώτος στόχος ήταν η έξοδος της Ελλάδας από τα μνημόνια, την επιτροπεία, την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας στους δανειστές. Και ο δεύτερος στόχος είναι η κάθαρση. Θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι αυτοί οι δύο στόχοι είναι πολύ κοντά στην ολοκλήρωσή τους». Tάδε έφη Πάνος Καμμένος…
…Και τώρα… σιωπή. Επιθυμώ ησυχία… Παγκόσμια ημέρα ποίησης η σημερινή και πρέπει να εμπνευστώ…
Και τι καλύτερο να εμπνευστώ από αυτό που είπε ο άνθρωπος Καμμένος;
Μου ’ρθε η έμπνευση σας λέω και θα επιχειρήσω να προσφέρω στην ποίηση ένα καλλιτέχνημα αντάξιο των υπηρεσιών που οι κυβερνώντες προσφέρουν στη χώρα. Των υπηρεσιών που προσπαθούν παντοίω τρόπω να συνεχίσουν να προσφέρουν διότι κατ’ αυτούς όλα βαίνουν καλώς! Ολα πάνε μια χαρά και το έργο πρέπει να συνεχιστεί!
Και τώρα το ποίημα που υποσχέθηκα και με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Το απόλυτο… κενόν”:
Πού πάτε ωρέ παιδόπουλα/ και παίρνετε κι εμάς;
Εις των γκρεμνών τα βάραθρα/ εις τόπους “χλοεράς” (σ.σ. δεν είναι λάθος αλλά ποιητική αδεία).
Τοσο καιρό μας παίζετε, νταούλια και ζουρνάδες,
πεθάνατε τσι… κύριοι μαζί και τσι κυράδες…
Νοικοκυραίοι άνθρωποι δεν έχουνε να φάνε
συνταξιούχοι και παιδιά ούλοι μαζί πεινάνε.
Παγκόσμια μέρα ποίησης, ετούτη η ημέρα
το ποίημά σας πάρτε το και πάτε… πέρα ως πέρα.
Ποίημα κάματε κακό, ποίημα δεν λογάται
εσείς είστε στον κόσμο σας μα…
κόσμος μοιρολογάται…
Ειστε κακή κυβέρνηση, μια magna δυστυχία
αριστεροδεξιόστροφη, σκέτη ταλαιπωρία…
Εχει και παρακάτω αλλά το αφήνω για μια άλλη φορά, εύχομαι πριν την επόμενη Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, να το τελέψω με μία ανατροπή και καλόν τέλος!
