Αγαπητοί αναγνώστες,
καλημέρα σας!
Γράφαμε από την προηγούμενη βδομάδα (“Χαν. Νέα”, 24/7, σ. 28η), για τη γιορτή του Αγ. Παντελεήμονα (27/7), με την οποία άρχισε η βδομάδα που διερχόμαστε. Σήμερα (31/7) ο Ιούλιος φεύγει με τις γιορτές: Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και Ευδοκίμου.
Από αύριο: Σάββατο, που έχουμε Πρώτη τ’ Αυγούστου, αρχίζει και “η εύκολη νηστεία του 15Αύγουστου”, για τη Χάρη της Παναγίας (Κοίμηση, 15/8) για την οποία θα γράψουμε, στην ώρα της! Μην ξεχάσω όμως να δικαιολογήσω τη φράση: “εύκολη νηστεία”: – Να μνησθώ δηλ. των γονιών μας, που μας μάθαιναν, φυσικά κι αβίαστα, πως με τα τόσα φρούτα -ευλογία Θεού- που έχει αυτή η εποχή, η νηστεία του Δεκαπενταύγουστου, δεν δυσκολεύει κανένα πιστό! Αρκεί να θέλει να νηστέψει! και το πιστεύει ενσυνείδητα, σωστά!
Περίοδος, εξάλλου, ο Αύγουστος, για εκδρομές, για εξόδους, για πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, για ξεγνοιασιά, από τα προβλήματα που μας συνθλίβουν. Μην τον αφήσουμε να διαβεί, αχρησιμοποίητος χρόνος! Ξια σας!
– Ερχόμαστε τώρα στη λοιπή ύλη της στήλης μας, την οποία αφιερώνουμε στη μνήμη της Ζωής Μητσοτάκη, που μας άφησε χρόνους, στις 24/7. Επιβάλλεται, λοιπόν, να επιχειρήσουμε μια πρώτη συμβολή στα Βιβλιογραφικά της δεδομένα, μερικών έστω συγγραφών και εκδόσεών της, αφότου ανέλαβε την προεδρία του Λυκείου Ελληνίδων Χανίων (1989), ως και χθες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ: ΖΩΗΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, 1989 – 2015
Η αρχόντισσα – οικοδέσποινα και ψυχή του Λυκείου Ελληνίδων της πόλης μας, το εποπτεύει πια από 24/7, από την Ανω Κρήτη. Κατά την εξόδιο ακολουθία στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Χαλέπας, ειπώθηκαν αρκετά και σημαντικά, για τη ζωή και την προσφορά της. Και δίκαια, γιατί ήταν άνθρωπος δραστήριος, μεθοδικός, ευγενέστατος· και κατάφερε για χρόνια πολλά (1989 – 2015), να είναι στο τιμόνι του Λυκείου Ελληνίδων της πόλης μας και δικαιωματικά, λόγω της πολύτιμης προσφοράς της στον συγκεκριμένο χώρο.
Κι όχι μόνον εκεί, αλλά και στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθ. Κ. Βενιζέλος” (Χαλέπα), όπου επίσης είχε σημαντική προσφορά.
Κι όσο για το συγγραφικό της έργο, κληρονομιά όλων μας αθόρυβη, αλλά ουσιαστική, καταγράφεται αξιολογικά ως σημαντικό.
1. Τη μια με το: «Στο φως του Λύχνου» (έκδοση του Λυκείου των Ελληνίδων/Χανιά, 1990, σχ. 27Χ27, σ. 204, δεμένο, έγχρωμο), όπου μας παραδίδει -πολύτιμο απόκτημα- γράμματα στρατιωτών, στα οποία «μιλούν οι εθνικές μνήμες, των χρόνων 1921-22, από τη Μικρά Ασία».
Η αξέχαστη Ζωή, γράφει στο προλογικό της: «…Οταν τα έχω στα χέρια μου, αυτά τα γράμματα, έχω το αίσθημα ότι η σκόνη τους, είναι από χώμα φερμένο από τη μικρασιατική γη! Οτι, τα κείμενά τους, τάχει υπαγορεύσει η ιδέα της Μεγάλης Ελλάδας και η παρουσία του προαιώνιου Μικρασιατικού Ελληνισμού».
