Πλημμύρες απειλούν την Κρήτη

Η Κρήτη -συγκεκριμένα οι παράκτιες περιοχές στο βόρειο τμήμα του νησιού- εκτιμάται πως θα υποστεί τις σοβαρότερες επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή -με πλημμύρες από ακραία κύματα- μέχρι το 2050 καθώς και την επόμενη πεντηκονταετία μέχρι το 2100.
Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει συνολικά στην Ελλάδα μία ένταση των ακραίων φαινομένων και πλημμυρών, που σχετίζονται με το κυματικό κλίμα χωρίς, ωστόσο, να προβλέπονται σενάρια μεγάλης καταστροφής και σημαντικών αλλαγών στη μέση στάθμη των ελληνικών θαλασσών. Η Πελοπόννησος είναι, εκτός από την Κρήτη, ευάλωτη στα ακραία φαινόμενα, που σχετίζονται με τα κύματα.
«Λόγω των βοριάδων θα έχουμε περισσότερα προβλήματα στην Κρήτη, στο βόρειο τμήμα της Κρήτης και στην Πελοπόννησο, αν και θα υπάρχουν διαφορές σε όλες τις περιοχές, στις οποίες έχουμε παρατηρήσει προβλήματα πλημμύρισης και διάβρωσης» ανέφερε, σε ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ο πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Α.Π.Θ., καθηγητής Παναγιώτης Πρίνος, επιστημονικά υπεύθυνος του ερευνητικού έργου “Επίδραση της κλιματικής αλλαγής στη στάθμη και το κυματικό κλίμα των ελληνικών θαλασσών, στην τρωτότητα των παράκτιων περιοχών και στην ασφάλεια θαλάσσιων και παράκτιων έργων”, που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Ενίσχυσης της Διεπιστημονικής Έρευνας και Καινοτομίας “Θαλής”.
Τον Ιανουάριο του 2012 ξεκίνησε η εκπόνηση της έρευνας, σχεδιασμένης αποκλειστικά για τις ελληνικές θάλασσες (Αιγαίο και Ιόνιο πέλαγος), η οποία παρουσιάζει εμπεριστατωμένα τις επιδράσεις της κλιματικής αλλαγής στα ατμοσφαιρικά και στα θαλάσσια χαρακτηριστικά (ατμοσφαιρική πίεση, άνεμοι, μέση στάθμη θάλασσας, κύματα, μετεωρολογική παλίρροια), στην τρωτότητα επιλεγμένων ελληνικών παράκτιων περιοχών σε κατάκλυση και διάβρωση καθώς και στη λειτουργικότητα και ασφάλεια παράκτιων κατασκευών και λιμενικών έργων.
«Εχουμε εξετάσει τα φαινόμενα, που σχετίζονται με τα ακραία κύματα, που μπορεί να προκαλέσουν πλημμύρες από τη θάλασσα στις παράκτιες περιοχές. Γενικά, η κατάσταση δεν είναι τόσο αρνητική, αν και το τι θα συμβεί σχετίζεται με κάποιο συγκεκριμένο σενάριο, δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τι θα γίνει σε δέκα χρόνια ή σε πέντε, γιατί μιλάμε γενικότερα, πώς θα συμπεριφερθεί το κλίμα σε βάθος μιας 30ετίας, 50ετίας» ανέφερε ο κ. Πρίνος.
«Δεν θα έχουμε σημαντικές αλλαγές στη μέση στάθμη των ελληνικών θαλασσών. Αυτό που έχει παρατηρηθεί είναι ότι θα έχουμε συχνότερη εμφάνιση ακραίων φαινομένων. Οι μέσες τάσεις θα διατηρηθούν λίγο – πολύ στα σημερινά επίπεδα» διευκρίνισε ο καθηγητής.
Ποιες είναι οι ελληνικές ακτές που απειλούνται, τόσο από την κλιματική αλλαγή όσο και από την ανθρώπινη αυθαιρεσία, παρουσίασε, στη ίδια ημερίδα για το πρόγραμμα “Θαλής” ο γεωλόγος – ιζηματολόγος Χρήστος Αναγνώστου, διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών.
«Οι απόκρημνες ακτές, με μικρές παραλίες, είναι το 80% των παράκτιων περιοχών, άρα γι’ αυτές δεν υφίσταται θέμα -απειλή με την καθημερινή ορολογία- από την κλιματική αλλαγή, από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας» είπε ο κ. Αναγνώστου.
«Εκείνες που θα μπορούσαμε να πούμε ότι θα δεχθούν την επίθεση από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι οι αποθέσεις οι δελταϊκές, που αποτελούν το 15% των ακτών, καθώς και κάποιες άλλες ακτές που είναι μπροστά από τις βραχώδεις και αντιστοιχούν σε ένα 5%» πρόσθεσε.
Μάλιστα σε ό,τι αφορά τις δελταϊκές ακτές, ο ερευνητής διευκρίνισε ότι «σε αυτές υπερισχύει η δυναμική του ποταμού και δημιουργεί παραλίες» και συνεπώς «αν έχουμε μεγαλύτερη τροφοδοσία, λόγω της κλιματικής αλλαγής, δεν θα έχουμε υποχώρηση στις ακτές στις περιοχές αυτές, αλλά είναι πιθανόν να έχουμε επέλαση της ξηράς».
Ο κ. Αναγνώστου σημείωσε ότι η ελληνική κοινωνία θα πρέπει, αντί να “στρεσάρεται” σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, να προβληματιστεί για ποιες συνέπειές της θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και ποιες σχετίζονται απλώς με την ανθρώπινη αυθαιρεσία. «Πρέπει να προστατεύσουμε από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας την πισίνα μέσα στη θάλασσα, πρέπει να πληρώσει η κοινωνία για να προστατεύσει από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας το οικοδόμημα στη Ρόδο, που έβγαλε άδεια για 1.800 μέτρα και οικοδόμησε 18.000 μέτρα; Θα πρέπει να πληρώσει η κοινωνία για να τον προστατέψει αυτόν το έκανε;» διερωτήθηκε.