Αγαπητοί αναγνώστες καλή Σαρακοστή!
– Η πρώτη βδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής βαδίζει προς το τέλος της! Ξεκίνησε με την Καθαρά Δευτέρα (14/3), βροχερή και κάπως συχνοταρακουνημένη, από τους σεισμούς, που τελευταία “αναμαζωχτήκανε” στα Χανιά μας, συνεχίζει απόψε (18/3) με τους Πρώτους Χαιρετισμούς στις εκκλησίες μας και φτάνει -συν Θεώ- μεθαύριο (20/3), στην Α’ Κυριακή των Νηστειών, το Πρωτοκύριακο, όπως λέμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας, Μέρα Μεγάλη της Πίστης μας, κατά την οποία γιορτάζουμε την αναστήλωση των Αγίων και Σεπτών Εικόνων, που πραγματοποιήθηκε από τους αείμνηστους αυτοκράτορες της Βασιλεύουσας, Μιχαήλ και τη Μητέρα του Θεοδώρα (843 μ.Χ.) χρόνια της πατριαρχίας του Αγίου Μεθοδίου του Ομολογητού!
– Σ’ όλες αυτές τις ιερές ακολουθίες της Πίστης μας, το εκκλησίασμα είναι μαζικό, δεν λείπει κανένας, ούτε το βράδυ των Χαιρετισμών, ούτε το Πρωτοκύριακο, όπως δεν απουσιάζει και από τα σπερνά όλης της Σαρακοστής, τις Προηγιασμένες και λοιπές ιερές ακολουθείς, ώσπου ν’ αξιωθούμε να φτάσουμε στη Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή, με υγεία και σωστή βιωτή καθώς μας παραγγέλνανε οι αείμνηστοι γονιοί και παππουδογιαγιάδες μας!
Αυτά τα λίγα, σαν εισαγωγικά στη σημερινή συνεργασία μας!
*** * ***
Ας δούμε τώρα κάποια βιβλία που λάβαμε και που ξεχωρίζουν για το περιεχόμενό τους κι οφείλουμε να σας τα συστήσουμε!
Κατάπρωτο, έχει σειρά το νέο πόνημα του σεβαστού μας:
Πρωτοπρεσβύτερου π. Στυλιανού Εμμ. Θεοδωρογλάκη
“ΔΙΑΒΑΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ”
Χανιά, 2016, σχ. 8ο, μεγάλο, σ. 248
Το σωστά μελετημένο, μεθοδικά οργανωμένο και χαρισματικά καλογραμμένο νέο έργο του πατρός Στυλ. Θεοδωρογλάκη: “Διάβαση Ζωής και Σωτηρίας”, το αφιερώνει, πρώτιστα «στους συνανθρώπους και συμπολίτες μας, που ζουν πιεσμένοι από τις δυσκολίες των καιρών και των περιστάσεων και βρίσκονται στα όρια της απόγνωσης, της απελπισίας, ακόμη και της βίαιης διακοπής της ζωής των, ως αντίδωρο ανακούφισης από το κακό και την απελπισία των καιρών…» (σ. 7).
Στη συνέχεια όμως μας δίνει το απαραίτητο κουράγιο, τονίζοντάς μας ότι: «Οσες κι αν είναι οι δυσκολίες μας στο παρόν, έχουμε μέλλον, το οποίο δεν δικαιούμαστε να αγνοούμε, να διαγράφουμε και να μηδενίζουμε!». Γιατί θέλουμε και πρέπει: – Να ζήσουμε, να χαιρόμαστε τη ζωή και τη Δημιουργία, θυμίζοντάς μας την ευαγγελική ρήση: “Εν τω Κόσμω, θλίψιν έξετε, αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον Κόσμον” και καταλήγει η σοφή αφιέρωση: “Κουράγιο, Υπομονή, Προσευχή, Ταπείνωση, είναι οι πιο ζωογόνες τροφές, για να ζήσουμε τα δύσκολα και ν’ αξιωθούμε τα καλύτερα…” (σ. 8).
Ακολουθεί διαφωτιστικός Πρόλογος (σ. 9-13) μ’ όλους τους προβληματισμούς του φωτισμένου δημιουργού του έργου, πάνω στις παραμέτρους εξέτασης του κυρίαρχου θέματος του βιβλίου.
Στη συνέχεια, η Εισαγωγή (σ. 15 – 17) αναφέρεται στον τίτλο: “Διάβαση Ζωής και Σωτηρίας” του έργου και στις διαδρομές του συντάκτη του πάνω στις παραμέτρους και πλευρές της έρευνάς του!
