Αγαπητοί αναγνώστες, Καλημέρα Σας!
Από προχθές Τετάρτη (1/3) μπήκαμε στον Μάρτιο· τον τρίτο μήνα του χρόνου! Γιορτάσαμε την οσία Ευδοκία, “την από Σαμαρειτών”, θυμηθήκαμε προσευχόμενοι τον παπακαλόγερο Νικόλα τον Πλανά την επομένη (2/3), αυτόν τον άγιο ποιμένα, που αγιοποιήθηκε από το Σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο στις 29.4.1992. Σιγοψάλλαμε το απολυτίκιο της εορτής του, ψιθυρίζοντας:
«Τον της νήσου Νάξου νέον βλαστόν, και των Αθηναίων ιερώτατου λειτουργόν, Πλανάν τον πατέρα και θείον αριστέα, εν ύμνοις πανευφήμοις νυν καταστέψωμεν!».
Για τον άγιο παπακαλόγερο Νικόλα τον Πλανά (1851 – 1932), όσοι αναγνώστες επιθυμούν να μάθουν τα του αγιασμένου βίου και του έργου του, πολλά είναι τα σχετικά έργα:
Ένα εξ αυτών, το του Δημ. Φερούση: “Ο Παπακαλόγερος Νικόλαος Πλανάς – ο άγιος ποιμένας!”, Έκδοση Αποστολικής Διακονίας.
Σήμερα το εσπέρας, Παρασκευή (3/3) η Εκκλησία μας συγκεντρώνει τους πιστούς ενορίτες, για τους Α’ Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Είμαστε βέβαιοι ότι θα ’μαστε -συν Θεώ- όλοι παρόντες, στην ιερή αυτή μυσταγωγά της Πίστης μας!
Μπήκαμε λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, από προχθές, στον Μάρτη, τον “μήνα τον πεντάγνωμο, τον γδάρτη και τον κακό παλουκοκάφτη” όπως τον θέλει ο λαός μας.
Τον μήνα, που επειδή φοβόμαστε τον ήλιο του, κατά που λέει και η σχετική παροιμία:
“Απού ’χει κόρη ζηλευτή,
του Μάρτη ήλιος μην τη δει!”
περιδένομε λοιπόν το χέρι των παιδιών μας, με τρίχρωμη κλωστή (κόκκινη, χρυσή, λευκή) πιστεύοντας ότι έτσι τα προφυλάσσουμε από τις μαρτιάτικες ακτίνες του ήλιου.
***
Ο Μάρτης όμως κυρίαρχα, είναι ο μήνας της θρησκευτικής και εθνικής μας εορτής, της 25ης Μαρτίου.
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και ο ξεσηκωμός του Γένους κατά του Τούρκου δυνάστη, τη μεγάλη μέρα της γιορτής Της, είναι για κάθε Ελληνα, μέγιστο γεγονός, το δε σύνολο περιεχόμενο των δύο εορτασμών, θωρακίζει τη νεολαία μας και της γίνεται οδοδείκτης της πορείας της.
***
Μέσα στον Μάρτιο όμως, πέραν των τόσον σημαντικών και καθοριστικών παραπάνω εορτασμών πανελλήνια, η Κρήτη μας έχει και μία δική της ξεχωριστή εορταστική επετειακή ημερομηνία. Δεν ξεχνά την Επανάσταση του Θερίσου, της 10ης Μαρτίου 1905.
Εμνευστής της και Αρχηγός, ο Εθνάρχης Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος. Επανάσταση που αποτέλεσε την απαρχή του Αγώνα, που τελικά έφερε την πολυπόθητη Ενωση!
Εκατό δώδεκα χρόνια από τότε (1905-2017), και τα βιώματα, οι αναμνήσεις, τα γεγονότα, οι εορτασμοί, είναι ολοζώντανα, παρόντα και απ’ όλους μας τιμώμενα.
Για φέτος: αύριο Σάββατο 4 Μαρτίου 2017, στον ιερό ναό της Παναγίας Θερίσου, θα τελεστεί αρχιερατική θεία λειτουργία και μνημόσυνο, χοροστατούντος του σεβ. μητροπολίτου Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνού. Θα ακολουθήσουν επιμνημόσυνη δέηση, καταθέσεις στεφάνων, ανάκρουση εθνικού ύμνου, ριζίτικο τραγούδι, οι χαιρετισμοί των οργανωτών Αρχών και Φορέων και η σχ. ομιλία από τον αντιπεριφερειάρχη Παιδείας κ. Παναγ. Σημαντηράκη. Η εκδήλωση θα κλείσει με την επίσκεψη των σμμετεχόντων στο ιστορικό Μουσείο Θερίσου.
Και κλείνοντας τα του Θερίσου για αύριο (4/3), οφείλουμε να εκφράσουμε τα συγχαρητήρια μας: στους συναδέλφους και στα παιδιά των Δημ. Σχολείων της περιοχής Θερίσου, που αποφάσισαν να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις Θερίσου, αύριο. Ετσι βιώνεται η Ιστορία μας, έτσι βαδίζουμε σωστά! Μπράβο σας!
***
Καιρός πια να χαρούμε και κάποια σοβαρή έκδοση.
