Ποιος φοβάται τον παράδεισο;

» Με βαθύτατο προβληματισμό παρακολουθούν οι πολίτες την κατάσταση στη χώρα. Τι έφταιξε; Γιατί η Ελλάδα δεν έκανε ούτε ένα βήμα προόδου και φτάνει ένα “θρόισμα του ανέμου” για τέτοια πισωγυρίσματα;
Γιατί πραγματικά τα κατάφεραν σε συντομότερο χρόνο η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, ενώ η χώρα μας βρίσκεται καθηλωμένη;
Αυτή η πνιγηρή κατάσταση προφανώς και έχει την εξήγησή της. Κάθε πρόβλημα εξάλλου έχει τη λύση του. “Χάθηκε” η Ελλάδα μέσα στη μιζέρια του διπόλου “Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο”, βάλτωσε η ψυχολογία και η επιχειρηματική δράση, οι καινοτόμες ιδέες “μετανάστευσαν”.
Περισσότερο αντιδρούσαμε, παρά εργαζόμασταν για μια βιώσιμη λύση. Ενταφιάστηκε κάθε ψήγμα κοινής λογικής για συντεταγμένη δράση και απλά ερχόταν η τρόικα στην Αθήνα και αγόρευε μύδρους της τεχνοκρατικής ελίτ.
Αφέθηκε η χώρα στο πεπρωμένο της και καμία προσπάθεια δεν αποκρυσταλλώθηκε καθώς το φόρτε μας ήταν τα πολιτικά καβγαδάκια… Ετσι φθάνουμε στον Μάρτιο του 2015 με κορυφαία ζητήματα ανοιχτά, χωρίς πυξίδα σε αχαρτογράφητα νερά. Προσπάθεια πανεθνική χρειάζεται, μόχθος και οράματα.