ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ αισθάνονται μια σωβούσα αηδία για την αρθρογραφία του γερμανικού Τύπου που θέτει ερωτήματα για το κατά πόσο μπορεί η Ελλάδα ν’ ανταποκριθεί στα καθήκοντά της τώρα που ανέλαβε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Παρότι είναι ανόητο οι σχέσεις μας με τους εταίρους μας να είναι ένα διαρκές “μπράντε φερ” χωρίς νικητές και ηττημένους, εντούτοις δεν πρέπει να παραλείψουμε να σημειώσουμε την άκομψη, αγενή και ύποπτη στάση του γερμανικού Τύπου που στοχεύει κατευθείαν… στην καρδιά της ελληνικής κοινωνίας.
ΚΑΙ ΟΧΙ τόσο για τη μισαλλόδοξη απρέπεια των αρθρογράφων όσο για τη διακινούμενη προβοκάτσια, που και αντιληπτή είναι και προκλητική. Ουδείς αρνείται ότι η Ελλάδα δεν γνωρίζει τα εσωτερικά της προβλήματα.
ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ χώρα όμως έχει και αυτή τα δικά της. Εκείνο που σοκάρει για νιοστή φορά είναι η ορολογία που χρησιμοποιούν “περί προβληματικού παιδιού”. Λες και η Ευρώπη είναι ένα αναμορφωτήριο ανηλίκων, η Ελλάδα προβληματικό παιδί και οι Γερμανοί οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι.
ΕΝΑ ΑΝΟΗΤΟ γκροτέσκο που δεικνύει την ψευδεπίγραφη πτωχοαλαζονεία των Γερμανών, τη διγλωσσία τους, την ακραία υπονόμευση των ευρωπαϊκών θεσμών. Κατ’ ουσίαν ακυρώνουν τον πολιτισμό του διαλόγου εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και εμφανίζονται ως νηπιαγωγοί απέναντι σε άτακτα παιδιά
ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ…
Αγαπητέ Μανώλη συμφωνώ με την τοποθέτηση σου, όμως μη συσκοτίζουμε την πλευρά της δικής μας ευθύνης ότι δηλ. το πολιτικό προσωπικό που επί χρόνια διαχειρίζεται τις τύχες μας είναι διεφθαρμένο, αλαζονικό, χυδαίο και πρόστυχο. Ως προς αυτό το τελευταίο δεν έχεις παρά να συγκρίνεις δηλώσεις υπουργών πριν την ανάληψη θέσεων ευθύνης με αυτές μετά την ανάληψη κυβερνητικών και υπουργικών θώκων…