Αγαπητοί αναγνώστες Καλημέρα Σας!
Η βδομάδα που περνούμε και πάει προς το τέλος της (14-20/8) είχε την μεγάλη ευλογία του ημερολογίου της πίστης μας, να γιορτάζεται στο πανελλήνιο και σ’ όλη την Ορθοδοξία, η μεγάλη θεομητορική γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, την Τρίτη 15 Αυγούστου!
Πρόκειται για το “Καλοκαιρινό Πάσχα” των Χριστιανών, παντού! Αναφερόμαστε, μεθεόρτια βέβαια, στη γιορτή κατά την οποία συρρέουν στη Χάρη Της, προσκυνητές και “τασιμάρηδες” από παντού!
Η Τήνος μας, αν και ο μεγαλοπρεπής και ιστορικός ναός της, είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, έχει την… πρωτοκαθεδρία. Από την παραμονή του 15αύγουστου, καθώς γνωρίζομεν όλοι, αλλά και από τις πρώτες μέρες τ’ Αυγούστου, παρατηρείται λαοπλημμύρα στο Νησί! Καταφτάνουν δε στην Τήνο, στρατιωτικά αγήματα, για την απόδοση των τιμών, έρχονται εκπρόσωποι της Κυβέρνησης, καθώς και πολλοί άλλοι, επίσημοι, για να συμμετέχουν στους εορτασμούς. Ο εκπρόσωπος μάλιστα της Κυβέρνησης, με τον Αρχηγό του Ναυτικού μας επιβαίνουν σε τορπιλάκατο, το πρωινό της εορτής, και ρίχνουν στεφάνια δάφνης στο λιμάνι, στο σημείο όπου οι άνανδροι Ιταλοί, τορπίλισαν την “ΕΛΛΗ” (15.8.1940) Όταν τελειώσει η πολυαρχιερατική πανηγυρική θεία λειτουργία, ακολουθεί μεγαλοπρεπής λιτάνευση, με το Ιερό Κουβούκλιο, που φέρει την Εικόνα της Μεγαλόχαρης, υποβασταζόμενο, πάντα, από άνδρες του Πολεμικού μας Ναυτικού. Οι μπάντες παιανίζουν, οι ψάλτες ψάλλουν, οι Αρχιερείς ευλογούν τα πλήθη, και η περιφορά κάνει τον καθιερωμένο κύκλο της και επιστρέφει στον Ναό, για την απόλυση και την ευλογία των πιστών! Όντως, ευλογία η συμμετοχή μας στο μέγα αυτό θρησκευτικό γεγονός στην Τήνο, αλλά και σ’ όλο το Πανελλήνιο (νησιωτική και στεριανή Ελλάδα) η Χάρη Της, γιορτάζεται αυτές τις μέρες, αλλά και πάντα, μεγαλόπρεπα. Και μας περιμένει προσευχόμενους, να Της ζητήσουμε ψάλλοντας σιωπηλά: “Την πάσαν ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού φύλαξόν με, υπό την σκέπην Σου!” και να συνεχίσουμε ευλαβικά, με το απολυτίκιο της Μεγάλης αυτής ημέρας: “Εν τη Γεννήσει, την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει, τον Κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις Πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών!”
Το παραπάνω κείμενο μας, αφιερώνουμε “εις την απόδοσιν της εορτής!”
***
Από τα λαογραφικά των ημερών, να σημειώσουμε, κύρια για τους νεαρούς/ες αναγνώστες μας, ότι ο μήνας που διανύουμε είναι τριανταμιάρης. Το λέει η παροιμία:
“Δευτερογούληε κι Αύγουστος, κι οι δυο τριανταμιάροι, κι ο Δικέμπρης κι ο Γενάρης!”
Από τα βυζαντινά χρόνια, ο Αύγουστος θεωρούνταν μήνας νοσηρός, αρρωστιάρης από την ελονοσία, κι έλεγαν:
“Θέλεις για την Υγεία σου; Τον Αύγουστο ερώτα!”
