α. Γ’ Κυρ. των Μυροφόρων
«Ταις Μυροφόροις γυναιξί, παρά το μνήμα επιστάς, ο Αγγελος εβόα..»
β. Δευτέρα 23/4 Μνήμη του μεγαλομάρτυρα αγίου Γεωργίου
«Ως γενναίον εν μάρτυσιν, αθλοφόρε Γεώργιε συνελθόντες σήμερον ευφημούμεν Σε…»
Αγαπητοί αναγνώστες,
Χριστός Ανέστη!
Α. Χρονιάρα μέρα μεθαύριο Κυριακή (22/4). Αφιερωμένη στις Μυροφόρες Γυναίκες και στον Ιωσήφ τον απ’ Αριμαθαίας, των πρέπουν τα δέοντα, γιατί όταν ο Χριστός δίδασκε αλλά και στις δύσκολες ώρες του εκείνες έδωσαν θαρραλέα το “παρών” το μοναδικό, συντροφιά με τη βαρυπικραμένη Μητέρα Του, στη συνέχεια στην πορεία προς τον Γολγοθά και της Σταύρωσης (Μαρκ. 15, 40), αυτές τόλμησαν και πλησίασαν τον φρουρούμενο Τάφο, κι αξιώθηκαν πρώτες να μάθουν την Ανάσταση του Χριστού μας!
Η Εκκλησία μας τις υμνεί, αλλά και ο λαός μας έχει αθανατίσει με τους στίχους του ειδικά «στους θρήνους της Παναγίας», τα άγια ονόματά τους. Ψάλλετε «…Η Μάρθα κι η Μαγδαληνή και του Λαζάρου η μάνα, και του Ιακώβου η αδελφή οι τέσσερις αντάμα,/ επήραν το στρατί-στρατί, στρατί το μονοπάτι…»
(για τα Μοιρολόγια της Παναγίας δες Στ. Α. Αποστολάκη “Ριζίτικα. Τα Δημοτικά τραγούδια της Κρήτης” Χανιά 2010, Β εκδ. [σ. 422-428] Βραβ. Ακαδημίας Αθηνών).
Ευχόμεθα ο εορτασμός των Μυροφόρων να ’ναι πάνδημος. Η χάρη των μεγάλη!
***
Β. Την Κυριακή όμως των Μυροφόρων το απόγευμα έχομε τον πανηγυρικό εσπερινό της εορτής του Τροπαιοφόρου και Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, που γιορτάζεται τη Δευτέρα 23/4 από το πανελλήνιο.
Ο βίος και τα μαρτύριά Του, υμνήθηκαν συγκινητικά από τους Συναξαριστές και το λαό μας, σ’ όλο το πανελλήνιο και η στήλη μας -που έχει παρουσία μισού αιώνα και- χαιρόμαστε και συγκινηθήκαμε ειλικρινά για το ότι παρακληθήκαμε χθες από δύο σχολεία να ξαναδημοσιεύσουμε μεσ’ απ’ τις γραμμές της στήλης μας “Το τραγούδι τ’ αϊ-Γιώργη”, για να το απαγγείλουν -είπαν- στα μεγαλύτερα παιδιά, οι αγαπητοί συνάδελφοι στα σχολεία τους.
Εμείς χαρήκαμε και συγκινηθήκαμε για το αίτημα, αν και το ’χαμε ξαναδημοσιεύσει στην ίδια σελίδα το 1985 (φύλλο της 24/4), θαρρώ και πιο παλιά άλλη μια φορά (μισός αιώνας συνεργασίας είναι αυτός) όμως η απήχηση της εφημερίδας στο σημείο αυτό, μας κατενθουσιάζει.
Εξάλλου μιας ζωής συνεργασίες κι ο αδελφικός φίλος Βαγγέλης Κακατσάκης παρέχει κάθ’ εβδομάδα βήμα, στις δράσεις των σχολείων μας και μάλιστα με μεγάλη απήχηση κι αναγνωσιμότητα.
