Αγαπητοί αναγνώστες καλημέρα σας!
Ξεκινούμε θυμίζοντας πως η τρίτη βδομάδα τ’ Οκτώβρη λήγει αύριο (17/10) κυριώνυμη ημέρα της τοπικής γιορτής του Οσιομάρτυρα Ανδρέα “του εν κρίσει”.
Υπενθυμίζουμε, με την ευκαιρία, στο φιλέορτο αναγνωστικό μας κοινό ότι ο Οσιομάρτυρας Ανδρέας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη μας από ευσεβείς γονείς, θερμούς Χριστιανούς, τον 8ο μ.Χ. αιώνα και ότι στα δίσεκτα χρόνια της Εικονομαχίας έφυγε για τη Βασιλεύουσα προκειμένου με το έργο του το θεοσεβές και την απόφασή του να ελέγχει τις ασέβειες του ταλανιζόμενου ποιμνίου της Εκκλησίας μας των χρόνων εκείνων (741 – 775 μ.Χ.), βασιλείας Κων/νου Ε’ Κοπρώνυμου.
Οταν όμως ο αυτοκράτορας πληροφορήθηκε τη δράση του, διέταξε τη σύλληψη και κακοποίησή του. Στο ορθόδοξο χριστιανικό σθένος και στη βαθιά πίστη του Ανδρέα από την Κρήτη, ο βασιλιάς αντέταξε τη βία· και τέλος τον μαρτυρικό θάνατό του! (βλέπε και: Ευαγγ. Λέκκου: “Γνωριμία με τους Αγίους της Κρήτης”, σ. 100).
*** * ***
– Μια στάση τώρα, σύντομη, στα Λαογραφικά των ημερών: Είμαστε στα μέσα τ’ Οκτώβρη και τα ρακοκάζανα στα χωριά μας έχουν ήδη στηθεί· και είναι από τις πιο ευχάριστες φθινοπωρινές απασχολήσεις των κατοίκων όλων των χωριών μας, γιατί η απόσταξη συνεχίζεται ως αργά τα βράδια στα “ρακιδιά” και οι παρέες που ευκαιριακά στήνονται γύρ’ από το καζάνι και… η δοκιμή κάθε τόσο της ρακής (= τσικουδιάς), καταλήγουν σε κεφάτες συνάξεις ξενύχτηδων, χωριανών και περαστικών. Αξέχαστα βιώματα, νοσταλγικές αναμνήσεις μας στα χωριά π’ αφήσαμε! Τυχεροί, όσοι και όποιοι, συνεχίζουν να ζουν εκεί, σήμερα και πάντα!
Κι ύστερ’ από τη μια τσικουδιά, που δοκιμάσαμε πριν από λίγο, στο ρακιδιό της γειτονιάς μας, το λέει -εξάλλου κι η μαντινάδα:
“- Σ’ ούλη την Κρήτη πίνουνε ρακή χωρίς αστεία,
αλλά στα Κισαμίτικα τα έχουν τα πρωτεία!»,
καιρός για προσεχτική μελέτη διαλεχτών βιβλίων, που έχουμε ήδη μπροστά μας. Ξεκινούμε, λοιπόν, χωρίς χρονοτριβή!
Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων: «Ανταύγειες φωτός»
Χανιά, 2015, σχ. 8ο μεγάλο, σ. 224.