Και ακολουθεί το κύριο σώμα του έργου με τα μελετηθέντα κεφάλαια:
«Ορθόδοξη Ασκητική, Ερωτας (Θεός ή δαίμονας), Φιλοξενία, Διαφορετικότητα, Περιβάλλον, Ασκητική της σιωπής, Γνώσιν άγνωστον γνώναι, Επ’ ελευθερία εκλήθητε, Θεανθρώπινη Διάβαση, Εντεύθεν Εκείθεν, Από Ανατολών και Δυσμών, Ο λόγος της Διάβασης, Καρδιακή Προσευχή, Νους ορών Θεόν, Θεοφιλία, Υπομένων υπέμεινά σε Κύριε, Και συζήσωμεν αυτών, Λυτρωτικές παρεμβάσεις α’, β’, γ’, δ’, Αλληλεγγύη, Φωνή μου προς Κύριον εκέκραξα, Ασατε τω Κυρίω άσμα καινόν, Επαναγώμεν προς μετάνοιαν, Εισάκουσον της Προσευχής μου, Λειτουργική Διάβαση, Η προσευχή της σιωπής και η σιωπή της προσευχής, Προς το αιώνιο παρόν του Θεού, Κλίνον το ους σου εις την δέησίν μου, Πασχαλινοί Αναστάσιμοι Ποιητικοί Αναβαθμοί, Ωδήν εις την του Χριστού Γέννησιν, Επίλογος, Βιβλιογραφία – Πηγές και Βοηθήματα».
Πριν κλείσουμε τις σελίδες του πολύτιμου και εμπνευσμένου αυτού έργου, μια στάση στις Επιλογικές γραμμές του, μας είναι απαραίτητη! Διαβάζουμε λοιπόν:
«…Ευχή θερμή για κάθε μια και καθέναν από μας είναι να βρούμε την άκρη της διάβασης της “εν Χριστώ Ιησού και εν πνεύματι Αγίω” θεοεπικοινωνίας και λύτρωσής μας…» (σ. 239).
Κι αν αυτώ συμβεί -προβληματίζεται ο δημιουργός του έργου- έστω και σε έναν από τους προσεκτικούς αναγνώστες του, χαλάλι του όλο το έργο, όλες οι καθοδηγητικές σελίδες του, όλη η Κατηχητική που περιλαμβάνεται στις 247 σελίδες του.
Ο αιδεσιμολογιώτατος πατήρ Στυλιανός έχει όντως κάνει το καθήκον του θαυμάσια, έχει τελέψει τη συγγραφή του, καθοδηγούμενος πράγματι, παρά Θεού! Μας έχει δώσει έτσι, ένα ακόμη -το έκτο- έργο του, γραμμένο μ’ όλη τη δύναμη της χριστιανικής ψυχής του!
Η ευχή της στήλης στον π. Στυλιανό: Πολύχρονος και Δημιουργικός σε έργο αγαθό, επί έτη πολλά!
*** * ***
– Περιοδική πολιτιστική έκδοση Χιονιάδων – Κόνιτσα – Ηπείρου
«Εκ Χιονιάδων»
Χιονιάδες, τεύχος 17, Χειμώνας 2015, σχ. 8ο, σ. 90, πλούσια εικονογράφηση.
– Χρόνια τώρα, απολαμβάνουμε πραγματικά, ως συνδρομητής – αποδέκτης, της πολύτιμης περιοδικής Πολιτιστικής έκδοσης από τα πολύ ψηλά μέρη της Πατρίδας μας· κι αναφερόμαστε στους ηρωικούς ακριτικούς Χιονιάδες της Κόνιτσας (Ηπείρου) και την πολύ ενδιαφέρουσα περιοδική τους έκδοση: “Εκ Χιονιάδων”, επίτευγμα του δραστήριου Πολιτιστικού Συλλόγου Χιονιαδιτών: “Ο Αγιος Αθανάσιος”.
Υπεύθυνος και ψυχή της έκδοσης ο κ. Βασίλης Σκούρτης, με το εκλεκτό και εργατικό πνευματικό επιτελείο του.
– Μερικοί τίτλοι από τα περιεχόμενα του τεύχους:
1. Επιτροπής για τη δημιουργία του Μουσείου Χιονιαδιτών Ζωγράφων: “Συντήρηση και παρουσίαση των πρώτων σχεδίων συλλογής Τζιμούλη”.
2. Μιχ. Παντούλας: “Περί των Χιονιαδιτών ζωγράφων συνέχεια…”.
