Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας και Καλό μήνα!
Από χθες Πέμπτη, έχομε Μάρτη· είμαστε δηλ. στον τρίτο μήνα του χρόνου 2018, που διανύουμε!
Ευχόμαστε, και με τη Χάρη της Παναγίας μας, που απόψε ψάλλονται στις εκκλησίες μας, οι Χαιρετισμοί Της, δεύτερη στάση (11-Μ), να μας βοηθήσει να τον διέλθουμε με Υγεία και Ειρήνη, γιατί ο διπλανός μας συνοράτορας, ώρες – ώρες, δε μας τα λέει και δε μας τα κάνει καλά. Ο Θεός να τον συνετίσει…
Μάρτης λοιπόν! Ξεκίνησε, με την εορτή της οσίας Ευδοκίας χθες (1/3), και σήμερα (2/3) με τους Χαιρετισμούς, όπως προαναφέραμε, και την ιερή μνήμη Νικολάου του Πλανά.
Την Κυριακή (4/3), έχομε την Β’ Κυρ. των Νηστείων και την ιερή μνήμη Γρηγορίου του Παλαμά (1.360 μ.Χ.)
Από λαογραφικής πλευράς ο Μάρτης είναι “πεντάγνωμος”, από καιρικής απόψεως, και γι’ αυτό τον λέμε: Γδάρτη, Παλουκοκάφτη και τα όμοια…
Προσέχουμε τον ήλιο σχολαστικά· μας το παραγγέλνει η παροιμία του σοφού λαού μας, τονίζοντάς μας:
«Απού ‘χει κόρη ζηλευτή, του Μάρτη ο ήλιος μην την δει!».
Και: «Κάτεχε: ο ήλιος του Μαρτιού
τρυπά και Κέρατο βουγιού!» κ.λπ., κ.λπ.
Και δεν ξεχνούμε να δέσουμε στον καρπό του χεριού του παιδιού μας, πρώτη του Μάρτη, χρωματιστές κλωστές, για να θυμάται και να προσέχει. Του βάζουμε δηλ. “Μάρτη!”
Δεν ξεχνούμε επίσης, ότι «Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, πέντε φορές εχιόνισε, και πάλι το μετάνοιωσε και ξαναμεταχιόνισε!», αλλά και το παρήγορο ότι:
«Από Μάρτη, Καλοκαίρι κι από Αύγουστο Χειμώνα!».
Αλλα για τα υπόλοιπα λαογραφικά του Μάρτη, στα επόμενα.
***
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΡΙΣΟΥ (1905)
Ύστερ’ από τα παραπάνω εισαγωγικά, των σημερινών πνευματικών και καλλιτεχνικών μας γεγονότων, χρέος μας ν’ αρχίσουμε με την μνεία της μεγάλης αυριανής ημέρας, για την Κρήτη μας, για την Πατρίδα μας, για την Επέτειο, δηλ. της έναρξης της Επανάστασης του Θερίσου (1905). Υπενθύμιση, πως έχουμε Χρέος, τέτοιες σημαντικές και μεγάλες ώρες της Ιστορίας μας, να τις θυμούμαστε, να μετέχουμε και να συνεορτάζουμε!
Ετσι, συν Θεώ, αύριο Σάββατο πρωί (3/3) φτάνουμε στον Αγ. Γεώργιο Θερίσου, παρακολουθούμε την αρχιερατική θεία λειτουργία, με προεξάρχοντα τον σεβασμιώτατό μας μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, μετέχουμε στη συνέχεια στην επιμνημόσυνη δέηση και τα λοιπά του προγράμματος στο Μνημείο, παρακολουθούμε την ομιλία του κ. Δημ. Μιχελογιάννη, αντιπεριφερειάρχη της Ανάπτυξης και με το τέλος της, οδεύουμε για το Μουσείο του Θερίσου. Αργότερα, κατενθουσιασμένοι με όσα ζήσαμε και χαρήκαμε, φεύγουμε ευχαριστημένοι γιατί αξιωθήκαμε, να επιτελέσουμε το χρέος μας, και να τιμήσουμε με την παρουσία μας το μέγα τούτο ιστορικό γεγονός!
***
ΜΟΥΣΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΜΝΗΜΗΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑ ΚΩΣΤΑ ΜΟΥΝΤΑΚΗ
Δεν μπορεί να απουσιάζει από τη στήλη μας, η αναφορά μας για το μουσικό αφιέρωμα μνήμης για τον πρωτομάστορα της Κρητικής Μουσικής, αείμνηστο Κώστα Μουντάκη. Πραγματοποιήθηκε, αργά το Ψυχοσάββατο της 24ης Φεβρουαρίου τρ. έτους, στην “Κωνσταντινουπολειάδα” με πρωτοβουλία και οργάνωση του πρωτοπρεσβύτερου του ναού των Αγίων Κων/νου και Ελένης Νέας Χώρας, π. Αντωνίου Σαπουνάκη.