Ευχαριστούμε πάντα από καρδιάς τα “Χανιώτικα νέα” για την ποιότητα και το κύρος της εφημερίδας μας και βέβαια και αυτή την προσφορά τους στη Δημοτική και όχι βέβαια μόνο, Εκπαίδευσή μας. Πάντα άξιοι και με το αναγνωρισμένο κύρος σας!
Και τώρα ας χαρούμε το θαυμάσιο δημιούργημα του Ποιητή λαού μας, το αφιερωμένο στον «Αϊ-Γιώργη»:
«Αη μου Γιώργη αφέντη μου ομορφοκαβαλάρη,
πού ’σαι ζωσμένος το σπαθί και το χρουσό κοντάρι,
Τη χάρη και τη δόξα σου θέλω ν’ αναθιβάλω
Για το θεριό που σκότωσες, τση χώρας το μεγάλο.
5. Ενα θεριό απού τονε ’ς τση χώρας το πηγάδι,
Αθρώπους το ταΐζανε πάσα ταχύ και βράδυ.
Και αν δεν ήθελεν του παν’ αθρώπους να δειπνήση,
Σταλιά νερό δεν άφινε να κατεβή στή βρύση
Κ’ επαίζανε τά μπολεθιά κι’ ότινος είχεν πέσει
10. Νά πχαίνη το παιδάκιν του στου λιονταριού πεσκέσι.
Μά ’πεσε καί τό μπολετί εις τση βασιλιοπούλας,
Άπού ’τον ωραιότατη μοναχορηγοπούλα.
Κι’ ο κύρης τση ως τ’ ακούσε πολλά τού βαροφάνη,
Παίρνει δαρμένα γόνατα ’ς τση λυγερής του φτάνει.
15.Κ’ εκεί σπαθιά σερθήκανε μαχαίρι’ άκονισμένα.
-Δέ μπέμπεις τό παιδάκι σου μπέμπομε σκιάς εσένα,
-Πάρετε το παιδάκι μου και κάμετέ το νύφη
Κι’ αμέτε το τού λιονταριού πεσκέσι νά δειπνήση.
Έμπήκαν κι’ έστολίζαν την άπ’ τό ταχύ ως τό βράδυ,
20. Ολόχρουσα τση βάνανε, όλο μαργαριτάρι.
Τόν ήλιο βάνει πρόσωπο, τή θάλασσα γιορντάμι,
Τήν άμμο την αμέτρητη βάνει μαργαριτάρι.
Κι’ όντεν τήν κατεβάζανε είς τή μεγάλη σκάλα
Έβγήκεν η μανούλαν τση κ’ εφώνιαξε μεγάλα.
25. -“Ας τάξω δέ σ’ έβύζαξα ’πού τά βυζιά μου γάλα
Καί δέ σ’ εκοιλιοπόνεσα κι εφώνιαζα μεγάλα.
Κ’ εβγήκε καί ο κύρης τση μέ τή χρουσή κορώνα
Κ’ έκούμπισε τήν κεφαλή ‘ς τση πόρτας τήν κολώνα-
-Ας τάξ’ ό κακορρίζικος δέ σ’ είδα ’γώ ποτέ μου
30. Κ’ έναν κεράκι άφτούμενο έκράτουν κ’ έσβυσέ μου ”
Καί ο λαός τσ’ άκλούθηξε κ’ έπήγαν είς τή βρύση
Δέν τ’ όρπιζ’ ή μωρόνυφη πώς θά ξαναγυρίση.
Κι’ έτρεμε τό κορμάκιν τση καί τό λιγνόν τση μπόι
Πώς θά τή φάη τό θεριό, τέθοια πανώρηα κόρη.
