Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλό μήνα με Υγεία!
Με τη βοήθεια του Θεού, σήμερα Παρασκευή (1/12) μπήκαμε στον Δεκέμβριο, τον δωδέκατο (12ο) μήνα του Χρόνου! Τον μήνα, με τις μικρότερες μέρες, τόσο, που λέμε:
«-Του Δικέμπρη η ημέρα: – Καλημέρα, Καλησπέρα!», με το μεγαλύτερο και πιο δυνατό κρύο, αφού το ξέρουμε πως: «Ο Αγι’ Αντρέας (30/11), τ’ αντρείεψε το κρύος αρκετά, με το τέλος της σποράς»! – Το πως δυναμώνει, από τις πρώτες του κι όλας μέρες το κρύος, το επιβεβαιώνει και η λαϊκή μας παροιμία, που λέει:
«- Αγία Βαρβάρα 4/12) μήνυσε, κι ο Σάββας (5/12) απηλοήθη:
– Μαζεύτε ξύλα κι άχερα, και σύρτε για το μύλο,
κι άϊ – Νικόλας (6/12) έρχεται, με χιόνια φορτωμένος!»,
αλλά θα τα πούμε διεξοδικά στις μέρες των. Για σήμερα: Ευχές στους αναγνώστες μας για Καλό μήνα, καλό Χειμώνα, με Υγεία!
Επανερχόμαστε στις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη. Προχθές Κυριακή (26/11) είχαμε τη γιορτή του Αγ. Στυλιανού, προστάτη των παιδιών μας. Χθες, Πέμπτη (30/11) πανηγυρίσαμε τον Απόστολο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο. Πήγαμε, νοεροί προσκυνητές στη Χάρη Του, στην Πάτρα, ενώ με μαράζι στην καρδιά, πέταξεν ο νους μας ως την βαροπληγωμένη αδελφή μας Κύπρο, προχώρησε ως την Αμμόχωστο, κι από κει, με μάτια δακρυσμένα είδαμε ξέμακρα, το τουρκοπατημένο ιερό Μοναστήρι Του, κι ας απέχει σωστές δυο ώρες αυτοκινητόδρομο. Κι εδώ, ο θαυματουργός Αγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος Απόστολος του Χριστού, θεραπεύει ακόμη και αλλόθρησκους Τούρκους, σημερινούς κατακτητές Του, που ζητούνε τη Χάρη Του!
Κι ακόμη να σημειώσουμε πως ως εδώ, φτάνουν μπουκάλια με λάδι και άλλα δώρα, πλέοντας στη θάλασσα, και φτάνοντας στην ακτή του ιερού, ιστορικού Μοναστηριού της Χάρης Του, που ρίχτηκαν με πίστη από τα Μικρασιατικά παράλια και τη Συρία, για τον Αγιο!
***
Από τα λαογραφικά της παραπάνω εορτής του Αγίου Ανδρέα, να σημειώσουμε, ότι επειδή από σήμερα (30/11) ημέρα της γιορτής Του “αντρειεύεται το κρύο”, ο λαός μας ετοιμάζει “τηγανίτες”, ωραίο θερμαντικό σπιτίσιο γλύκισμα, για να ζεσταθούμε. Οσα νοικοκυριά μάλιστα, ξεχάσουν να ετοιμάσουν “τηγανίτες”, αύριο θα βρούν το τηγάνι τους, τρύπιο! Γι’ αυτό λέμε: “Τ’ Αγίου Αντρέα του Τρυποτηγανίτη!”. Εδώ τώρα, τελεία!
– Σ’ όσους φέρουν το όνομά Του, Χρόνια πολλά με Υγεία και να κεράσουν τους επισκέπτες των: τηγανίτες μελωμένους!
***
Σήμερα Πρωτομηνιά του Δεκέμβρη, η Κρήτη μας απ’ άκρο σ’ άκρο της και βέβαια το Πανελλήνιο, εορτάζομε με απέραντη χαρά και άκρατο ενθουσιασμό την: “ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΑΣ”
την 1η του Δεκέμβρη του 1913!
267 χρόνια, 7 μήνες και 7 ημέρες τουρκοκρατίας στη Μεγαλόνησό μας, πήραν τέλος! Κι ο πόθος της Κρήτης μας, επιτέλους δικαιώθηκεν!