Και να: μπροστά μας το πολύτιμο, απ’ τα παλιά, έργο:
Γεωργίου Ξενουδάκη: “Λόγοι”, Σφακιά, 2006, σχ. 8ο, μικρό, σ. 150
Καινούργιος φίλος, πρόσφατα ο κ. Γ. Νταμπακάκης από το Ηράκλειο, μου έστειλε τους πολύτιμους “Λόγους” του Βουλευτού των εν τω Δήμω Αδάμαντος Κρητών, Γεωργίου Ξενουδάκη, με θερμή αφιέρωση. Η ιστορική αυτή έκδοση, είναι πανομοιότυπη της Β’ εκδόσεως του έργου, του 1887, είναι δε αφιερωμένη “εις της ιεράν σκιάν του Πρωτοεπαναστάτου της Κρήτης, τω 1769, Δασκαλογιάννη, του εκ Σφακίων, του ηρωικώς μαρτυρήσαντος, μετά των οπλιτών του, προς απελευθέρωσιν της δούλης Ελλάδος”
Είναι μια θαυμάσια προσπάθεια της Επιτροπής Διαχείρισης Κληροδοτήματος Γ. Ξενουδάκη, η πολύτιμη αυτή ανατύπωση, πάνω στη γενικότερη προσπάθεια που καταβάλλεται για την προβολή και ανάδειξη του έργου του Μεγάλου αυτού ανδρός! Τα κείμενα Γ. Ξενουδάκη, στον τόμο που μελετούμε, συνιστούν φάρο οδηγό, και πρότυπο ζωής. Δεν ξεχνιέται βέβαια η εσαεί προσφορά του στην Παιδεία της Επαρχίας του, μέσω του κληροδοτήματός του, η οποία εκτιμάται: πολύτιμη, μοναδική!
Είμαστε βέβαιοι ότι: όχι μόνον οι φιλίστορες, αλλά και όλοι μας, θα ενδιαφερθούμε για τη μελέτη του ως άνω έργου, στο οποίο οι σκέψεις του αείμν. Γ. Ξενουδάκη, ανοίγουν ορίζοντες, οδηγούν σε οραματισμούς και τονώνουν την προς την Πατρίδα μας αγαπη.
Ευχαριστίες και από τη θέση αυτή στον κ. Γ. Νταμπακάκη, για το πολύτιμο δώρημά του, στο οποίο θα επανέλθω εν καιρώ!
***
Παραμένουμε Σφακιά, και στο επόμενο κείμενό μας:
Την περασμένη Κυριακή, μετά τη θεία λειτουργία στη συνοικία μας (Ν. Χώρα), αποφασίσαμε μίαν οικογενειακή έξοδο και για χάρη, κύρια, φιλοξενούμενου μας, ως τ’ Ασκύφου των Σφακίων. Η διαδρομή, θαυμάσια. Οι κατά τόπους στάσεις ωραίες, και με ενδιαφέρον απ’ όλους, κι είχαμε και παιδιά…
Στ’ Ασκύφου, ύστερ’ από την όλη ξενάγηση και το μεσημεριανό γεύμα, το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο εκεί Ιστορικό Πολεμικό Μουσείο Β’ Παγκ. Πολέμου (1941 – 45), έργο ζωής του κ. Ανδρέα Χατζηδάκη. Μας υποδέχτηκε με πολλή χαρά και μας ξενάγησε θαυμάσια, καθότι: συλλέγοντας, συγκεντρώνοντας και ταξινομώντας το πολύτιμο και όντως ανεκτίμητο υλικό του Μουσείου του, γνωρίζει την κάθε λεπτομέρεια, χρήση και σημασία του κάθε εκθέματος!
Χρόνια επισκέπτης της επαρχίας Σφακίων και προσκυνητής των Ιερών και Οσίων της, φίλος γκαρδιακός πολλών Σφακιανών, δεν μπορώ να εξηγήσω πώς αγνοούσα αυτόν τον θησαυρό στ’ Ασκύφου. Από τον περασμένο μήνα πλέον, που γνώρισα το Ιστορικό αυτό Μουσείο στ’ Ασκύφου, δεν ξεχνώ να πληροφορώ φίλους και δικούς την ύπαρξή του και την προτροπή προγραμματισμού επίσκεψής του, εκεί στην είσοδο της ιστορικής κωμόπολης.
Κύριε Χατζηδάκη, όσα θερμά συγχαρητήρια και να σας πούμε, είναι λίγα! Πιστεύουμε, ότι με την Ανοιξη και τις σχολικές εκδρομές, τα σχολεία της Κρήτης μας -και όχι μόνο- θα προγραμματίζουν επισκέψεις των, και στο Μουσείο σας. Είναι σημαντικής σημασίας, η εποπτεία που παρέχετε, με τα εκθέματα σας, για την γερμανική περίοδο (1941 – 45) στην Κρήτη, και για τις σκέψεις μας με ποια πολεμικά μέσα, εκείνοι, μας εξόντωναν. Σας ευγνωμονούμε για όσα πολύτιμα ντοκουμέντα συγκεντρώσατε! Πάντα άξιος!
Εδώ όμως, αγαπητοί αναγνώστες, φτάσαμε -συν Θεώ- στο τέλος για σήμερα. Την άλλη βδομάδα, τα ξαναλέμε. Γειά σας!
