Στην αρχαιότητα υπήρχε ένα µυθολογικό πρόσωπο, που προστάτευε την Ιστορία και τους ιστορικούς. Ήταν η Κλειώ, µια από τις εννιά Μούσες. Έµβληµα της ήταν η κλεψύδρα, που συµβόλιζε την ικανότητά της να συγκρατεί και να σώζει από τη λήθη τις µεγάλες ιστορικές στιγµές.
Στις µέρες µας γίνεται αναφορά στις σωστές πλευρές της Ιστορίας και µάλιστα προσδιορίζονται πριν κλείσει το ιστορικό γεγονός. Αυτό συνέβη µε τη συµµετοχή της χώρας µας στον πόλεµο την Ουκρανίας και ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι επέλεξε τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Όταν χρησιµοποιούν τέτοιες προφητικές απόψεις, µάλλον θέλουν να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασµούς τους µε την Κλειώ. Ανησυχούν ότι ο ιστορικός που προστατεύει η Μούσα, θα πλαστουργήσει µια εικόνα διαφορετική απ’ αυτή που θα ήθελαν. Και τρέχουν να δηµιουργήσουν την Ιστορία που θα επιθυµούσαν. Η Κλειώ όµως σαν προστάτης της Ιστορίας και των ιστορικών στιγµών, συγκρατεί όλες τις πλευρές της Ιστορίας. Και τις σωστές και τις λανθασµένες και έρχεται ο ιστορικός της να τις κρίνει. ∆εν αφήνει κανένα να φτιάξει την Ιστορία, όπως αυτός θα επιθυµούσε!
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Τώρα και τρία χρόνια η Ευρώπη και όλη η ανθρωπότητα παρακολουθούν µε φόβο, λύπη και αγωνία τον πόλεµο στην Ουκρανία. και Για µια ακόµη φορά η Ευρώπη παρουσιάζεται σαν µια πολεµοχαρής ήπειρος. Ενώ είναι ένας ευλογηµένος τόπος, µε εύκρατο κλίµα, µε εύφορα εδάφη, µε ορυκτό πλούτο, µε θάλασσες ολόγυρα, αποτελεί µια πολεµοχαρή περιοχή. Η Ουκρανία µπορεί να εξελιχθεί σε ολοκαύτωµα της Ευρώπης, αν δεν ειρηνεύσει η περιοχή. Η χώρα µας έχει παρελθόν µε την Ουκρανία. Το 1919 έστειλε ένα εκστρατευτικό σώµα, για να πολεµήσει τους Μπολσεβίκους του Λένιν. Είπαν τότε, τι δουλειά έχει η Ελλάδα να πολεµά στις στέπες της Ρωσίας, ύστερα από δυο πολέµους;
Το ζήτησαν οι ∆υτικοί σύµµαχοι για να βοηθήσουν το όραµα του Ε. Βενιζέλου, για την εθνική αποκατάσταση της χώρας. Ο Ε. Βενιζέλος πίστευε ότι κανένα τίµηµα δεν θα ήταν πολύ µεγάλο, προκειµένου να εξασφαλισθεί η συµφωνία των Σεβρών. Έστειλε στρατό στην Ουκρανία, αλλά κέρδισε την ιστορική συµφωνία των Σεβρών το 1920.
Η Ελλάδα µεγάλωσε. Παραχωρήθηκαν στη χώρα µας η Θράκη, η Βόρεια παραλία της θάλασσας του Μαρµαρά που περιελάµβανε το σύνολο την χερσονήσου της Καλλίπολης και τµήµα της Ανδριανούπολης, τα νησιά του Αιγαίου και σπουδαίο τµήµα της Μικράς Ασίας, που περιελάµβανε τη Σµύρνη, τη Μαγνησία, την Πέργαµο και το Αϊβαλί.
Τώρα που η χώρα µας έστειλε όπλα και αεροπλάνα στην Ουκρανία, κέρδισε τίποτα; ∆εν κέρδισε τίποτα!
ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ
Λέγεται ότι δροµολογούνται εξελίξεις που θα συµπεριλάβουν και την Ουκρανία. Η πολιτική αλλαγή στις ΗΠΑ, ίσως ανατρέψει την κατάσταση που επικρατεί. Και σ’ αυτές τις συµφωνίες ο κόσµος µοιράζεται σύµφωνα µε τα συµφέροντα των ισχυρών δυνάµεων. Γι’ αυτές τις δυνάµεις δεν υπάρχουν σωστές ή λάθος πλευρές της Ιστορίας. Υπάρχουν οικονοµικά και γεωπολιτικά συµφέροντα.
Στον Β΄ παγκόσµιο πόλεµο ο κόσµος µοιράσθηκε στη Γιάλτα µε τη συµφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας- Αγγλίας. Σήµερα θα µοιρασθεί µε συµφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας-Κίνας. Λέγεται ότι η Αµερική θα πάρει τη χρυσοφόρο Γροιλανδία, η Ρωσία τη µισή Ουκρανία και η Κίνα την Ταϊβάν! Η Ευρώπη µπορεί να διαµαρτύρεται, αλλά µάλλον θα της αποµείνει µόνο ο… Ζελένσκι. Ξόδεψε δισεκατοµµύρια για να συντηρηθεί ο πόλεµος, υπέστη οικονοµική καταστροφή λόγω της ενεργειακής κρίσης και δεν την υπολογίζουν!