Καλεσμένη για την ομιλία της περιεκτικής εσπέρας, η χαρισματική, όπως διαπιστώθηκε, κυρία Αννα – Μαρία Γιαννακοδήμου, καθηγήτρια Μουσικής – Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Η δε ομιλία της, αποτελεί, καθώς μας είπε μέρος της διδακτορικής της διατριβής. Διανθίστηκε δε, από προβολή Ο/Α υλικού του αρχείου Γ. Σγουράκη. Σημαντική και η συμμετοχή εκλεκτών λυράρηδων – μαθητών του, που μας έπαιξαν εκλεκτά κομμάτια. Αναφερόμαστε στους αγαπητούς μας: Δ. Βακάκη, Ν. Κλωστράκη, Ι. Πατεράκη, Κ. Σταυριανουδάκη, Αλ. Φανουράκης, και στο Ριζίτικο: Β. Κοπάσης!
Ευχαριστίες για την ιδέα π. Αντώνιε, και για όσα μας είπατε στην περιεκτική εσπέρα· και βέβαια στην εκλεκτή συντονίστρια της βραδιάς, κα Αννα Μακράκη – Καρέλλα και τον τεχνικό κ. Διονύση Μανουσάκη· καθώς και στον κ. Π. Σειραδάκη, πρόεδρο της Χορωδίας “Απόλλων”. Ήταν, τελικά, μια πλούσια εσπέρα!
***
Γιάννη Μπιτσάκη: “Στα παραβάν των στοχασμών” – Ποίηση – Χανιά, 2016, σχ. 8ο, σ. 256, εκδόσεις: “Ερεισμα”.
Από τον κοντοχωριανό μας, αγαπητό Αγριλιανό Γιάννη Μπιτσάκη, λάβαμε πρόσφατα, το ενδιαφέρον πόνημά του: “Στα παραβάν των στοχασμών”, από τις προσεγμένες εκδόσεις: “Ερεισμα”, και κατενθουσιαστήκαμε διαβάζοντάς το, γιατί μας ξάφνιασε! Δεν είχαμε μάθει, ότι ασχολείται με την ποίηση, ο δημιουργός του, αν και κοντοχωριανός, και τώρα, μελετώντας τις εμπνεύσεις του -και είναι πάρα πολλές- θαυμάζομε τη θεματολογία του, την ευχέρεια έκφρασης, τη μελετημένη χρήση του μέτρου, και όλα τα συναφή και δεν αποφασίζουμε σε ποιο δείγμα να σταθούμε και ποιο να σας μεταφέρουμε, να το χαρείτε κι εσείς – ώσπου να προμηθευτείτε το βιβλίο.
Να σταθώ στη σ. 19: “Σέλινο Ανατολικό”, ή αμέσως μετά (σ. 20) στη “Σελινιώτικη Μαδάρα” και τον “Λάκκο Σγουραφο” (σ. 21). Ας ανάψουμε κερί στην: “Παναγία την Κερά” της Μονής (σ. 23), αφού πιο πριν στο Τειχί αντικριζοντας το ιστορικό: “Σχολείο μου”, μας συγκίνησες με τον στίχο σου:
«Σχολείο μου εσύ αγαπημένο,
της γνώσης λαξευτό λιθάρι,
στη σκέψη σε κρατώ δεμένο,
σαν ακριβό μαργαριτάρι…» (σ. 24-25).
Δεν θα μπορούσες Γιάννη, ν’ αφήσεις χωρίς τραγούδι σου, “Το χωριουδάκι σου” (σ. 26) στου οποίου το σχολειό κι εγώ υπηρέτησα μια τριετία, και τ’ αγάπησα, γιατί είχε και έχει σωστούς κι ευγενικούς κατοίκους.
Κι ούτε τον μακαριστό Δεσπότη μας Ειρηναίο, που γνώρισες και εκτίμησες την μεγαλοσύνη Του. Το ποίημα σου, της σ. 38, το επιβεβαιώνει: Λέει:
«Το περιβόλι του Θεού, το μισορημαγμένο,
σταγόνα δροσοστάλαχτη κι άγιομυρωμένη,
πότισες με τα λόγια Σου, το ήθος τ’ αγιασμένο,
κι έδωσες πλούσια την πνοή, στη γη τη διψασμένη…».
Ευαίσθητος καθώς φαίνεται πως είσαι, δεν άφησες, παραπονεμένη και την αγάπη σου, το έτερον ημισύ σου. Έτσι της αφιερώνεις (σ. 30) το περιεκτικό σου ποίημα: “Η Βληθειανή” (= η καταγόμενη από τον Βληθιά (χ. του Σελίνου). Αν είχαμε χώρο, θα το παραθέταμε…
Τελειώνοντας: όλο το έργο είναι εμπνευσμένο, χαρισματικό· κι εκείνες οι αψεγάδιαστες ρίμες των σελίδων 204-5 και 248-250, συνεπαίρνουν!
Αγαπητέ Γιάννη, πάντα άξιος, συνέχισε το έργο σου· κι όσο για το: “Οσο σβύνει ο Χρόνος” θα ‘ρθει κι αυτού η σειρά του, μόνο υπομονή, γιατί έχομε βαροφορτωθεί τελευταία…
Εδώ όμως αγαπητοί αναγνώστες, φτάσαμε – συν Θεώ – και σήμερα στο τέλος· τα ξαναλέμε την άλλη βδομάδα· ως τότε γειά Σας και Καλό Μήνα με Υγεία!
