Αγαπητοί αναγνώστες
καλημέρα σας!
Είναι πράγματι πολύ σημαντικό πνευματικό γεγονός η επάξια βράβευση του αγαπητού Γιώργου Ν. Αικατερινίδη από την Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία (Αθήνα) στις 25 Μαΐου 2015 στην αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης στην Πλάκα.
Πασίγνωστος ο Γιώργος και πολυγραφότατος. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπ. Αθηνών, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, επίτιμος δρας του Πανεπ. Κρήτης, τέως δ/ντής Ερευνών στο Κ.Ε.Ε.Λ. της Ακαδημίας Αθηνών, με μακρόχρονη εμπειρία στην επιτόπια έρευνα, την πρωτοποριακή για την εποχή του κινηματογράφηση εκατοντάδων λαογρ. θεμάτων· και βέβαια το πλούσιο συγγραφικό του έργο.
Ηρακλειώτης ο Γιώργος την καταγωγή, τιμά την Κρήτη μας και όχι μόνο, με το έργο του και με το ήθος του! Δίκαιες, λοιπόν, οι κάθε τόσο υψηλές τιμές, που του απονέμονται, από τη Θράκη ως τα Νησιά του Αιγαίου και από τη Μακεδονία ως την Κρήτη μας.
Παρευρεθήκαμε σε πρόσφατη ανάλογη εκδήλωση «τιμής ένεκεν» στο πρόσωπό του κι αφιερώνουμε τη σημερινή συνεργασία μας στο γεγονός αυτό, ώστε να γίνουν γνώστες και οι αναγνώστες μας, που τον γνωρίζουν, μελετούν τα βιβλία και λοιπά δημοσιεύματά του και τα πολύτιμα εθνογραφικά του ντοκιμαντέρ. Επεται, λοιπόν, η ανταπόκρισή μας:
ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
– Στην ώρα της ήρθε η πρόσκληση της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας μας -είμαι εταίρος από το 1962- στη διεύθυνσή μου (Χανιά), ώστε είχα τη δυνατότητα να προγραμματίσω, με ευχέρεια, άνοδό μου στην πρωτεύουσα, γιατί είχα χρέος μεγάλο, να παρευρεθώ στου φίλου μου του γκαρδιακού, του Γιώργου Ν. Αικατερινίδη, την ιδιαίτερα τιμητική εκδήλωση “τιμής ένεκεν”, που θα λάβαινε χώρα στη φιλόξενη αίθουσα διαλέξεων του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (Κυδαθηναίων 17, Πλάκα), τη Δευτέρα 25 Μαΐου τρέχοντος έτους στις 7.30 μ.μ.
Μαζί με τον αγαπητό Γιώργο Ν. Αικατερινίδη ετιμάτο και η καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λωραίνης (Γαλλία) κα Αντιγόνη Μουχτούρη για τη συμβολή της στην έρευνα του Λαϊκού Πολιτισμού. Για το έργο της θα μιλούσε η καθηγήτρια κα Άννα Λυδάκη.
– Του ξεχωριστού μου φίλου Γιώργου Ν. Αικατερινίδη είχαμε την ευτυχία να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του έργου του από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ελλ. Λαογρ. Εταιρείας, καθηγητή Λαογραφίας, πολυγραφότατο και ξεχωριστό άνθρωπο κ. Μιχάλη Μερακλή, ο οποίος μας κατασυγκίνησε με την απέραντη αγάπη και εκτίμησή του για τον φίλτατο Γιώργο, συνεργάτη του στο Δ.Σ. της Ε.Λ.Ε. και πρωτοπόρο στην εισαγωγή του εθνογραφικού φιλμ στη λαογραφική έρευνα.