Κι όσο για την εποχική διατροφή μας, τόνιζαν ευχόμενοι:
“Να ‘ναι καλά ο Αύγουστος, που ‘ναι παχιές οι μύγες!”
Κι ακόμη, δεν ξεχνούμε την μαντινάδα που λέει:
“Δευτερογούλης αστροφεγγία κι Αυγουστιανό φεγγάρι, να σε χαρεί η μάνα σου, κι ο νιος που θα σε πάρει!”
Όμως τα λαογραφικά τ’ Αυγούστου δεν έχουν τελειωμό, γι’ αυτό θα τα συνεχίσουμε και στην επόμενη συνεργασία μας!
***
Καιρός όμως να ρίξουμε και μια ματιά, σε πρόσφατες ενδιαφέρουσες εκδόσεις. Καλοκαίρι είναι, καιρό έχομε με τη δύναμη του Θεού, και όρεξη για διάβασμα κάποιου εκλεκτού βιβλίου. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρότασή μας είναι, για σήμερα, το έργο:
Ζωής Μητσοτάκη: “Η Κυρία Έλενα Βενιζέλου – πορεία μιας ζωής”
Χανιά, 2017, σχ. 8ο, σ. 336 + πλούσια εικονογράφηση. Έκδοση: Εθν. Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών: “Ελ. Κ. Βενιζέλος”
Για την αξέχαστη πνευματική και κοινωνική προσωπικότητα της αείμνηστης Ζωής Μητσοτάκη, έχουμε γράψει αρκετά παλαιότερα από την ίδια στήλη μας.
Η λήψη όμως του έργου που παρουσιάζομε σήμερα, μας δίνει την αφορμή, να θυμίσουμε στους αναγνώστες μας, μια επιλογή έστω, από το έργο της πολυτάλαντης αείμν. Ζωής!
1. “Στο φως του Λύχνου” – Χανιά, 1990
2. “Ο δημοσιογράφος Ελευθ. Κ. Βενιζέλος, στα χρόνια της Κρήτης, 1887-1910”, Αθήνα, 1992
3. “Φλωρεντίνης Καλούτση, και η Τέχνη της Κρήτης. Από την Μινωική ως την Σύγχρονη Εποχή”, Αθήνα, 1999.
4. “Το σπίτι του Ελ. Βενιζέλου, στη Χαλέπα”, Χανιά, 2001.
5. “Κων/νος Μητσοτάκης, στην αυγή της Κρητικής Ελευθερίας, 1868-1898”, Αθήνα, 2004.
6. “Σφακιανές δεσιές, δεσμά και σύμβολα”, Χανιά 2005
7. “Γενεαλογικό δένδρο, οικογ. Βενιζέλου”, Χανιά, 2005
8. “Ένας αιώνας μιας όμορφης πόλης”, Χανιά, 2010 κ.α.
Και σκεπτόμαστε: Μια ζωή, η Ζωή, κοινωνικής και βέβαια οικογενειακής προσφοράς (Λύκειο Ελληνίδων, Εθνικό Ίδρυμα: “Ελ. Κ. Βενιζέλος”, πόλη των Χανίων, κ.λ.π.), πού εύρισκε χρόνο και αντοχή, για όλη αυτή την συγγραφική προσφορά;…
Ως προς το σήμερα παρουσιαζόμενο, από την στήλη μας, έργο της, σημειώνουμε ότι αναφέρεται, παρουσιάζει:
“…Μια δυναμική προσωπικότητα, μια μορφωμένη γυναίκα, αριστοκρατικής καταγωγής και μεγαλοαστικής ανατροφής, μεγαλωμένη και σπουδαγμένη στην κραταιά Αγγλία του 19ου αιώνα. Γόνος μιας απο τις πλουσιότερες οικογένειες της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου, η μοναχοκόρη του Ιωάννη και της Βιργινίας Σκυλίτση κινήθηκε με άνεση στους κοσμικούς κύκλους της τάξης της και στα αριστοκρατικά ευρωπαϊκά σαλόνια, είχε γνωριμίες με πρόσωπα υψηλού κύρους, ταξίδευε με άνεση ανά την Ευρώπη. Ώσπου, κάποτε, συναντήθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και συνέδεσε τη μοίρα της μαζί του, μετά τον γάμο τους το 1921, στα 48 της χρόνια.