– Πάει μήνας από την παρουσίαση στο Πνευματικό μας Κέντρο του παραπάνω έργου – προσφοράς και μάλιστα εκλεκτής, δεκαέξι λογοτεχνών των Χανίων μας, με τον τίτλο: «Ανταύγειες φωτός», αφιερωμένο «στον πάσχοντα συνάνθρωπο, με την ευχή: να μη του λείψει το χαμόγελο και η ελπίδα για τη ζωή». Ξεφυλλίζοντας διερευνητικά τον ευπαρουσίαστο τόμο: «Ανταύγειες φωτός», συγκινείσαι εξ αρχής για την επαινετέα σύμπραξη και συνεργασία δεκαέξι διακεκριμένων πνευματικών δημιουργών του τόπου μας. Συνέστησαν μάλιστα τελευταία, τη «Λογοτεχνική Παρέα των Χανίων» και στη συνέχεια με την προσεκτική μελέτη των ανθολογουμένων αντιπροσωπευτικών κειμένων του καθενός τους, διαπιστώνεις ότι είναι διαλεγμένα με ευθύνη. Η επιλογή τους, μάλιστα, για μας, συνιστά μια πολύτιμη τοπική Ανθολογία, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και χρήσιμη. Υστερα: το σύντομο βιογραφικό του καθενός τους και με αναφορά στην εργογραφία τους, μας είναι πολύτιμη και ιδιαίτερα χρηστική!
Η εναλλαγή -στη συνέχεια- των συνεργασιών τους, ευχαριστεί, δεν κουράζει τον αναγνώστη, μάλιστα τον συνεπαίρνει! Ωραία η ιδέα των περισσοτέρων συμμετοχών και σε ποίηση και σε πεζό λόγο. Στέκομαι στα βιογραφικά των συμμετεχόντων, ξανά. Καμαρώνω ιδιαίτερα τους σχετικά “πρωτόβγαλτους της πέννας”, τις «παινεμένες νυφάδες μας στα Χανιά, με καταγωγή από άλλες περιοχές», τους υπεράξιους «καταξιωμένους δόκιμους εργάτες μας», που ευχαρίστως συνυπάρχουν στην όλη συντροφιά, γιατί το πιστεύουν πως έτσι ενισχύεται η πνευματική παραγωγή του τόπου μας.
Πάνω απ’ όλα όμως αυτό που μετρά ανεκτίμητα και μας κάνει να συγχαρούμε από καρδιάς και τους δεκαέξι της “Λογοτεχνικής Παρέας” είναι η απόφασή τους τα όποια έσοδα από την πώληση του έργου να διατίθενται για «τον πάσχοντα συνάνθρωπό μας», για τους “Γιατρούς του Κόσμου”. Χαλάλι, λοιπόν, τα αντιπροσωπευτικά λογοτεχνικά σας δημιουργήματα, αγαπητοί της Λογοτεχνικής Παρέας:
1. Βογιατζάκη – Ντούζα Μαρία
2. Γαβριλάκης Γιάννης
3. Γκίκα Μαρία
4. Γρυφάκη Μαρία
5. Κατσιφαράκη Ελευθερία
6. Κουμή Ροδάνθη
7. Κουτρούλη – Σκαμνάκη Μαίρη
8. Μαλαξιανάκης Γιάννης (Εννιαχωριανός)
9. Μόρφη Φιλιώ
10. παπα – Αποστόλης Διαμαντούδης
11. Πολυράκης Γιάννης
12. Πολυράκη Ηλέκτρα
13. Τριποδάκης Νίκος
14. Τυραϊδής Δημήτρης
15. Χαραλάμπους Φρόσω
16. Χιωτάκης Σήφης
και σωστά αξιοποιήθηκαν και θέση διαλεχτή πήρανε στην πνευματική παραγωγή της Κρήτης μας! Σ’ όλους σας θερμά συγχαρητήρια!
– Και σ’ εμάς· υποχρέωσή μας, η προμήθεια του έργου και για ν’ απολαύσουμε τα γραφόμενα και για να ενισχύσουμε το θεάρεστο έργο για το οποίο διατίθεται ο οβολός μας!
*** * ***
– Κι ερχόμαστε σ’ ένα άλλο επίσης αξιόλογο έργο. Είναι των:
Γιώργου Καμβυσέλλη – Γιάννη Μαλαξιανάκη
«Αδολη Φιλία, 2014»
(Εννιαχωριανού και Σφηναριώτη ρίμες σε πράξεις 53)
Χανιά, 2015, σχ. 8ο μικρό, σ. 176).
