Αγαπητοί αναγνώστες,
Χριστός Ανέστη!
Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός, βήμα ταχύ,
να τον προϋπαντήσουμε. Παιδιά, στην εξοχή!”…
Ναι, το θυμηθήκαμε στην ώρ’ απάνω, το αξέχαστο σχολικό τραγούδι, με το οποίο συνοδεύαμε, σωστούς τριανταπέντε χρόνους, τα βήματα των μαθητών μας στους εξοχικούς της ημέρας – περιπάτους, γύρω από του σχολείου μας την περιφέρεια, και συνεχίζαμε με το: «-Λουλούδια ας διαλέξουμε, και ρόδα και κρίνα, κι ελάτε να πλέξουμε στεφάνι με κείνα, στο Μάη που σήμερα, προβάλλει στη γή…», κ.λπ. ανεπανάληπτα βιώματα!
Πέμπτος μήνας λοιπόν, αγαπητοί μου, από προχθές ο Μάης, ο Καλομηνάς, ο Λουλουδιασμένος, με πρώτη την παρουσία του στην πόρτα του σπιτιού μας, με το μαγιάτικο στεφάνι πρωί – πρωί, για το καλό!
Ο Μάης λοιπόν από προχθές Τρίτη (1/5), με τις αποφράδες μέρες του, τις δρίμες του (1-3/5), αλλά κι ο Μήνας, με τις εργατικές συνάξεις, συγκεντρώσεις και γιορτές της Πρωτομαγιάς.
Ο Μάης που προχθές (2/5) γιορτάσαμε τη Μεσοπεντηκοστή, σήμερα (4/5) την Αγία Πελαγία, αύριο την Αγία Μεγαλομάρτυρα Ειρήνη και την Κυριακή (6/5), της Σαμαρείτιδας.
Μια βδομάδα με πυκνό αγιασμένο εορτολόγιο κι αν σταθούμε, που το οφείλουμε, και στο Κρητικό Αγιολόγιο, την Πρωτομαγιά τιμούμε την ιερή μνήμη της Νεομάρτυρος Μαρίας της Μεθυμοπούλας (+1-5-1826), η οποία έπεσε νεκρή στην Κάτω Φουρνή Μεραμπέλου, από την σφαίρα Τούρκου, επειδή δεν δέχτηκε τον αλλόθρησκο για σύζυγο Της! Το απολυτίκιο της εορτής Της, υμνεί θαυμάσια, την βιωτή της. Ψάλλει:
“Χριστόν καθικέτευε, υπέρ ημών εκτενώς, Φουρνής εγκαλλώπισμα και Νεοάθλων τερπνόν, Μαρία λευκάνθεμου έρωτα γάρ απίστου, αρνηθείσα εδέχθης, βλήμα θανατηφόρον, εξ αυτού ως στρουθίον καιπτέρυγας προς τον Κτίστην, ψυχής Σου, επέτασας» (Ηχος: δ’ Χαραλάμπους, Μπούσια).
***
Και τώρα στην λοιπή ύλη της στήλης μας:
1. Στις πλούσιες παρουσιάσεις βιβλίων, των ημερών αυτών, και το ποιητικό έργο – τέταρτο στη σειρά – του ιδιαίτερα αγαπητού και αδελφικού φίλου και συναδέλφου Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη: “Οπως το ψωμί”, ποιητική συλλογή, που θ’ απολαύσουμε τη παρουσίασή της, από εκλεκτούς εισηγητές – μελετητές της, στο Πνευμ. Κέντρο Χανίων, αύριο: Σάββατο (5/5) στις 8 το βράδυ!
Η τέταρτη αυτή ποιητική συλλογή του αγαπητού μας Βαγγέλη: “Οπως το ψωμί” (Χανιά, 2018, σχ. 8ο, σ. 70, εικονογρ. Αγγέλας Μάλμου, έκδοση: “Πύξιδας της πόλης”, έχει ήδη εκλεκτές και ιδιαίτερα σημαντικές παρουσιάσεις, μέσ’ από τις στήλες των “Χαν. Νέων” (κ.κ. Νανώ Σπανουδάκη – Κουτσάκη, Σταυρ. Καλαϊτζόγλου, Γ. Φίλης, Δ. Κακαβελάκης, Μιχ. Μουντάκης, Β. Χαρωνίτης και αρκετοί άλλοι εκλεκτοί συνεργάτες της εφημερίδας, πέραν από την ιδιαίτερα ποιοτική και μελετημένη πρώτη παρουσίασή της, στο Τσατσαρωνάκειο Πολιτιστικό Πολύκεντρο της Ι.Μ.Κ.Σ. (Καστέλλι), στα τέλη του Μάρτη!