35. Καί ό άης Γιώργης ’πέρασεν άπό τήν ϊδια στράτα-
-Ειντα γυρεύεις κόρη επά καί κάθεσαι στό δάσα·
-Πήγαινε, νιέ μου, πήγαινε, φεύγε από κοντά μου
Νά μή σέ φάη τό θεριό σάν καί τήν όφεδιά μου
-Μήν τό φοβάσαι τό θεριό κ’ έγώ θ’ τ’ άποθάνω
40. Μ’ άφης με ν’ αποκοιμηθώ στά γόνατά σ’ άπάνω
Στά γόνατάν τσ’ εκούμπισε για νά τόνε ψειρίση
Κι’ έτρέχανε τ’ άμμάθιαν τση σα θολαμένη βρύση (δις)
Τήν ταραχήν τ’ ώς ακουσε πού ’τρεχε νά τήν πνίξη
Η κόρη απου τόν φόβον τση φωνιάζ’ «Αγιε μου Γιώργη»
45. Κι ο άγιος ως την άκουσε τρέχει να την ε σώση (δις)
’πό ’κείνο τ’ άγριο θεριό για να τήν·ε λυτρώση
-Κόρη, πού ’μαθές τ’ όνομα; τόν άγιο πώς κατέχεις;
-Τήν ώρα πού σ’ έψείριζα, ήρθ’ ένα περιστέρι.
Κ’ έβάστα ‘να χρουσό σταυρό είς τό δεξίν του χέρι.
50. Κι’ έπάνω στό χρουσό σταυρό έγραφεν «Αης Γιώργης»
Απ’ άγαπά τή χάρη του ποτέ του δεν τελειώνει.
Σηκώνετ’ ανατολικά καί κάνει τον σταυρό του
Μιαν κονταριά του χτύπησε κ’ έκοψε το λαιμό του
Καί ξαναπαίζει τ’ άλλη μια ανάμεσα στο στόμα
55. Κ’ ετότες έπεσε στη γη κ’ ετάρασσε στό χώμα.
Χρουσή καδένα έβγαλε που το λαιμό το δένει
Ιδέ χαρά τή γίνηκε ‘ς ούλην την οικουμένη.
-Από τη σήμερο κι ομπρός άφοβος πάντα να ’σαι
’πό κείνα τ’ άγρια θεριά κιανένα μη φοβάσαι.
60. Απού τήν χέρα τήν άρπα, στ’ άλογο την καθίζει
Στου βασιλέα έφταξε και του ροζοναρίζει,
-Να, βασιληά, τό τέκνο σου, όρισε το παιδί σου
Κι’ άπού τά φύλλα τσή καρδιάς του δοσε την ευκή σου.
-Να ζήσης καβαλάρη μου για πέ μου τ’ όνομά σου
65. Καί χάρισμα βασιλικό νά κάμω τσ’ αφεδιάς σου.
-Γιώργη Στραθιώτη λένε με άπού τη Σκαρπαθία
Κι’ ά θές νά κάμης χάρισμα χτίσε μιαν εκκλησία,
Κ’ εις την ζερβή κ’ εις τη δεξιά γράψ’ έναν καβαλάρη,
Νά προσκυνούν οι χρισιανοί καί έσύ κι όποιος κι άν πάη. »
(σ. 1252-153)
Το τραγούδι ανήκει στις “Παραλογές” και βρίσκεται σ’ όλες σχεδόν τις συλλογές. Δες Στ. Α. Αποστολάκης σ. 152-153, Γιάνναρης σ. 1-3, Κριάρης, σ. 7-10, Παπαγρηγοράκης σ. 26-27, κ.ά.
Εδώ όμως γιορταστικά σας αφήνουμε για σήμερα. Ευχές στους εορτάζοντες Γιώργους, Γεωργίες και ευχές από τα βάθη της ψυχής μας στις εορτάζουσες Ενοπλες Δυνάμεις μας, πάντα αγονάτιστες, με τη βοήθεια του Θεού!