Ξαναδιαβάζουμε, λοιπόν, τα διαβασμένα κάθε βδομάδα ολοχρονίς το 2014 από τις στήλες της εφημερίδας που κρατάτε στα χέρια σας, τα έγκριτα “Χανιώτικα νέα”!
Κι αυτό, είναι επίτευγμα, είναι επιτυχία· κύρια γιατί πρόκειται για ένα corpus σατιρικής ποίησης, πες σε στιλ μονομαχίας δύο φίλων γκαρδιακών, που με τις εμπνεύσεις των, μας δίνουν πλούσια χαρά, καλή διάθεση και κέφι, για να χαιρόμαστε, στην πορεία, τη μέρα μας!
Τους γράφουμε με πολλή ευχαρίστηση, στο: “Αντί προλόγου”, εισαγωγικό κείμενό μας (σ. 9 – 10), της συλλογής τους:
«-Αγαπητοί αναγνώστες,
ένα συναρπαστικό βιβλίο με δόκιμες ρίμες έχετε σήμερα μπροστά σας, μιας και οι χαρισματικοί ριμαδόροι μας: Εννιαχωριανός (= Γιάννης Μαλαξιανάκης, από το Βλάτος – Κισάμου) και Σφηναριώτης (= Γιώργος Καμβυσέλλης, καταγωγής από τη Μυτιλήνη, κάτοικος όμως του χ. Σφηνάρι – Κισάμου) συναντήθηκαν σε μια ευτυχισμένη στιγμή και μας δρομολόγησαν μια θαυμάσια και ενδιαφέρουσα έμμετρη συνεργασία, τώρα κι έναν χρόνο, στην έγκριτη εφημερίδα των Χανίων “Χανιώτικα νέα”.
Τα θέματά τους, κάθ’ εβδομάδα, όπως διαπιστώνουμε, είναι ενδιαφέροντα και με τον επιτυχεμένο τρόπο της έμμετρης έκφρασής των, της όντως χαρισματικής, συνεπαίρνουν τον αναγνώστη τους, τον ευχαριστούν, τον προβληματίζουν συχνά και πάν’ απ’ όλα τον ενθουσιάζουν με τον τρόπο που παρουσιάζουν το εκάστοτε θέμα τους».
«Η ρίμα (που τόσο ωραία χρησιμοποιούν και οι δυο τους) είναι ως γνωστόν, πολύστιχο, συνήθως αφηγηματικό τραγούδι, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, ομοιοκατάληκτο, συνεχίζει δε την παράδοση της έμμετρης λαϊκής χρονογραφίας της μεταβυζαντινής εποχής και των χρόνων της τουρκοκρατίας», όπως μας διδάσκει ο σοφός μελετητής της και χαρισματικός πανεπιστημιακός δάσκαλος και συντοπίτης μας κ. Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος, στο μνημειώδες έργο του: “Το σύγχρονο Κρητικό Ιστορικό Τραγούδι”, Αθήνα, 1979, σ. 143 κ.ε.
Η γλώσσα των εξ άλλου, ιδιωματική στο μεγαλύτερο μέρος της, συνεπαίρνει. Η έκφρασή των, γνήσια, αφτιασίδωτη, ευχάριστη. Τα θέματά τους, πάντα ποτισμένα με τα νάματα της παράδοσής μας. Δήθεν “κονταροκτυπιούνται” κάποιες φορές, πάνω στο θέμα που μας παρουσιάζουν, καταλήγουν όμως οι κόντρες των στο αναμενόμενο θεμιτό αποτέλεσμα.
Τα τοπικά γεγονότα καθώς και τα διεθνή, η πολιτική επικαιρότητα, τα έθιμά μας και βέβαια το ετήσιο εορτολόγιο, είναι μέσα στον συναρπαστικό κύκλο της ευρηματικής θεματολογίας των…
…Για την επιτυχημένη πορεία του βιβλίου είμαστε βέβαιοι, την ευχόμαστε και την ανημένουμε με πολλή χαρά, γιατί τ’ αξίζει και γιατί οι δημιουργοί αυτού του έργου είναι δόκιμοι πνευματικοί άνθρωποι ανάμεσά μας και η παρουσία και το έργο τους τιμούν τον τόπο μας.