Η ροδοδάχτυλη αυγή της Κυριακής 1ης Δεκεμβρίου 1913, ορόσημο μέγα της Ιστορίας του Νησιού μας, ξεκορφίζει. Ψηλά ο Ψηλορείτης κι οι Μαδάρες μας, τα Λασιθιώτικα βουνά μας, φεγγοβολούν!
Τα “κρούσταλλα” από τα κράνυχα του Κρητικού Αϊτού, έχουν επιτέλους “λυώσει”, κι η μεγάλη μέρα ξανοίγεται υπέρλαμπρη!
Ολη η Κρήτη μας συνεορτάζει με τη Μάνα Ελλάδα, που βρίσκεται από νωρίς, κιόλας, στον Φιρκά. Κι ο κάθε Κρητικός, πολέμαρχος και καπετάνιος, αμούστακος αγωνιστής και ηρωίδα Κρητικοπούλα, παίρνουν χαρτί και καλαμάρι, σήμερο 1η Δεκέμβρη 2017, ύστερα δηλαδή από 104 δίσεκτους χρόνους, Πολέμους κι Επαναστάσεις, Μάχες, Θυσίες και Μαρτύρια, και με τα λίγα γραμματσάκια τους, συλλαβίζουν το συναξάρι του Νησιού μας, δακρύζουν και τραγουδούν:
«- Τριακόσια χρόνια συνεχή, με την Τουρκοκρατία,
όλη η Κρήτη καίγονταν, μ’ αγώνες και θυσία.
Μα πάντοτε ακούραστοι οι Κρήτες πολεμούσαν,
παρά να ζιούνε στη σκλαβιά, θάνατο προτιμούσαν.
Αρά και πού, ο Κρητικός, πόθαινε μοναχός του,
μόν’ από Τούρκου ντουφεκιά, ήταν ο θάνατός του!
Σπίτι δεν ειν’ χωρίς καϋμό όλα ‘ναι λυπημένα,
όλα ‘χουν φίλους, συγγενείς κι αδέρφια σκοτωμένα!
Ακόμη αχνίζουν αίματα, και σπίθια ‘ναι καημένα,
ακόμη βρίσκεις κόκκαλα, εδώ κι εκεί σπαρμένα
Οσα οστά αγωνιστών σκορπίσανε στην Κρήτη,
πύργους θα χτίζανε ψηλούς, ωσάν το Ψηλορείτη!
– Γι’ αυτό και κάθε Κρητικός, πονεί κι αναδακρυώνει,
κι άμα θυμάται τη σκλαβιά, το αίμα ν-του παγώνει!
– Γιατί δεν το ‘χει μπορετό, μες στη σκλαβιά να ζήσει,
και προτιμά: Χίλιες φορές, το αίμα ν-του να χύσει.
– Καθημερνά ο Κρητικός, το όπλο εκρατούσε
ν’ αποτινάξει το ζυγό, που τον ετυραννούσε!”.
(από τον αειμ. Ζαχ. Μαυράκη – Χαμαίζι – Σητείας)
– Η σχετική μας συγκομιδή, πάνω στο θέμα, είναι πλουσιότατη. Παραπέμπομε τους φιλαναγνώστες της στήλης, στον μνημειώδη τόμο των “Χανιώτικων Νέων” με τον τίτλο: “Κρητική Πολιτεία”, (και ειδικά στα τεύχη: 9, 10 όπου η εργασία μας: “Πρόσωπα και γεγονότα της Κρητ. Πολιτείας, στην Ιστορική ρίμα της Κρήτης”, Χανιά, 2000), απ’ όπου θα αποκομίσετε πολύτιμες γνώσεις, από τα 14 πολυσέλιδα τεύχη του τόμου.
– Εμείς θα συνεχίσουμε το σημερινό επετειακό σημείωμά μας, με τις ακόλουθες: “Μαντινάδες για την Ενωση της Κρήτης”, ανθολογημένες από την παραπάνω μνημονευόμενη εργασία μας:
1. “Πόνο ‘χα μέσα στην καρδιά, στον κόσμο τον Απάνω,
να δω την Κρήτη λεύτερη, κι ύστερα ν’ αποθάνω!
2. – Κι εδώ που αξιώθηκα και είδ’ αυτή τη Χάρη,
και σήμερο η Χάρη ν-Του, σα θέλει, ας με πάρεις!
