Αγαπητοί αναγνώστες καλημέρα σας!
Βδομάδα ευλογημένη, με τη μεγάλη μέρα: Της εορτής της Υψωσης του Τιμίου Σταυρού, μεσοβδόμαδα, την Τετάρτη (14/9), σήμερα (16/9), της Αγίας Ευφημίας και αύριο (17/9) Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδας και Αγάπης!
Μέρες ευλογημένες, πλούσιες σε ευκαιρίες εκκλησιασμού μας, προσευχής μας και λατρείας! Κοντινά πανηγύρια, θαυματουργές εκκλησίες, μας καλούν στη Χάρη Τους, για να ζητήσουμε και να λάβουμε την ευλογία των εορταζόντων Αγίων της Πίστης μας!
Ο παρών σχεδιασμός, εξ αρχής, της σημερινής συνεργασίας μας, οφείλει, μέσα στο ίδιο κλίμα, να μνημονεύσει τη θαυμάσια έκδοση:
Μιχ. Ανδριανάκη, Αρχαιολόγου: “Ιερά Πατριαρχ. και Σταυροπηγιακή Μονή Οδηγητρίας Γωνίας”, Εκδοση Ι.Μ. Γωνιάς, 2016, σ. 176.
Πρόκειται για μια πλούσια έγχρωμη έκδοση σε σχήμα 8ο, που ανοίγει με εμπνευσμένο “Εισοδικό” (προλογικό) του Σεβ. Μητρ. Κισάμου – Σελίνου κ.κ. Αμφιλοχίου, το οποίο καταλήγει: «…Ευχή και προσευχή μας, ο ανά χείρας οδηγός, να οδηγήσει τα βήματα και τη ζωή μας όλη, εις την Παναγία Μητέρα μας, την Οδηγήτρια, εις την οποία και είναι αφιερωμένη η Ιερά και σεβασμία ετούτη Μονή! Ευχαριστούμε καρδιακά τον γνωστό και καταξιωμένο αρχαιολόγο κ. Μιχ. Ανδριανάκη, ο οποίος με περισσή φροντίδα, αγάπη και μεράκι, επιμελείται τα κείμενα της παρούσας έκδοσης» (σ. 7).
Το μεθοδικά σχεδιασμένο και γραμμένο εκλεκτό αυτό πόνημα αρχίζει (σ. 9 – 39) με τα διαφωτισμένα “Ιστορικά στοχεία της Μονής”, τεκμηριωμένα με το απαραίτητο σχετικό φωτογρ. υλικό, θησαυρός ολάκερος για τη μελέτη του έργου και πληρέστατη ιστορική του ιερού κτίσματος επισκόπηση.
Ακολουθεί το κεφ. “Το παλαιό Καθολικό” (σ. 40 – 49), δηλ. η αρχική Μονή Γωνίας, εκεί στα δυτικά της σημερινής, ενώ έπεται (σ. 50 – 61) η λεπτομερής “Περιγραφή της Μονής” με όλα τα δεδομένα της, εικονογραφημένα πλουσιότατα!
“Το Καθολικό” είναι το επόμενο κεφάλαιο του έργου (σ. 62 – 71), δηλ. ο κεντρικός ναός Ι.Μ. Γωνιάς, όπου τελούνται όλες οι λατρευτικές πράξεις. Οι ιερές εικόνες, θησαυρός πολύτιμος της Ι. Μονής και το σύνολο περιεχόμενο του κυρίου αυτού κτίσματος, παρουσιάζονται σωστά, διεξοδικά και με τα ανάλογα πειστήρια (φωτ.).