3. π. Γεωργ. Παΐσιος: “Επιγραφαί και ενθυμήσεις Χιονιάδων”.
4. Καταστατικόν της αγαθοεργού Αδελφότητος των εν Αμερική Χιονιαδιτών “Ο Αγιος Αθανάσιος”.
5. Κατερίνας Σκούρτη: “Αδελφότητα Χιονιαδιτών στην Αθήνα: “Ο Αγιος Αθανάσιος”.
6. Χαριλ. Γκούτος: “Λεσκοβίκι και Κολώνια, ιστορικά στοιχεία”.
7. Στεφ. Π. Ζωγράφος: “Χιονιαδίτες πεσόντες εις πολέμους εχθρών κατά της Ελλάδος”.
8. Νικ. Σακκούλης: “Φυγή από τους Χιονιάδες κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου”.
9. Νικ. Β. Φασούλης: “Ο Ζωγράφος Κ. Μαλάμος και οι Χιονιαδίτες αγιογράφοι”.
10. Κατερίνα Τσούβαλη: “Πεκλάρι”, βιβλιοπαρουσίαση.
11. Νικ. Χατζηρούμπης: “Διαχειριστική μελέτη του δάσους”.
12. Γιάννης Λιάτσης: «Αδελφότητα Χιοναδιτών: “Ο Άγιος Αθανάσιος”».
13. Ηλίας Ανδρέου: “Παλαιοσέλλι -από το μακρινό λυκαυγές, στο σημερινό λυκόφως”.
14. Α. Πετρονώτης – Β. Παπαγεωργίου: “Λίθινα μανουάλια λαϊκών λιθοξόων από το (Γκριζμπάνι) Ελεύθερο, της Κόνιτσας (1831 – 1836)”.
Παρατηρούμε από τη μελέτη των παραπάνω ότι τα περιεχόμενα του κάθε τεύχους και βέβαια του παρόντος, είναι συμβολές πολύτιμες για την Ιστορία του τόπου μας, τη Λαϊκή Τέχνη και τον Πολιτισμό, την καταγραφή των θησαυρών του παρελθόντος καθώς και την έγνοια για τη διαφύλαξη, διάσωση και συντήρησή των.
Η προσεκτική ανάγνωση των σελίδων του τεύχους, ως και κάθε προηγούμενου και μας ενθουσιάζει και μας προβληματίζει. Και ο προβληματισμό μας, μας οδηγεί σε σκέψεις σύγκρισης. Σκεπτόμαστε: γιατί στα Χανιά μας, για να μην επεκταθώ παραπέρα, να μην έχουμε τις ανάλογες περιοδικές δραστηριότητες, αφού το απαιτούμενο πνευματικό δυναμικό υπάρχει! Καλή, άριστη, επαινετέα, η ετήσια έκδοση του Δήμου μας: “Εν Χανίοις”, θαυμάσια και η “Κρητική Εστία” της Ι.Λ.Α.Ε.Κ. με τα επιστημονικά της δημοσιεύματα, το ανάλογο όμως του “Εκ Χιονιάδων”, για το οποίο ο λόγος σήμερα, δεν κυκλοφορεί στον Νομό μας· κυκλοφορούσε μέχρι πρότινος, με τον τίτλο: “Πνευματικά Χανιά” από την Ενωση Πνευμ. Δημιουργών Χανίων, με τον τίτλο: “Κρητικά Γράμματα”, από τους αειμν. Αλεξ. Κ. Δρουδάκη – Γεωργ. Καψωμένο, κ.ά., με τον τίτλο “Πνευματική Κίσαμος” με τους εκεί πνευματικούς ταγούς, με τον τίτλο: “Νεώριον”, μιας σημαντικής πνευματικής ομάδας των Χανίων, με τον τίτλο: “Κεδρισός ποταμός”, της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας – Κέντρου Παραστατικών Τεχνών, Χανίων, υπό τη δ/νση Κ.Δ. Νταντινάκη και πλειάδα άλλων, γιατί τα Χανιά είχαν και έχουν δυνατότητες, μπορούν· μένει μόνο η πρωτοβουλία, η απόφαση, εφ’ όσον πρώτιστα υπάρξει η κάλυψη της δαπάνης, από φορείς ή συνδρομητές… Ιδωμεν!
Εδώ όμως φτάσαμε για σήμερα στο τέλος. Τα ξαναλέμε -συν Θεώ- την άλλη βδομάδα· ως τότε γεια σας και καλό Πρωτοκύριακο με υγεία!