Η Ζωή Μητσοτάκη μας συστήνει την “Ευρωπαία άγνωστη” Έλενα Σκυλίτση-Βενιζέλου, επιχειρώντας να αναδείξει ποια στα αλήθεια ήταν σε ολόκληρη την πορεία της ζωής της: πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον γάμο της με τον Βενιζέλο…”
Να σημειώσουμε εδώ, ότι, το βιβλίο, ημιτελές, λόγω του αιφνίδιου θανάτου της συγγραφέως του, αείμν. Ζωής Μητσοτάκη, ολοκληρώθηκε από την κ. Ελένη Κεχαγιόγλου, φιλόλογο και επιμελήτρια εκδόσεων Δημοσιογρ. Οργανισμού Λαμπράκη.
Μας εκπλήσσει το πολύτιμο, άγνωστο μέχρι χθες, υλικό, που περιλαμβάνεται στις 336 πυκνοτυπωμένες σελίδες του, το οποίο αναφέρεται: “Στην Έλενα, πριν από τον Βενιζέλο”, (σ. 35-60), “στην Έλενα, μαζί με τον Βενιζέλο”, (σ. 61-160), στην “Έλενα, χωρίς τον Βενιζέλο”, (σ. 161-242), στις “Ευεργεσίες” της, (σ. 243-255): Ίδρυμα Μαρίκα Ηλιάδης, Ίδρυμα Σκυλίτση και στα Χανιά: Στάδιο, Ωδείο, Γηροκομείο, παιδ. εξοχές Αγ. Αποστόλων, δρόμος προς Θέρισο, Υδραγωγείο Μουρνιών, Πατριωτικό Ίδρυμα περίθαλψης, κ.α. “Τον επίλογο” (σ. 255-260) και βέβαια το πολύτιμο “Παράρτημα” (σ. 261-330) όπου η αποκαλυπτική αλληλογραφία Βενιζέλου – Έλενας”, που μας συγκινεί βαθύτατα για τα όσα εκεί, στοιχεία αποθησαυρίζονται.
Χρέος της στήλης μας, επίσης, να μνημονεύσουμε και να συγχαρούμε ταυτόχρονα, τις συμπολίτισσές μας, φίλες της αείμνηστης Ζωής, κυρίες, και κ., ως ακολούθως:
“Σημαντικό μέρος του κόστους της έκδοσης κάλυψαν οι φίλες της Ζωής, Ελπίδα Θεοδωράκη, Ρίτα Μαρκαντωνάκη, Σοφία Καραβελάκη, Γρηγορία Μαλεφάκη, Δανάη Μαλινάκη, Αργυρούλα Σμυρλάκη, ο Τιμολέων Φραγκάκης, ο Σύλλογος Φίλων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” καθώς και η Αργυρώ Χανιωτάκη – Σμυρλάκη, η οποία είχε και την πρωτοβουλία για την κινητοποίηση των χορηγών της έκδοσης”,
οι οποίες κάλυψαν σημαντικό μέρος του κόστους της παρούσας πολύτιμης έκδοσης. Τις ευχαριστούμε, τις ευγνωμονούμε βαθύτατα!
Εδώ όμως φτάσαμε στο τέλος για σήμερα. Τα ξαναλέμε -συν Θεώ- την άλλη βδομάδα· ως τότε γεια Σας!
