Πίσω από το παραβάν

Η µεθοδολογία και σε αυτές τις ∆ηµοτικές Εκλογές φαίνεται πως δεν αλλάζει.
Στα Χανιά ζούµε τον ναρκισσισµό των ‘‘ευγενών ψυχών’’.
Προγλωσσική µεθοδολογία για τις δηµοτικές εκλογές, αλλά στα Χανιά φαίνεται ότι πιάνει τόπο.
Γενικώς στα Χανιά είµαστε πονόψυχοι.
Ο ναρκισσισµός των ‘‘ευγενών ψυχών’’ δεν αφήνει κανένα ασυγκίνητο.
Μέχρι που θα µπεις µέσα στο παραβάν και έξω περιµένει η κάλπη.
Καθένας τότε, µέσα στο παραβάν είναι µόνος του.
Αυτός και η κάλπη.
Τότε ξεχνάς ποιος σου τηλεφώνησε για ποιον, τι σου είπε ο κουµπάρος, τι σου είπε το ξαδελφάκι σου, που είναι «υψηλά ιστάµενο».
Απέναντί σου είναι τα ψηφοδέλτια και έχεις να σκεφτείς 50 δευτερόλεπτα τι ακριβώς έγινε τέσσερα χρόνια για την πόλη.
Οι ‘‘ευγενείς ψυχές’’ βέβαια, είχαν χορέψει, είχαν τραγουδήσει σαν τους Blues Brothers, αλλά πίσω από το παραβάν είσαι εντελώς µόνος.
Κάνει τότε νεύµα η κάλπη.
«Έϊ φίλε τι θα γίνει; Αποφάσισες;».
Τότε πάνε περίπατο όλα.
Αποφασίζεις, παίρνεις τον φάκελο µε καµάρι και πας να τον ρίξεις.
Έτσι απλά.