Μεταφέρω λίγες φράσεις του για τον τιμώμενο, που πρόλαβα να σημειώσω, “εν τάχει”… Είπε:
«Οταν μιλώ για τον Γιώργο Αικατερινίδη, δεν μπορώ να μην είμαι συγκινημένος… Τον γνώρισα, όταν στα δύο τελευταία χρόνια της καθηγεσίας του Γ. Μέγα, τον βοηθούσε. Με είχε εντυπωσιάσει η σπάνια ζωντάνια και κινητικότητά του, η ασυνήθιστη ετοιμότητα και προθυμία του να τρέξει οπουδήποτε για να φανεί χρήσιμος στον καθηγητή του και όχι μόνο! Ηταν πράγματι το δεξί χέρι του Μέγα…» – Και παρακάτω:
«- Γιατί να τιμηθεί ιδιαίτερα ο Γιώργος; – Μα γιατί, το εθνογραφικό φιλμ μπήκε στη ζωή της Λαογραφίας απ’ αυτόν· και δεν παραλείπω να σημειώσω ότι κάπου εβδομήντα (70) είναι τα ντοκιμαντέρ του κι είναι ο πρώτος κι ο τελευταίος σ’ αυτόν τον χώρο.
Διέτρεξε από το ένα ως το άλλο άκρο: τη Μακεδονία, τη Θράκη, την Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου όλα. Η αυθορμησία του, του εξασφάλιζε την επικοινωνιακή αμεσότητα παντού, όπου πραγματοποίησε τις αποστολές του, τις ερευνητικές του δραστηριότητες. Και δεν είναι τυχαίο ότι Δήμοι και Κοινότητες, τον τίμησαν με διάφορες διακρίσεις (επίτιμος δημότης κ.λπ.) και Πολιτιστικοί Σύλλογοι και Σωματεία τον έχουν κάνει επίτιμο μέλος τους. Κάτι ανάλογο δεν έχει επιφυλαχθεί σε άλλο λαογράφο κι αυτό μαρτυρεί την πρωτοφανή σύνδεση του κ. Αικατερινίδη με τις τοπικές κοινωνίες σ’ έναν τομέα, που έχει άμεση σχέση με την πραγματικότητα του Λαϊκού Πολιτισμού και της Λαϊκής μας Παράδοσης!..» κ.ά. κ.ά.
– Κάποια στιγμή, η συγκίνηση τ’ ανθρώπου -φαίνεται- πως δεν “κουλαντρίζεται!”. Ετσι την έπαθα κι εγώ· και σηκώνομαι όρθιος στη θέση μου και ζητώ -τι θράσος αλήθεια- μετά και από την τόσο περιεκτική και άκρως συγκινητική αντιφώνηση του τιμώμενου Γιώργου Ν. Αικατερινίδη να μου δώσουν τον λόγο, έστω για ένα λεπτό!
«- Μετά χαράς, και περισσότερο», μ’ απάντησε ο σεβαστός πρόεδρος της Ελλ. Λαογρ. Εταιρείας μας, καθηγητής κ. Μερακλής· και τότε είπα το βίωμά μου:
«- Δεν ξεχνώ ποτέ -σεβαστό ακροατήριο- την εικόνα στη σκέψη μου, που συντηρείται στο μυαλό μου τώρα και -52- χρόνια. Ημουν, τότε, δ/ντής του Δημ. Σχολείου Ροδοβανίου -Σελίνου- Χανίων, λαβαίνω έγγραφο του προϊσταμένου μου επιθεωρητή που έλεγε, περίπου:
“- κύριε Αποστολάκη, κατ’ αυτάς θα σε επισκεφθεί ο συντάκτης – ερευνητής του Κ.Ε.Ε.Λ. της Ακαδημίας Αθηνών κ. Γ. Ν. Αικατερινίδης, φρόντισε να τον εξυπηρετήσεις σ’ αυτά που θα ζητήσει. Σε παρακαλεί γι’ αυτό και ο καθηγητής του στη Μετεκπαίδευση κ. Γ.Κ. Σπυριδάκης, γιατί ο κ. Αικατερινίδης επιτελεί έργο μοναδικό, πρωτοποριακό κι εσύ τόσα χρόνια στο Σέλινο, γνωρίζεις πλήρως την περιοχή και τους ανθρώπους της…”. Και την επομένη, φτάνει ο Γιώργος στο Ανατολικό Σέλινο, με μια τεράστια κινηματογραφική μηχανή λήψης κι ένα μαγνητόφωνο επίσης ευμέγεθες. Πρώτη βραδιά στο σπίτι μας. Ηχογραφεί ριζίτικα τραγούδια από διαλεχτή συντροφιά γειτόνων, που με πολλή χαρά δέχτηκαν να τραγουδήσουν όσα τους ζήτησε…
– Την άλλη μέρα προγραμμάτιζε κινηματογράφηση κρητικών χορών. Τον πήγα στο παραδοσιακό χωριό Μάζα, της τότε Κοινότητας Ροδοβανίου – Χανίων, χωριό με καλούς χορευτές και χωριανούς οργανοπαίκτες στο βιολί και στο λαγούτο. (Και τ’ άλλα χωριά γύρω μας είχαν θαυμάσιους χορευτές, αλλά δεν είχαν οργανοπαίκτες…). Πήγαμε νωρίς το απόγευμα, για να ‘χουμε φως… Παρακάλεσα τους χωριανούς να ‘ρθουν. Πρόθυμοι, ντύθηκαν, γιατί ήταν στις αγροτικές εργασίες τους κι ετοιμάστηκαν. Ως εδώ, βοήθησα εγώ. Απ’ εδώ και πέρα αρχίζει το θαύμα. Ο Γιώργος καθοδηγεί, ανεβαίνει σε μια καρέκλα, κινηματογραφεί, σκύβει για λήψεις σκηνών που ήθελε, για μοναδικές φιγούρες (πάσα) των χορευτών· αυτός αθανατίζει κι οι χωριανοί μου καμαρώνουν, βιώματα που δεν είχαν ξαναζήσει… και που τα ζούσαν έντονα!
– Τέτοια στιγμιότυπα απ’ αυτήν την περιοδεία του κ. Αικατερινίδη στην επαρχία μου θα μπορούσα να σας διηγούμαι για ώρες. Σέβομαι το ακροατήριο, ευχαριστώ για την παραχώρηση του χρόνου που σας ξόδεψα. Χαλάλι, πάντως, “η στραθιά μου”, στην Αθήνα σήμερα, από τα Χανιά. Σε μια τέτοιας ποιότητας εκδήλωση, μ’ ένα τόσο υψηλής αξίας ακροατήριο, με τέτοιας ποιότητας ομιλητές και τιμώμενους, δεν βρίσκεται κανείς, ως ακροατής, εύκολα!
– Σας καληνυχτίζω, γιατί ταξιδεύω σε λίγο στην Κρήτη».
– Θερμά συγχαρητήρια στη γεραρά μας Λαογραφική Εταιρεία, στον σεβαστό της πρόεδρο κ. Μερακλή και το Διοικητικό της Συμβούλιο, τους τιμηθέντες άξια και υπεράξια και σ’ όλο το εκλεκτό μας ακροατήριο.
Η αποψινή εκδήλωση μου ‘φερε στη μνήμη την ανάλογη της αναγόρευσης του λαογράφου κ. Αικατερινίδη, σε επίτιμο δρα του Πανεπιστημίου Κρήτης, στις 7 Νοεμβρίου 2005, σε επίσημη τελετή του Πανεπιστημίου μας, στο Ρέθυμνο. Ώρες με μεγαλείο, στιγμές επίσημες, π’ αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε η ολόψυχη αφιέρωση του αγαπητού Γ.Ν. Αικατερινίδη, στο έργο του το πολύμοχθο! Δεν το ξεχνώ!
– Ευχή μας να ‘ναι για χρόνια πολλά γερός και ν’ απολαμβάνει την αναγνώριση του πολύτιμου έργου του, απ’ όλους μας· και παν’ απ’ όλα από τους μελετητές της Λαογραφίας μας!