3. – Λεύτερη ειν’ η Ηπείρος και η Μακεδονία,
μα η Κρήτη βροντοφώναζε: Ενωση, Λευτερία!
4. – Μάνα και Κόρη που ‘σανε αιώνες χωρισμένες,
σήμερο ευρεθήκανε σφιχτοαγκαλιασμένες!
5. – Χορέψετε τον Κρητικό συρτό και πεντοζάλη,
η μέρα η σημερινή, είναι γιορτή μεγάλη!
6. – Τοπίο σπουδαίο τ’ άφηκα, να σας το πω στο τέλος,
– Να ζήσει ο Κυβερνήτης μας, ο Μέγας Βενιζέλος!».
Κι από μιαν άλλη πολύτιμη συλλογή του χαρισματικού Μεραμπελλιώτη (Νεάπολη) Μιχ. Γ. Διαλλινά, δυο τρεις στροφές, για την Ενωση:
«…Στέσετε τη Σημαία μας, ψηλά να κυματίζει,
να φέρνει εις εμάς χαρά, τσ’ εχθρούς να φοβερίζει!
Τώρα με περηφάνια κάθε παιδί της Κρήτης,
Ελληνας θε να γράφεται, και όχι: – Κρής πολίτης!
…Βάλετε τα λαμπριάτικα και τα διαμαντικά σας,
τα πλειά καλά φορέματα, ντύσετε τα παιδιά σας
Χορέψετε τον Κρητικό συρτό και πεντοζάλη,
νέοι και νιές στην εορτή ετούτη τη μεγάλη.
– Γέροντες ασπρομάλληδες κι εσείς καημένες γράδες,
που ξέρετε τι βάσανα τραβήξετ’ απ’ τσ’ αγάδες,
κι εσείς συνεορτάσετε, και ας χαρεί η καρδιά μας,
που σας αξίωσ’ ο Θεός και σας και τα παιδιά σας,
κι εφθάσατε την σημερνή ολόφωτη ημέρα,
π’ αγκαλιασμένες είδετε: Μάννα και Θυγατέρα!
– Κανείς σ’ αυτή την εορτή αμέτοχος μη μείνει,
απόθαν’ η Γιανιτσαριά, κι επνίγηκε η οδύνη,
και της σκλαβιάς τα σκοτεινά και τρομερά παλάτια
τα γκρέμισε η Λευτεριά, και τα ‘καμε κομμάτια!
– Γι’ αυτό ας αναπέμψωμε ευχές εις τον Θεόν μας,
να δίδει πάντα δύναμη εις τον ελληνισμό μας,
– Και ας βροντοφωνάξωμε όσ’ είμαστ’ εδώ πέρα:
– Ζητώ η Κρήτη κι η Ελλάς, η ένδοξη Μητέρα!…».
– Το πνεύμα των παραπάνω στίχων, η Παιδεία και η ευαισθησία μας, είμαστε βέβαιοι ότι θα μας οδηγήσουν μαζικά, όπου το επίσημο Πρόγραμμα του Εορτασμού της Επετείου ορίζει (δηλ. στους ιερούς χώρους της πόλης μας: Μητροπολιτικό Ναό Χανίων (Τριμάρτυρη), Φρούριο Φιρκά για τα καθιερωμένα, ενώ την παραμονή (30/11, το πρωϊνό, 11 π.μ. στέψη του ανδριάντα του Εθνάρχη Ελευθ. Κ. Βενιζέλου (πλατεία Ελευθερίας, Δικαστήρια), από σπουδαστές και μαθητές, ενός λεπτού σιγή, ανάκρουση από την στρατιωτική μας μπάντα: του θουρίου του Εθνάρχη και του εθνικού μας Υμνου.
Να μην ξεχάσουμε επίσης ότι σήμερα Παρασκευή 1/12 στις 7 μ.μ. στο Εθνικό μας Ιδρυμα: “Ελευθ. Κ. Βενιζέλος”, Χαλέπα, θα πραγματοποιηθεί σχετική εκδήλωση, στην οποία, επίσης, οφείλομε να τιμήσουμε με την παρουσία μας, όλοι!
Εδώ όμως Σας αφήνομε πρωτομηνιάτικα, ευχόμενοι σε όλους: Καλό μήνα με Υγεία! Και θα τα ξαναπούμε – συν Θεώ – την άλλη Παρασκευή, ως τότε γειά Σας!