∆εν επιδίωξε την πολιτική της ένωση τόσες δεκαετίες και την ενιαία αµυντική και εξωτερική πολιτική, αλλά αφιερώθηκε σε µια προβληµατική οικονοµική ένωση. Μια οικονοµική ένωση που τους Ευρωπαίους τους έκανε… αντιευρωπαϊστές. Και σήµερα “κλαψουρίζει” γιατί δεν συµµετέχει στις παγκόσµιες εξελίξεις. Επένδυσε στον ουκρανικό πόλεµο και στον αγώνα κατά της Ρωσίας και οι εξελίξεις δεν τη δικαίωσαν.
Η χώρα µας εντελώς αβασάνιστα συµµετείχε ενεργά στον πόλεµο την Ουκρανίας εξοπλίζοντας τους Ουκρανούς και διακηρύσσοντας η κυβέρνηση ότι επέλεξε τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Και µάλιστα χωρίς την ολοκλήρωση αυτού του ιστορικού γεγονότος!
Η κυβέρνηση σ’ αυτήν την απόφαση της, δεν έδειξε διορατικότητα, ούτε επαφή µε την πραγµατικότητα. Μπήκε στον πόλεµο σαν… ταύρος σε υαλοπωλείο. ∆εν υπήρξε φρόνηση γιατί η Ελλάδα δεν είναι πολεµόφιλη και όσες φορές συµµετείχε στον πόλεµο, ήθελε να προασπίσει την εθνική της ανεξαρτησία και την εθνική της αποκατάσταση. Αλλά στο κάτω-κάτω της γραφής µε τόσους κινδύνους ολόγυρα µας, θάπρεπε να καταστεί αντίπαλος µιας πανίσχυρης χώρας, στην τη Ρωσία;
∆εν υπήρξε διορατικότητα γιατί υποτιµήθηκαν οι δυνατότητες της Ρωσίας και συντάχθηκε µ’ ένα σύστηµα που επιθυµούσε τον αφανισµό της. Έτρεξε πρώτη να στείλει όπλα στην Ουκρανία, λες και θάχανε το πιστοποιητικό… καλών διαγωγής!
Το µόνο που κατάφερε η κυβέρνηση ήταν να κάνει εχθρό της χώρας έναν ιστορικό φίλο µας. Η κυβέρνηση δεν θάπρεπε να λησµονήσει ότι η Ρωσία είναι µια των δηµιουργών της ανεξαρτησίας της χώρας και πάντοτε ψήφιζε στον ΟΗΕ υπέρ των δικαίων της Κύπρου. Το 1964 απέτρεψε απόβαση της Τουρκίας στην Κύπρο! Το 1974 οι δήθεν “σύµµαχοι” µας τι έκαναν;
Η Ελλάδα θαπρεπε να αποφασίσει µε τις επιταγές της καρδιάς και όχι µε τις επιταγές µιας “λογικής”, που κατασκεύασε το συµφέρον ισχυρών της ∆ύσης.
Να κρατήσει µια στάση που ταιριάζει στην κουλτούρα του Λαού µας.
Θάπρεπε να αγωνισθεί για την ειρήνη µέσα στους διεθνείς οργανισµούς που συµµετείχε, τονίζοντας τις ιδιαιτερότητες της χώρας. Να τονίσει το γεγονός ότι αυτοί οι οργανισµοί δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία για το ∆ιεθνές ∆ίκαιο, στην περίπτωση της Ελλάδας. Μισό αιώνα καταπατείται το ∆ιεθνές ∆ίκαιο στην Κύπρο και οι δήθεν “θεµατοφύλακες” του αδιαφορούν.
Αλήθεια πότε αυτοί οι οργανισµοί στήριξαν την Ελλάδα; Στην Κύπρο; Στην χρεωκοπία της χώρας; Στις απειλές της Τουρκίας;
Λέγεται ότι ήµασταν υποχρεωµένοι να στείλουµε όπλα στην Ουκρανία. ∆εν ισχύει κάτι τέτοιο. Πέρα από την καταδίκη της εισβολής της Ρωσίας, δεν υπήρξε καµιά δέσµευση.
Η Τουρκία δεν είναι µέλος του ΝΑΤΟ;
Και όµως όχι µόνο δεν συµµετείχε στον πόλεµο, αλλά “παριστάνει” και την ειρηνοποιό δύναµη. Γιατί η χώρα µας να µην ήταν µια ειρηνόφιλη δύναµη, που ταιριάζει µε την ιστορία και τον πολιτισµό µας;
Το ίδιο συµβαίνει και µε τις χώρες της Ε.Ε. ∆εν έχουν συµµετάσχει ενεργητικά όλες στον πόλεµο.