Αύριο πάντως, στο Πνευματικό μας Κέντρο, θα έχουμε τη χαρά να ζήσουμε και ν’ απολαύσουμε τον πλούτο των εκλεκτών και εμπνευσμένων νέων ποιητικών δημιουργίων του Βαγγέλη, της νέας του συλλογής: “Οπως το ψωμί”, από τους ιδιαίτερα εκλεκτούς εισηγητές της εσπέρας, κ.κ. Βαρβάρα Περράκη, φιλόλογο, αντιδήμαρχο Χανίων, Στέλλα Αλιιγιζάκη, φιλόλογο ενώ ποιήματα θα μας διαβάσει ο χαρισματικός ηθοποιός κ. Μιχ. Αεράκης.
Τον όλο συντονισμό της εκδήλωσης θα έχει ο Γ. Γραμματέας της Εν. Πνευμ. Δημ. Χανίων κ. Δημ. Νικολακάκης, ενώ μελοποιημένα ποιήματα της συλλογής (από τους κ.κ. Στ. Κραουνάκη και Χρ. Κοτσαύτη) θα έχουμε την ευκαιρία, ν’ απολαύσουμε.
Την τεχνική μέριμνα της εκδήλωσης έχουν αναλάβει οι αγαπητοί μας Μιχ. Μουντάκης, Αγγέλα Μάλμου και Χρ. Τζομπανάκη.
– Είμαστε βέβαιοι πως θα ‘μαστε όλοι εκεί.
***
2. Και τώρα προχωρούμε: από τα νιάτα, στους μεγαλύτερους, Αθανασίας Ατσαλάκη – Γραμματικού:
“Το Μπισχίνι της καρδιάς μου”, Σχίνοι, Ιούλιος 2017, σχ. 8ο, σ. 152 + πλούσιο φωτογρ. υλικό, έκδοση: Πολιτιστικού Περιβαλλοντ. Συλλόγου Γυναικών Σχίνων.
– Ενα βιβλίο, εξομολόγηση αναμνήσεων μιας ζωής, είναι το έργο που διαβάσαμε αυτές τις μέρες και το απολαύσαμε πραγματικά και το χαρήκαμε στίχο – στίχο, πεζό και έμμετρο.
– Είναι αυθόρμητα γραμμένο και συνθεμένο, ώστε σε κάνει να χαίρεσαι διπλά το αφτιασίδωτο της αυτοβιογραφικής αυτής διήγησης, στο μικρό χωριουδάκι των γονιών της, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια, η αρχόντισσα, σήμερα άγνωστη μου, κ. Αθανασία Ατσαλάκη – Γραμματικού.
– Μέσ’ από τις μαγευτικές ιστορικές διηγήσεις της, τις αναμνήσεις της βιωτής της, ήθη, έθιμα, αγροτική ζωή, ποιμενικό βίο, καθημερινότητα, ευχάριστες και δυσάρεστες ώρες, συγκινείσαι βαθύτατα, μαγεύεσαι κι επίσης ο πλούτος του έγχρωμου υλικού, κάθε συμβάντος, κάθε δεδομένου, συνιστά: έναν πατριδογνωστικό θησαυρό για το Μπισχίνι της καρδιάς της αρχόντισσας Κυρίας Αθανασίας, που μας καθοδηγεί να εδεύσουμε ως την Ολυμπία της Πελ/νήσου, για να το βρούμε, να το γνωρίσουμε, να το χαρούμε κι εμείς!
Για το χωριουδάκι της αυτό, εκφράζεται έτσι, με τις γραμμές που του αφιέρωσε:
«- Το βιβλίο αυτό γράφτηκε από την Αθανασία Ατσαλάκη Γραμματικού, μια απλή γυναίκα και είναι το απόσταγμα της αγάπης της για το μικρό χωριό των γονιών της. που έζησε τα παιδικά της χρόνια.
Ανοίγοντας την καρδιά της θέλει να πιστεύει ότι δίνει στους μεγαλύτερους την ανάμνηση και στους νεότερους την ευκαιρία να γνωρίσουν τον ευλογημένο αυτό τόπο. μεσα από τις ιστορίεςτων αναμνήσεών της».