Στην ενότητα: “Εικόνες – Κειμήλια”, των σ. 73 – 147, παρουσιάζεται η ιδιαίτερα σημαντική συλλογή φορητών εικόνων, χρονολογουμένων από τον 15ο μέχρι τον 19ο αι., τόσον η τοιχογράφηση του παλαιού Καθολικού όσο και το πλήθος των εικόνων που σώζονται, δείχνουν διαχρονικά, το υψηλό επίπεδο παιδείας των μοναχών, είτε ως παραγγελιοδότες των εικόνων λειτουργούν, είτε ως προστάτες των, από τους ποικίλους κινδύνους. Γι’ αυτό και διασώθηκαν αυτοί οι ανεκτίμητοι θησαυροί της Ι. Μονής. Και βέβαια απωλέσθηκαν σημαντικά έργα κατά τις Επαναστάσεις… Η όλη ενότητα παρουσιάζεται διεξοδικά έγχρωμη, ώστε ο προσκυνητής να έχει τη δυνατότητα να σπουδάσει -το κάθε έργο- πληρέστατα! Τα ίδια ισχύουν και για το τμήμα: “Αμφια – Κειμήλια – Χ/φα και Βιβλία” της Ι. Μονής (σ. 148 – 173) και το έργο κλείνει με το απαραίτητο “Γλωσσάριο” των σ. 174 – 176. Είμαστε βέβαιοι πως οι αναγνώστες του εν λόγω έργου, κατενθουσιάζονται για την πληρότητα και εμφάνισή του και θα ευχαριστούν από καρδιάς τον πονήσαντά το καθώς και την Ι.Μ. Γωνίας, που τους παρέχει την ευκαιρία προσκυνήματος, ξενάγησής των, ώστε να θαυμάσουν τα φυλασσόμενα εις τους ιερούς χώρους της πλούτη της.
Για άλλη μία φορά οι ευχαριστίες μας προς τον ακούραστο δημιουργό του πολύτιμου αυτού έργου είναι εγκάρδιες!
Αγαπητέ Μιχάλη, πάντα άξιος!
***
Κι ύστερ’ από τα της Πίστης μας, έρχονται τα της Πατρίδας μας! Το νέο, θαυμάσιο έργο, του Δημήτρη Ν. Θεοδοσάκη: “Μαρτυρική Βιάννος – από την Κατοχή και το Ολοκαύτωμα”, Τόμος Β’, Ηράκλειο, 2016, σχ. 8ο μεγάλο, σ. 700, πλούσια εικονογραφημένο με πλούσιο αρχειακό φωτογρ. υλικό και την πέννα του χαρισματικού παπα – Μιχ. Πατεράκη.
Ο θαυμασμός μας για το έργο, η συγκίνησή μας από την ανάγνωση των αφηγήσεων παν’ από πενήντα (51) μαρτύρων της Βιάννου, το σύνολο περιεχόμενο των 200 σελίδων του τόμου, μας κάνουν να αισθανόμαστε με βεβαιότητα, πως ό,τι και να γράφει ο Δημ. Θεοδοσάκης για τη μαρτυρική Βιάννο -και όχι μόνο- κατασυγκινούν, μέχρι δακρύων, τον αναγνώστη τους! Ετσι, ό,τι και να γράψουμε για τον Δ. Θεοδοσάκη θα ’ναι λίγα!
Μια ευχή μας μόνον: Θε μου, φώτισε τους ανθρώπους μας, που μπορούν να γνοιαστούν και να μαζέψουν κι εκείνοι -σαν τον Δημήτρη Θεοδοσάκη- το συγκλονιστικό υλικό εκείνων των μαύρων χρόνων των κατοχικών, για να σωθεί, πριν φύγουν οι φορείς του και για να το μελετούν αύριο τα παιδιά μας και να εκτιμούν σωστά τι οφείλουν στους γονιούς και στους παππούδες των και ποιο είναι το χρέος των, για τα ιερά χώματα που παθιούνε! Δε θέλουμε να γράψουμε τίποτε άλλο, μόνο να ξαναπούμε: Δημήτρη, μας έχεις κατασυγκινήσει με τα όσα κατάφερες και αθανάτισες στις σελίδες του νέου αυτού έργου σου, με όσα διέσωσες, που σου διηγήθηκαν αυτοί οι 51 καταθέτες των, μ’ όσα κατά καιρούς έχεις αποθησαυρίσει για τη Μαρτυρική Βιάννο -προσφορές σου μια ζωή- για τη γενέθλια γη σου, για την Κρήτη μας, για την πολύπαθη Ιστορία μας, για τον Πολιτισμό μας!
Αλήθεια, πόσο θαυμάσια εκφράζεται ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ.κ. Ανδρέας, σοφός Πανεπιστημιακός Δάσκαλος, για το έργο σου, σημειώνοντας, στο περιεκτικότατο σοφό γράμμα Του, των σ. 11-12, μεταξύ των άλλων και τα παρακάτω, γι’ αυτό σου το έργο!
«…Με καθαρότητα και απλότητα λόγου κατάφερε να προσεγγίσει τη μεγαλύτερη καταστροφή που προκλήθηκε στην αγιοτόκο και ηρωτόκο κρητική γη. Να φέρει τους αναγνώστες σε κοινωνία και επαφή με τον τόπο, αλλά κυρίως με τις πονεμένες μορφές των ηρώων της Βιάννου, μαρτυρώντας και υπενθυμίζοντας ότι οι κύριοι και βασικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι πάντοτε οι άνθρωποι.