Ο δήθεν “φιλελληνισµός” των ισχυρών είναι µια υπόθεση της ροµαντικής εποχής. Ακόµη και τα σύµφωνα φιλίας είναι άψυχα όπλα και δεν αρκούν όταν οι χειριστές τους δεν θέλουν να τα χειριστούν. Η Ελλάδα δεν θέλει απέναντι της “φιλέλληνες”, αλλά ανθρώπους δίκαιους. Και οι ισχυροί δεν είναι δίκαιοι, γιατί προηγούνται τα οικονοµικά τους συµφέροντα και όχι οι ανθρώπινες αξίες.
Η Ελλάδα σαν µικρή χώρα, µπορεί να µην υπακούει τους ισχυρούς; Μα η Ιστορία µας είναι γεµάτη ΟΧΙ στους ισχυρούς. Η ιστορία µας θα ήταν ελλιπής, αν οι Έλληνες συµβιβάζονταν µε τη φρόνιµη δειλία.
Η σωστή πλευρά της Ιστορίας εγκωµιάζει αυτούς που είπαν ΟΧΙ στην υποτέλεια, και όχι στην υποταγή, όχι στη φοβία!
Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να αναζητά τους φίλους της στον κύκλο εντός του οποίου υπάρχει προσαρµογή προς τα δικά µας συµφέροντα. Οι δήθεν “συµµαχίες” και οι δήθεν “φίλοι” µας δεν έχουν δείξει ότι νοιάζονται για την προάσπιση των κυριαρχικών µας δικαιωµάτων. Η Ελλάδα συµµετέχει στη στρατιωτική “συµµαχία” του ΝΑΤΟ µαζί µε την Τουρκία και επικρατεί παραλογισµός. ∆ύο χώρες της ίδιας συµµαχίας, εξοπλίζονται ασύστολα, για να υπάρχει ισορροπία του τρόµου µεταξύ τους. Και οι “σύµµαχοι” τους εξοπλίζουν για να συντηρούν τις πολεµικές τους βιοµηχανίες. Η Τουρκία απειλεί καθηµερινά την Ελλάδα και το ΝΑΤΟ δεν µιλά. ∆ηλαδή από ποιους µας προστατεύει το ΝΑΤΟ και ζητά να δώσουµε κι άλλες πιστώσεις; Και η Ελλάδα συµφωνεί να δοθούν!
Υπέγραψε η χώρα µας µια συµφωνία µε τη Γαλλία αγοράζοντας φρεγάτες και αεροπλάνα, που θα µας κοστίσουν πολλά δισεκατοµµύρια και µε την… ευχή η Γαλλία να ενδιαφερθεί για την προστασία της εδαφικής µας ακεραιότητας από την Τουρκία.
Και έρχεται σήµερα η Τουρκία να παζαρεύει µε τη Γαλλία την αγορά αεροπλάνων. Οι δήθεν “σύµµαχοι” θέλουν να υπάρχει αυτή η αβεβαιότητα µεταξύ των δύο χωρών, για να πουλούν όπλα!∆εν υπάρχουν λοιπόν φίλοι, παρά µόνο συµφέροντα.
Παρόλα αυτά η Ελλάδα πρέπει να προασπίζεται τις πανανθρώπινες αξίες της φιλίας των λαών και της ειρήνης. Η χώρα µας δεν είναι φιλοπόλεµη εξέπληξε όµως η απόφασή της κυβέρνησης να στείλει όπλα στην Ουκρανία και να µην είναι µια δύναµη ειρήνης και ανθρωπιστικής βοήθειας. Ίσως να αντιλήφθηκε ότι αυτή η απόφαση είναι αντίθετη προς τα φιλειρηνικά αισθήµατα του Λαού µας και έτρεξε να τοποθετήσει αυτήν την ενέργεια στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Αν εννοούσε ότι η σωστή πλευρά την Ιστορίας ήταν ο αφανισµός της Ρωσίας, είναι βέβαιο ότι δεν θα συµβεί. Η Κλειώ την Ιστορίας, που σύµφωνα µε την Ελληνική µυθολογία, είναι υπεύθυνη να σώζει από τη λήθη τα ιστορικά γεγονότα, θάρθει να θυµίσει στις επόµενες γενιές ότι η κυβέρνηση συµµετείχε ενεργά στον πόλεµο της Ουκρανίας. Ο ιστορικός που προστατεύει η Μούσα για να είναι αντικειµενικός, µάλλον θα αποφανθεί ότι η κυβέρνηση δεν διάλεξε τη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Αυτό δείχνουν οι εξελίξεις!
Η υπόθεση της Ουκρανίας φαίνεται ότι θα είναι µια διευθέτηση µεταξύ ΗΠΑ-Ρωσίας! ∆εν θα υπήρχε όφελος στη χώρα, αν δεν γινόταν εχθρός της Ρωσίας; ∆εν θα ήταν καλύτερο αν υπήρχε πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική; Είναι βέβαιο ότι ο ιστορικός της Μούσας θα απαντήσει θετικά!
*Ο Βασίλης Πεντάρης είναι π. βουλευτής Χανίων
