Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα σας και καλό μήνα!
Από προχθές μπήκαμε στον Φεβρουάριο, τον δεύτεοο μήνα του χρόνου, με το πλούσιο εορτολόγιό του και τα ενδιαφέροντα λαογραφικά του δρώμενα.
“Συνεπαρσιάτικα” στις 30/1, γιορτάσαμε τους Τρεις Ιεράρχες, τη γιορτή των Σχολείων και των Δασκάλων μας, την γιορτή των Γραμμάτων μας, την καθιερωμένη από τον 11ο μ.Χ. αιώνα, στον Ορθόδοξο Κόσμο. Τα σχολεία μας -παρά τον χιονόκαιρο- εκκλησιάστηκαν και με την απόλυση διανεμήθηκαν στα παιδιά, τα καθιερωμένα “αρτάκια” ενώ οι συνάδελφοι τούς θύμισαν την τεράστια προσφορά των Τριών Ιεραρχών, που με την Πίστη και την απέραντη Παιδεία των, και την απεριόριστη τους αγάπη και αφοσίωση στο λαό, έγιναν ορόσημα και οδοδείκτες στη ζωή μας, διαχρονικά.
Την Πρωτομηνιά (1/2) γιορτάσαμε τον Αγιο Τρύφωνα και την επομένη (2/2) την Υπαπαντή του Κυρίου.
Σήμερα Παρασκευή (3/2) έχομε τη γιορτή των Νεομαρτύρων (1822) Σταματίου, Ιωάννου και Νικολάου των εκ Σπετσών.
Η εκκλησία των, στη γέφυρα Βαμβακόπουλου δεξιά, μας περιμένει ν’ ανάψουμε το κεράκι μας στη χάρη των, και να προσευχηθούμε. Αν μάλιστα ψιθυρίσουμε και το απολυτίκιό τους, θα είναι καλό. Λέει:
«Noμίμως αθλήσαντες υπέρ Χριστού του Θεού, παμμάκαρ Σταμάτιε, συν Ιωάννη, ομού, αυτάδελφοι ένδοξοι σύναθλον δέ εν πάσι τον Νικόλαον έχοντες· δόξης της των Μαρτυρων ηξιώθηκε άμα, πρεσβεύοντες τη Τριάδι, υπέρ των ψυχών ημών».
Να σημειώσουμε επίσης, ότι αύριο Σάββατο (4/2) γιορτάζεται ο Οσιος Νικόλαος ο Στουδίτης, από την Κυδωνία μας καταγόμενος. Γεννήθηκε στα 792 μ.Χ. και σε νεαρή ηλικία εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή Στουδίου Κων/πόλεως.
Η θεολογική και φιλολογική του μόρφωση ήταν μεγάλη, η δε Τέχνη του στα χειρόγραφα, μοναδική!
***
Και λίγα λαογραφικά των αρχών του Φλεβάρη, για τους αναγνώστες μας! Στεκόμαστε για σήμερα, σε λίγες παροιμίες:
“Παπαντή καλοβρεμένα, και τ’ αμπάρια γεμισμένα”
“Καλός καιρός τσ’ Υπαπαντής, Μαρτιάτικος χειμώνας!”
“Ο,τι καιρός τσ’ Υπαπαντής, θα’ ναι σαράντα μέρες”. Ιδωμεν!
***
Και τώρα στην τρέχουσα ύλη της σημερινής συνεργασίας μας:
Ημερολόγιο τοίχου 2017 του Συλλόγου Προβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα” – Κισαμίτικος Περίπλους-Μαγεία και Ποίηση!
Αν και μπήκαμε στον Φλεβάρη και για Ημερολόγια, καιρός είναι πια να σταματήσουμε τις παρουσιάσεις των, το Ημερολόγιο του Συλλόγου Προβολής Κισάμου “Η Γραμπούσα” εξαιρείται.
Εχομε χρέος να το παρουσιάσουμε έστω και με δυο γραμμές.
Πρώτα γιατί είναι -πιστεύουμε- τελευταίο έργο – προσφορά του αείμνηστου φίλου Θανάση Δεικτάκη για την Κίσαμο, που τόσον θερμά και αφοσιωμένα την υπηρέτησε, προβάλλοντάς την -μαζί πάντα με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου τους, κάθε περιόδου, τραγουδώντας και υμνώντας την, ώστε δικαιούται και μεταθανάτια, αυτής της αναγνώρισης της προσφοράς του στην αγαπημένη του Κίσαμο!
