•6 εκατομμύρια ευρώ (!) θα διαθέσει η Κυβέρνηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την πλήρη ανακατασκευή του κτηρίου των Ιταλικών Στρατώνων, το οποίο παραδόθηκε στις φλόγες.
Έπρεπε δηλαδή να καταστραφεί εντελώς το ιστορικό, διατηρητέο μνημείο που είχε αφεθεί στην τύχη του από το ΥΠΕΘΑ για να προχωρήσει η κυβέρνηση σε μια τόσο σοβαρή δαπάνη και μάλιστα σε περίοδο κρίσης. Αλήθεια, γιατί δεν διαθέτει μέρος από αυτά τα 6 εκατομμύρια ευρώ για να αναστηλωθούν τα Νεώρια; Μήπως πρέπει να πέσουν κι αυτά για να ευαισθητοποιηθεί η κυβέρνηση… κατόπιν εορτής;
•Ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή σε Αποκόρωνα και Κακόπετρο στο πέρασμα της πύρινης λαίλαπας. Άραγε, πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να επουλώσουν οι δύο περιοχές τις πληγές τους; Πόσα χρόνια θα χρειαστούν για να ξαναδούμε δέντρα στη θέση των καμένων;
Και το κρισιμότερο που αφορά στην επόμενη μέρα: Υπάρχει ένα σοβαρό σχέδιο προστασίας των δασών από Δήμους και Πολιτεία; Πόσο πολύ θα κόστιζε ένα σύστημα drone (σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης που αναπτύσει τέτοιες εφαρμογές, την Πυροσβεστική, τις Διευθύνσεις Πολιτικής Προστασίας) το οποίο θα «σκάναρε» τις περιοχές ή θα ανίχνευε καπνό; Τα στοιχειώδη δηλαδή…
Διαφορετικά, το να… κλαις πάνω από την καμένη γη, φαίνεται ανώφελο έως και υποκριτικό.
