Πίσω από τον “βιασμό” της πολιτιστικής μας κληρονομιάς

Δεν μπορούσε να πιστέψει αναγνώστης μας όσα διάβαζε στο χθεσινό φύλλο για τις… μετατροπές που είχαν γίνει στο βυζαντινό τείχος στην πάροδο των ετών και την κατασκευή ακόμα και τουαλετών!
Αδυνατούσε να καταλάβει τους λόγους αυτού του “βιασμού” της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Ομως σε αυτές τις περιπτώσεις όλοι κάνουμε ένα λάθος. Κρίνουμε πολλές φορές γεγονότα, πράξεις, παραλείψεις του παρελθόντος με βάση το σήμερα και αυτό δεν είναι σωστό.
Την εποχή που γίνονταν αυτές οι άθλιες παρεμβάσεις μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο με τόσες χιλιάδες Μικρασιάτες πρόσφυγες και στα Χανιά οι προτεραιότητες των ανθρώπων ήταν άλλες… να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, να καταφέρουν να βρουν ένα δωμάτιο για την οικογένειά τους.
Δεν είχαν την εποχή εκείνη στο σύνολο τους συνειδητοποιήσει την αξία και τη σημασία μνημείων όπως τα τείχη και οι οχυρώσεις. Γι’ αυτό και οι επεμβάσεις τους σίγουρα δεν είναι αποδεκτές, είναι όμως εξηγήσιμες και κατανοητές για τα δεδομένα της εποχής.
Σε εμάς τους σύγχρονους απογόνους, η ευθύνη είναι ακόμα μεγαλύτερη, γιατί σε εποχές ευμάρειας (έστω και επίπλαστης) οι επεμβάσεις ανάλογου επιπέδου στα μνημεία συνεχίσθηκαν, το ίδιο και η χυδαία εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευσή τους.
Το παρελθόν είναι παρελθόν, ας κοιτάξουμε λίγο το παρόν έχοντας στο νου το μέλλον.