Τα εμπνευσμένα και χαρισματικά ποιήματά Του, συνοδεύουν του κάθε μήνα το Εορτολόγιο, όλα Υμνος στα Κισαμίτικα αξιοθέατα τοπία – μαγευτικές παραλίες -που κι ο Θανάσης χάρηκε μια ζωή, λάτρης τους, από την Τρυπητή και τον Αγιο Σώζο, ως την Καλυβιανή και τον Μαύρο Μώλο και βέβαια τη Ραβδούχα, τις Μένιες, τ’ Αφράτα, το Κολυμπάρι, τον Ταυρωνίτη κ.λπ. που δεν μπορούσαν να λείπουν.
Ενα Ημερολόγιο στολίδι, αλλά και χάρμα Κισαμίτικης ομορφιάς. Μια ποιητική παρουσία που επίσης ενθουσιάζει! Τελεί δε αιώνιο μνημόσυνο στον εμπνευσμένο Κισαμίτη ποιητή και πεζογράφο τον αείμνηστο Θανάση Δεικτάκη!
***
Κι από την Κίσαμο, στον πανέμορφο Αποκόρωνα, και τους πνευματικούς δημιουργούς του, που ξεχωρίζουν:
Ο Γιώργος Γιακουμινάκης (=Βαγιωνιάς) από τον Αποκόρωνα, δεν χρειάζεται εισαγωγές και προλόγους, για να πει κανείς τον καλό του λόγο για το έργο του, έστω και σε δυο γραμμές. Είναι τόσες πολλές οι διακρίσεις και τα βραβεία που έχει λάβει και τιμηθεί, ώστε ό,τι και να σημειώσουμε εμείς, είναι λίγο και ασήμαντο.
Στο πρόσφατο έργο του:
“Με μαντινάδες τραγουδώ, με ρίμες σας διηγούμαι” (Αθήνα, 2016, σχ. 8ο μεγάλο, σ. 180), χαίρεται ο αναγνώστης του, το εμπνευσμένο ποιητικό περιεχόμενο του έργου του, από τις θαυμάσιες μαντινάδες του (σ. 19-106) ως τα ιστορικά και λοιπά ποιητικά θέματα του β’ μέρους της συλλογής του (σ. 107-142) τα παραπολιτικά πολιτική σάτιραα του γ’ μέρους (σ. 143-172) και γενικά το σύνολο περιεχόμενο της συλλογής του αυτής.
Σκέφτηκα να μην επηρεαστώ στην κρίση μου, από τα περιεκτικά προλογικά σχόλια των κ.κ. Ζαννέτας Καλύβα-Παπαϊωάννου, Εμμ. Μαραγκάκη και ομότεχνων του, του Συλλόγου Στιχουργών Ν. Χανίων, όμως δεν μπορούμε να μην εκτιμήσουμε και μάλιστα βαθύτατα, τις ορθές σκέψεις και κρίσεις των σχετικών προλόγων τους, και βέβαια των χαρισματικών στίχων και λοιπών κρίσεων των ομότεχνών του.
Χαιρόμαστε τις μαντινάδες του Γιώργη Γιακουμινάκη π’ αναφέρονται στην “Καταγωγή του” (σ. 17), “στον Αποκόρωνα” (σ. 22-94), στη Μάνα, στην Αγάπη και τον Ερωντα, και τ’ άλλα θέματα, που τραγουδεί τόσον εμπνευσμένα.
Στην ενότητα “Ευχετήριες” μαντινάδες του (σ. 52 κ.ε.) ψιθυρίζουμε με βαθύτατη πίστη την πρώτη του που τραγουδεί:
«Στην Μεγαλόχαρη του Φρε,
την προσευχή μου κάνω,
να δίν’ Ειρήνη και Χαρά,
στον Κόσμο τον απάνω!»
Και συνεχίζοντας διευρευνητικά τη μελέτη του τόμου, χαιρόμαστε τρίδιπλα για τους τόσους Επαίνους και Βραβεία, με τα οποία έχει τιμηθεί ο χαρισματικός μας “Βαγιωνιάς” ο μαντιναδολόγος τ’ Αποκόρωνα που ξεκορφίζει!
Εκτιμούμε τους αφιερωματικούς στίχους του σε ιστορικά θέματα, σε εκλεκτά πρόσωπα, και αξίες της Κρήτης μας.
Τέλος, στο τρίτο μέρος (σ. 143 κ.ε.) χαιρόμαστε τη σατιρική του κρίση και διάθεση και την ορθότητα των γραφομένων του.
Ευχή μας: Να έχει υγεία και δύναμη, για τη συνέχιση του έργου του που τιμά τον Αποκόρωνα!
Εδώ όμως τελειώσαμε για σήμερα. Τα ξαναλέμε -συν Θεώ- την άλλη βδομάδα ως τότε γεια σας κι ευχές στους εορτάζοντες.
