Νομίζω, πως όσο περνάνε οι μέρες και πλησιάζουμε στις εκλογές, τόσο θα εντείνονται οι φωνές για την «βιαστική» απόφαση του Αρείου Πάγου, που «επήρε το μέρος των “funds”» και «ελευθερώνει τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας», καθώς και για «το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων».
Βέβαια, στο ενδιάμεσο μπορεί να ακούμε και τίποτα για το πρόγραμμα των κομμάτων και κυρίως (πρέπει να ακούμε) πού θα βρει το κάθε κόμμα τα χρήματα, για να κάνει πράξη, τα όσα τάζει.
Πρώτα, λοιπόν, για την απόφαση του Αρείου Πάγου: Και, πρώτα-πρώτα, ήταν «βιαστική, σε χρόνο ρεκόρ;». Για να απαντήσει κανείς στο ερώτημα αυτό, πρέπει να γνωρίζει: Ποιο νομικό θέμα κλήθηκε να λύσει ο Άρειος Πάγος;
Λοιπόν, ένα και μόνο ήταν το θέμα: Μπορούν τα funds να είναι διάδικοι σε «δικαστηριακές πράξεις και σε πράξεις εκτέλεσης;» Με το νόμο του ΠΑΣΟΚ το νόμο 3156 /2003, τα funds, ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΔΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ. Με το νόμο όμως του ΣΥΡΙΖΑ το νόμο 4354 /2015, τα funds, μπορούσαν να συμμετέχουν ως μη δικαιούχοι διάδικοι, άρθρο 2 αριθμ. 4 του νόμου 4354/ 2015. Αυτή και μόνο τη νομική διαφωνία έλυσε ο Άρειος Πάγος: ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή τα funds μπορούν να συμμετέχουν «ως μη δικαιούχοι διάδικοι» στις σχετικές διαδικασίες.
Απολύτως τίποτα άλλο δεν έλυσε, η απόφαση 1/2013 της Ολομέλειας σχετικά με «πρώτη κατοικία την οποία παρέδωσε στα… funds».
Ας την διαβάσουν. Αξίζει τον κόπο, για να ξέρουν τι λένε…
Και δεύτερον για το «σκάνδαλο των παρακολουθήσεων»:
«Σκάνδαλο» παρακολουθήσεων ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Όπως, έστω και αργά, έχουν παραδεχθεί εκείνοι που «το ανέδειξαν», η ΕΥΠ παρακολουθεί με νόμιμη ΕΠΙΣΥΝΔΕΣΗ αλλά «χωρίς να συντρέχει κανένας λόγος εθνικής ασφάλειας».
Και εύλογα αναρωτιέται κανείς:
Αφού οι παρακολουθήσεις ήταν νόμιμες (βλ Πρώτο θέμα, Ν. Φελεκη, 31-01-2023) δηλαδή σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του νόμου, για ποιο σκάνδαλο παρακολουθήσεων, γίνεται τόσος ντόρος;
Γιατί δήθεν «δεν υπήρχαν λόγοι εθνικής ασφάλειας;
Και πού και πώς το γνωρίζουν οι
δημιουργοί «του σκανδάλου;». Και πώς γνωρίζουν οι πολιτικοί αυτοί ή και οι δημοσιογράφοι την ανυπαρξία λόγων εθνικής ασφάλειας; Γνωρίζουν μήπως τη διάταξη του εισαγγελέα; Και ποιος τους τη γνωστοποίησε αφού ρητά από τον νόμο απαγορεύεται;
Τις απαντήσεις, είμαι βέβαιος, θα δώσει η Δικαιοσύνη. Οι δημιουργοί πάντως του ανύπαρκτου «σκανδάλου», να μην ξεχνούν ότι η βελγική αστυνομία, την οποία ύμνησαν, παρακολουθούσε τους, ορισμένους, Ευρωβουλευτές και έτσι αποκαλύφθηκε το, υπαρκτό, σκάνδαλο του Qatargate.
Τώρα, γιατί διασύρουν την Ελλάδα στην Ευρώπη γιατί κάνει νόμιμες παρακολουθήσεις, ας το εξηγήσουν οι ίδιοι…
*Ο Αντώνης Κ. Γκαζής
είναι επ. δικηγόρος