Γράμματα, που συγκινητικά και ευγνώμονα, αποδεικνύουν πόσο οι γυναίκες του Λυκείου της πόλης μας, δούλεψαν, σε δύσκολους καιρούς για την πατρίδα, για τα στρατευμένα παιδιά της, για το χρέος! Το έργο δομημένο σωστά και εικονογραφημένο μ’ ευαισθησία, συνιστά τίτλο τιμής για το Λύκειό μας! Αλησμόνητη Ζωή, κάτεχες να το προβάλλεις σωστά! Σ’ ευγνωμονούμε!..
2. Μια άλλη προσφορά της στο μέγα κεφάλαιο: Βενιζέλος, είναι το όντως μνημειώδες έργο της: «Ο Δημοσιογράφος Ελευθ. Κ. Βενιζέλος, στα χρόνια της Κρήτης (1887 – 1910)», από τις εκδόσεις Μπρατζιώτη (1992, σχ. 21X28, σ. 342, με ενδιαφέρον φωτογρ. υλικό και με την αναπαραγωγή 160 και πλέον, σελίδων αυτογράφων κειμένων του Εθνάρχη, της εν θέματι εποχής, αδημοσίευτων μέχρι της εκδόσεως του έργου)!
Ο τόμος ανοίγει με το εισαγωγικό: «Ο Ελ. Κ. Βενιζέλος και ο Τύπος», του πανεπιστημ. δασκάλου Ν.Β. Τωμαδάκη και ακολουθεί η Εισαγωγή στο εν λόγω πόνημα της πολυτάλαντης, αείμνηστης σήμερα, Ζωής, η οποία εξομολογείται: «…Φύλαγα για πολλά χρόνια στο “αρτοφόριό” μου έναν θησαυρό… Το θησαυρό που με εντυπωσιακή τάξη και επιμέλεια διαφύλαξε ο πατέρας Κυρ. Μητσοτάκης. Ενα πολύτιμο αρχείο που διέσωσε μέσα από πολέμους και δύσκολους χρόνους. Σπάνια τύχη με έφερε να σκύψω πάνω σ’ αυτό το θησαυρό. Ετσι άναψε το φως! Ευλογημένη η μάνα μου για όσα μ’ έμαθε. Ευλογημένος ο πατέρας για όσα διαφύλαξε!» (σ. 16).
Κλείνοντας τον τόμο, μας συγκινεί και πάλι η αφιέρωσή της: «Στο Λευτέρη» της και η ευγενική χειρονομία “Μαμιδάκη” να προαγοράσει 500 αντίτυπα του έργου, προσφορά του στις σχολικές βιβλιοθήκες της Κρήτης. – Να σημειώσουμε επίσης, ότι το 1992, έγινε στην Παλιά Βουλή (Αθήνα) η πανηγυρική παρουσίαση του έργου!
3. Το λαογραφικό της έργο: «Κρητικά Χριστούγεννα – αναζητώντας τις Ρίζες μας», έκδοση του Λυκείου, το 1997 (σε σχ. 8ο, σελ. 56 και πλούσια εικονογράφηση), με την οικονομική ενίσχυση του Δήμου Χανίων, περιλαμβάνει τα Λαογραφικά Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, και Φώτων και στηρίζεται στα παραδοσιακά βιώματα του τόπου μας, του Λυκείου μας, της ίδιας. Είναι ένα συνοπτικό, αυθεντικό και αρκετά χρήσιμο έργο, που με πολύ μεράκι έστησε και επιμελήθηκε η δημιουργός του!
4. Στα χέρια μας, τώρα, ένα άλλο έργο της Ζωή, με τον τίτλο: «Το σπίτι του Ελευθ. Βενιζέλου στη Χαλέπα – Χανίων. Η στέγη της ζωής του» (Χανιά, 2001, σχ. 22Χ22, σ. 108 +πλούσιο φωτογραφικό υλικό), έκδοση του Εθν. Ιδρυμ. Ε. & Μελ. Ελευθ. Κ. Βενιζέλος. Κι αυτό το έργο μόνο η αλησμόνητη Ζωή θα μπορούσε να φέρει -τόσο τέλεια- σε πέρας. Χωρισμένο σε 4 μέρη – ενότητες, ανοίγει και πάλι με τη συγκινητική της αφιέρωση: «Στη μνήμη του Λευτέρη» της και με τον φωτισμένο πρόλογο, τιμή του ιδρυτή του Εθν. Ιδρύματος Βενιζέλου, αοίδιμου σήμερα μητροπολίτη Κισ. – Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη.