Και φτάνοντας στις επιλογικές γραμμές του έργου της, η χαρισματική κα Αθανασία, μας εξομολογείται:
«- Αυτά θυμάμαι από το γάμο, τα ήθη, τα έθιμα, τις δοξασίες, τις συνήθειες καί τους ανθρώπους στο Μπισχίνι στα χρόνια της Κατοχής και αυτά γράφω. Ασφαλώς κάποιος άλλος ίσως ξέρει περισσότερα, ή και μεταγενέστερα. Δεν έχει λοιπόν παρά να γράψει κι αυτός ό,τι παραπάνω ξέρει, για να καταφέρουμε κάποτε όλοι μαζί να βρούμε πώς ζούσαν οι άνθρωποι στο Μπισχίνι πριν από μας. Να βρούμε με λίγα λόγια τις Ρίζες μας! Αλλά και να δώσουμε την ευκαιρία στους Μπισχιναίους της διασποράς να θυμηθούν τα παλιά και στα παιδιά τους να μάθουν πέντε πράγματα για τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, Τον πολιτισμό και τους ανθρώπους του τόπου καταγωγής των γονιών τους. Και ποιος ξέρει, μπορεί να ενδιαφερθούν και ίσως αγαπήσουν και αυτά τον ευλογημένο αυτό τόπο! Μακάρι…».
Και μας κάνει τις “αντί επιλόγου” γραμμές του βιβλίου της, έμμετρες “παραγγελιές” για τις νέες γενιές, που θα κληρονομήσουν και θα χαίρονται αυτή την ευλογημένη γη. Θα τους τονίσει ότι:
«Ο,τι έγραψα διανόηση δεν είναι και κουλτούρα,
μονάχα της Πατρίδας μου, η μακρινή φιγούρα,
που στο μυαλό μου έκλεισα, δέκα χρονών παιδάκι
και στην καρδιά μου φύλαξα, τίμιο φυλαχταράκι!
Και τώρα που γαλήνεψα κι είμαι στα ύστερά μου,
δίνω στη νέα τη γενιά, μέσα από την καρδιά μου.
Με την ευχή να διαβαστούν, όλα για το Μπισχίνι
και τούτο τ’ όμορφο χωριό, αζωντανό να μείνει!
Τι και αν το διαγράψανε και τό ‘καναν Ζαχάρω,
στο νου μου αντιστάθηκε και νίκησε το χάρο.
Μα και το μύθο που ‘λεγε, πως είν’ χωριό χτισμένο,
πάνω σε τόπο ασταθή και είναι δικασμένο,
αφού ‘χει στα θεμέλια του, τρανή γεράνια λίμνη
και θα βουλιάξει μέσα της και άφαντο θα γίνει….».
– Είναι λοιπόν το Μπισχίνι (η σημερινή Ζαχάρω – Ολυμπίας), ο μαγνήτης για την καρδιά της κας Ατσαλάκη· η στήλη μας της εύχεται να ‘χει υγεία και χρόνους, και να το ξαναεπισκεφτεί και να προσκυνήσει τα πατρογονικά, εκεί, χώματά του! Κι εμείς οδεύοντας, σε κάποια ευκαιρία, για την αρχαία Ολυμπία, θα το αναζητήσουμε!
– Εδώ όμως για σήμερα, σας αφήνομε. Τα ξαναλέμε συν Θεώ, την άλλη βδομάδα ως τότε γειά Σας και στις χθες εορτάσασες Πελαγίες και στις σήμερα Ειρηνούλες:
Χρόνια Πολλά, Υγεία και κάθε ποθητό. Και δεν ξεχνούμε την αυριανή (Σάββατο, 5/5, υποχρέωσή μας, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ώρα 8 μ.μ.).
– Και στον ίδιο χώρο (Πνευμ. Κέντρο Χανίων), την Κυριακή (6/5) και την ίδια ώρα (8 μ.μ.) την επετειακή πανηγυρική συναυλία της Χορωδίας Χανίων, με ελεύθερη είσοδο, είμαστε βέβαιοι πως θα ξεσηκώσει τα Χανιά, αναγνωρίζοντας και εκτιμώντας την προσφορά της!
Καλώς ν’ ανταμωθούμε!