Τους ευχόμαστε δε από καρδιάς: Καλή συνέχεια!
Και σήμερα, φθινόπωρο, του 2015, ξαναδιαβάζοντας τις εκατό εβδομήντα πυκνογραμμένες και καλογραμμένες σελίδες του πρώτου “συλλογικού” αυτού έργου τους, άδολης φιλίας αποτέλεσμα, οι ευχές μας είναι: Να ’χουν την υγεία τους και “να μην το βάλουν κάτω”, αλλά να συνεχίσουν για χρόνια πολλά: ζωντανά, εμπνευσμένα, νεανικά, όπως το 2014!
Φίλοι μας αγαπητοί: Γιώργο Καμβυσέλλη και Εννιαχωριανέ (= Γιάννη Μαλαξιανάκη) καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες!
*** * ***
– Και θα κλείσουμε τη σημερινή συνεργασία μας, με μια σύντομη, αλλά επιβεβλημένη αναφορά μας, στην τριμηνιαία εφημερίδα της “Ενωσης των απανταχού Σφακιανών”: “ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ”, που τώρα και σαράντα οκτώ (48) χρόνια προβάλλουν επάξια το έργο και την καθ’ όλου προσφορά της ιστορικής, ηρωικής αυτής επαρχίας:
“ΤΑ ΣΦΑΚΙΑ”, στο θαυμάσιο, όπως πάντα, πρόσφατο τεύχος τους (αριθμ. 153/Ιουν. – Ιουλ. – Αυγ. 2015), συνιστούν έναν ύμνο, ένα δυναμικό “παρών”, μια θαυμάσια παρουσία και προβολή της παρουσίας των Σφακιανών, στον ευρύτερο χώρο της πατρίδας μας και στο εξωτερικό! Αφιερωμένες σελίδες: «Στην Αυστραλία, που δεν ξεχνά», «Στο Μάλεμε – Χανίων, όπου οι καταδρομείς της 1ης Μ.ΑΛ. ράγισαν και τις πέτρες», κατά την τελετή του ετήσιου μνημόσυνου για τους ηρωικά πεσόντες της Μονάδας τους (κατά τον προδοτικό Αττίλα στην Κύπρο), με το θαυμάσιο ριζίτικο τραγούδι τους, στο τέλος της τελετής κι ακόμη: «Το μήνυμα της επιστημονικής ημερίδας, για την αναγνώριση του Ριζίτικου Τραγουδιού ως άυλου πολιτιστικού μνημείου από την Unesco», η «Μνήμη του Δασκαλογιάννη, 245 χρόνια από την Επανάστασή Του, ως πηγή έμπνευσης και Αγώνα», τα «Ετήσια Νικήτεια 2015», «Οι χοροί της Κρήτη μας», η «Βιοδυναμική γεωργία μας» καθώς και τα απαραίτητα «Κοινωνικά», όπως και σε κάθε τεύχος τους, συνιστούν όλα, ένα φύλλο έντονης προβολής και παρουσίας του ανθρώπινου δυναμικού και της δράσης, της ζωντανής στους αιώνες ηρωικής αυτής επαρχίας του Νομού μας! Η στήλη μας, συγχαίρει την έκδοση, επαινεί τους συντελεστές της και σφίγγει το χέρι, σ’ όλα τα μέλη της δραστήριας Ενωσης των απανταχού Σφακιανών, γιατί ξέρουν να τιμούν σωστά τη γενέθλια γη των! Πάντα άξιοι!
Εδώ όμως φτάσαμε και σήμερα στο τέλος· τα ξαναλέμε -συν Θεώ- την άλλη βδομάδα· ως τότε γεια σας και καλό Σαββατοκύριακο!