Το τόσο ενδιαφέρον έργο κλείνει με έναν πίνακα με «τις στέγες στην πορεία της ζωής του Ελευθ. Κ. Βενιζέλου», χρόνο με χρόνο.
5. Το 2005, η ακούραστη Ζωή θέτει σε κυκλοφορία το έργο της: «Σφακιανές Δεσιές – Δεσμοί και Σύμβολα», έκδοση «της Αναπτυξιακής Ν. Χανίων» (Χανιά, 2005, σχ. 23Χ22, σ. 192, έγχρωμο), με τον θερμό χαιρετισμό του τότε νομάρχη Χανίων κ. Γ. Κατσανεβάκη και τον φωτισμένο πρόλογο του καθηγητή Κοινωνιολογίας κ. Γ.Β. Καββαδία. Ακολουθεί η λίαν διαφωτιστική εισαγωγή της δημιουργού του έργου (σ. 16 – 21) και έπεται το κύριο μέρος, οργανωμένο μεθοδικά! Τα τόσο κατατοπιστικά κείμενά του και το ολοζώντανο πλουσιότατο φωτογρ. υλικό, μαγεύουν.
6. Το 2010, η Ζωή Μ. έχει ήδη έτοιμο το νέο της έργο, με τίτλο: «Ενας αιώνας μιας όμορφης Πόλης, φωτοαφήγηση», το οποίο συνεκδίδουν: Το Λύκειο Ελληνίδων Χανίων, ο Δήμος Χανίων και η Τ.Ε.Δ.Κ. ν. Χανίων, (σχ. 26Χ26, σ. 228, έγχρωμο). Σωστός θησαυρός – φωτογρ. άλμπουμ διαχρονικής πορείας του Λυκείου και της πόλης των Χανίων ευρύτερα, που γράφει Ιστορία.
Με το προλογικό του τότε δημάρχου Χανίων κ. Κ. Βιρβιδάκη και το ιδιαίτερα κατατοπιστικό εισαγωγικό κείμενο της αλησμόνητης Ζωής, ανοίγουν οι περιεκτικές σελίδες του έργου, αρχίζοντας από το 1915, ώσπου να φτάσουμε στο σήμερα (2010). Μιλούμε για όντως προσφορά στον χώρο της Παράδοσης.
Συμπερασματικά:
Από το 1989 που η αείμνηστη σήμερα Ζωή παραλαμβάνει την ευθύνη της προεδρίας του Λυκείου Χανίων, μέχρι χθες (2015) δεν προβαίνει μόνο στην ανασυγκρότηση και δυναμική παρουσία του στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου μας, με την ολόψυχη στήριξη πάντα των μελών του Λυκείου (Δ.Σ., επιτελείο φίλων, εθελοντών κ.λ.), αλλά και οργανώνει εκδηλώσεις πολιτισμού, που συμβάλλουν στην αναβάθμιση του τόπου μας. Παράλληλα επιμελείται προσωπικά ποικίλες άλλες εκδόσεις, όπως π.χ. “για τη Ρουματιανή σούστα”, τους “Κληδόνους” κ.ά. μέχρι και φιλοτελικές εκδόσεις έχουμε και αναμνηστική σφραγίδα στις 15-12-1990 για τα 75χρονα του Λυκείου της πόλης μας, ενώ δεν προλαβαίνουμε να αναφερθούμε σε εκδηλώσεις, εκθέσεις, συνάξεις που έχουν καταγραφεί στην πολιτιστική μας ατζέντα, κατά την περίοδο της γόνιμης προεδρίας της αειμν. Ζωής (1989-2015) στο Λύκειο Ελληνίδων Χανίων.
– Ευχή μας: – Να ’ναι το ίδιο ζωντανή και πλούσια, η συνέχιση του έργου του Λυκείου μας, το οποίο συνιστά κόσμημα και πλούτο για τα Χανιά μας. Εχει δυναμικές παρουσίες με όνειρα και σχέδια, προπάντων όμως, έχει ένα σημαντικότατο παρελθόν αιώνος (1915-2015) κι αυτό δεν είναι λίγο. Ευχές, λοιπόν, για καλή συνέχεια.
– Εδώ όμως τελειώσαμε για σήμερα. Τα ξαναλέμε συν Θεώ αρχές του Σεπτέμβρη. Να πάρουμε δηλ. κι εμείς την… άδειά μας, αφού σας ευχηθούμε για αύριο: Καλό μήνα!