Η καταγραφή, η αναφορά και η γνώση της ιστορίας μας είναι αναγκαία και σημαντική σε κάθε εποχή. Αποτελεί κοινό ενοποιητικό στοιχείο κάθε λαού. Συμβάλλει στη διατήρηση της πολιτιστικής μας παράδοσης και ταυτότητας, που διασφαλίζει την ιδιαιτερότητα και μοναδικότητα του Εθνους μας. Οφείλουμε λοιπόν σεβασμό στην ιστορία μας, για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας. Εχουμε χρέος να μην ξεχνάμε ανθρώπους που θυσιάστηκαν για την πατρίδα μας, αποδίδοντας έτσι έναν ελάχιστο φόρο τιμής στη θυσία τους.
Συγχαίρω εγκαρδίως τον Κρητικό συγγραφέα κ. Δημήτρη Θεοδοσάκη, ο οποίος από αγάπη και σεβασμό για τον τόπο του, την τοπική μας ιστορία, αλλά και τον άνθρωπο, προέβη στην έκδοση του παρόντος βιβλίου και εύχομαι ολόψυχα κάθε ευλογία στη ζωή και το έργο του. Εύχομαι επίσης να μην υπάρξουν ανάλογα γεγονότα που να προκαλούν τόσο πόνο, αμέτρητες καταστροφές και να αφαιρούν ανθρώπινες ζωές, τις οποίες ο Ζωοδότης Κύριός μας χάρισε, ως το πολυτιμότερο και ακριβότερο δώρο, πλάθοντάς μας “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν”».
Κι εσύ, αγαπητέ Δημήτρη, μια ζωή, για τη Μαρτυρική Βιάννο δε σταματάς να γράφεις, να εμπνέεσαι. Αξέχαστο μένει πάντα και το αφιέρωμά σου, στη “Βιαννίτισσα Γυναίκα”. Το έχεις στο έργο σου: “Δοξαστικό στη θυσία της Βιάννου”. Το θυμίζω, μέρες μνήμης σήμερα, στους αναγνώστες μας, λιβανωτός στους Μάρτυρες και μοιρολόι στους Αθάνατους Ηρωες Γράφεις λοιπόν εκεί:
«Τις πόρτες τω σπιτιών μας, σπούσαν οι Ναζί,
τους άντρες μας αρπούσαν σκληροί Χιτλερικοί.
Με φόβο του θανάτου τους σπρώχνουν, τους χτυπούν
κλειδώσαν τις γυναίκες, τους άντρες εκτελούν.
Τους γέρους, τους αρρώστους, κατάκοιτους βαριά,
στο στρώμα τους σκοτώναν, χωρίς καμιά μιλιά.
Σκοτώσανε τους άντρες μας, δώσαν προσφυγιά
βάλανε δυναμίτες, χαλάσαν τα χωριά.
Μαύρους καπνούς και φλόγες θωρείς από μακριά
τα σπίθια μας εκαίγαν, το βιος και την καρδιά.
Στην πίκρα του θανάτου, κρυγιάδα της ψυχής
φωθιές σα δεις να καίνε, τα σπίτια που πονείς.
Πως δεν παραλοΐσαν εκείνες τις στιγμές
Βιαννίτισσες γυναίκες με τόσες συμφορές.
Γιαγύρανε οπίσω, θρηνούν το χαλασμό,
δίδουν γυναίκες όρκο, να διώξουν τον εχθρό.
Με τα σκαπέθια σκάφτουν, η γη να φυτευτεί,
να σπείρουν, να θερίσουν, να βγάλουνε ψωμί.
Ολημερίς στο κρύο και στην πατρώα γη,
βραδιάσματα γιαγέρνουν στα σπίτια της σιωπής».
Να ’χα λέει, Δημήτρη, χώρο περισσότερο· θα αναδημοσίευα όλο το “Αντί προλόγου” κείμενό σου, τη “θρηνητική ωδή” των σ. 28 – 30 και γενικά όλες τις συγκλονιστικές αφηγήσεις (σ. 18 – 195) που διασώζονται πλέον, στο πολύτιμο έργο σου! Πάντα άξιος!
Εδώ όμως φτάσαμε -συν Θεώ- στο τέλος για σήμερα. Τα ξαναλέμε την άλλη βδομάδα· ως τότε γεια σας και καλό Σαββατοκύριακο!
