ΣΕ συνέντευξή του (στον δημοσιογράφο της “Κ”, Αθ. Eλλι, 26-11-17) ο πρώην πρόεδρος της Κύπρου, Γιώργος Βασιλείου, είπε και τα εξής χαρακτηριστικά, για το ελληνικό πολιτικό σύστημα: «Η Ελλάδα ατύχησε με τους ηγέτες της. Ηταν περισσότερο κομματικοί, παρά εθνικοί. Οταν είσαι κομματικός κάνεις αυτό που θέλουν οι άνθρωποί σου…».
ΠΙΚΡΗ η διαπίστωση, όμως εκφράζει μια μεγάλη αλήθεια που δεν θέλουμε να παραδεχθούμε: Τα ελληνικά κόμματα εμφορούμενα μόνο από το σύνδρομο της εξουσίας και περιφρονώντας εδώ και 8 χρόνια τα αβάσταχτα βάρη της ελληνικής κοινωνίας, ενδιαφέρονται για τις (εικονικές) αντιθέσεις τους δημιουργώντας στείρες πολώσεις. Επιδιώκουν στρατηγικές έντασης και αποσκοπούν στην πάση θυσία φθορά του άλλου. Οχι στη σωτηρία του έθνους.
ΣΤΟ επίκεντρο των αντιπαραθέσεων από πλευράς «αριστερής» κυβέρνησης τίθεται και η «ταξική» πολιτική! Οσο για τη διαχείριση των όσων λέγονται και πράττονται από τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ (σκάνδαλο βλημάτων) είναι τόσο αδέξια που δεν μπορεί να μην έχει και συνέχεια.
ΤΟ ΠΙΟ τραγικό είναι ότι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα αξιόλογοι πυρήνες ψηφοφόρων που πιστεύουν και ενεργούν, πρώτα υπέρ του κόμματός τους και δευτερευόντως υπέρ του συνόλου.
ΑΥΤΗ η εμμονή των κομμάτων σε μια ατελέσφορη τακτική αντιπαράθεση με δήθεν αποκαλύψεις σκανδάλων και διαφθοράς εκατέρωθεν, δεν επιτρέπει γενικά στη χώρα να έχει μια στιβαρή και αναγκαία συναίνεση όλων των κομμάτων, ώστε να οργανωθεί μια πανεθνική εκστρατεία για να βγούμε από την κρίση και τα μνημόνια.
ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ στον ασφυκτικό κλοιό των δανειστών («ναι σε όλα»), η «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση», αντί να επιδιώξει μια minimum ανοχή των επαχθών ενεργειών της από τη Βουλή, κάνει το παν ώστε να υπάρχει μια maximum αντιπαράθεση.
Η ΙΔΙΑ δε, πιστεύει πως δείχνοντας «καλή διαγωγή» στους δανειστές, θα καταφέρει να ξεπεράσει επιτυχώς την τρίτη αξιολόγηση, ώστε μετά να επαίρεται πως μας έβγαλε από τα μνημόνια -μόνη της!- οπότε θα δικαιούται να συνεχίσει να μας κυβερνά!
ΠΟΤΕ θα αντιληφθούμε ότι τα μνημόνια, όπως εφαρμόζονται είναι φαύλος κύκλος; Και πως χωρίς μια στοιχειώδη συναίνεση της κοινωνίας δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγούμε από αυτά;
