Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας!
Παρασκευή (10/3) σήμερα και απόψε στις εκκλησίες μας ψάλλεται η Β’ στάση των Χαιρετισμών της Παναγίας μας!
Ως τόσο, το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη, έχει ήδη συμπληρωθεί! Την Κυριακή μάλιστα, μεθαύριο (12/3) γιορτάζομε την Β’ Κυριακή των Νηστειών, την αφιερωμένη στη μνήμη του Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά.
***
Ως προς τα λαογραφικά του πρώτου δεκαήμερου του Μάρτη, πέραν των όσων σημειώσαμε την προηγουμενη Παρασκευή, θυμίζουμε στους αναγνώστες μας, “τα χελιδονίσματα”, τις χαρές δηλ. των παιδιών, για την εφετινή επιστροφή των χελιδονιών, της άνοιξης!
Τα παιδιά, κρατώντας ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδονιού, στολισμένο με άνθη, τριγυρνούν τα σπίτια της συνοικίας των, τραγουδώντας τον ερχομό της άνοιξης.
«- Ηρθε, ήρθε χελιδόνα,
ήρθε κι άλλη μελιδόνα,
κάθισε και λάλησε
και γλυκά κελάδησε:
– Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ.
κι αν φλεγίσεις και τσικνίσεις,
καλοκαίρι θα μυρίσεις
κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,
πάλι άνοιξη θ’ ανθίσεις.
Θάλασσαν επέρασα και στεριά δεν ξέχασα
κύματα κι αν έσχισα, έσπειρα, κονόμησα…». κλ.
Το έθιμο δεν είναι και τόσο διαδεδομένο στα μέρη μας, όσο στη Θράκη, Ηπειρο, Θεσσαλία και Μακεδονία. Εδώ, το συναντούμε οργανωμένο από συναδέλφους, δασκάλους, στα σχολεία τους, αραιά. Μια σχετική μνεία: Καταγράφεται στα σχετικά μας δελτία, ανάλογη δραστηριότητα από το 5ο Δημ. Σχολ. Χανίων (δ/λος τάξης, ο συνάδελφος Βαγγέλης Κακατσάκης). Η τάξη του έψαλλε τα “χελιδονίσματα” στη συνοικία της Νέας Χώρας, θαυμάσια οργανωμένα! Ηταν, θυμάμαι, εγώ υπηρετούσα στο διπλανό 6ο Δ. Σχολ. μία ιδιαίτερα ευχάριστη νότα, με το τραγούδι και την όλη οργάνωσή της!
Δραστηριότητα που έγραψε ιστορία και μάλιστα… λαογραφική!
– Να ’ναι γερός και ν’ αναπολεί τέτοιες ευχάριστες ώρες της διδασκαλικής ζωής! Ανεκτίμητης αξίας στιγμές!
***
– Καιρός μας τώρα, να ρίξουμε τη ματιά μας και σε νέες εκδόσεις έργων, καθώς και σε περιοδικές ποιοτικές εκδόσεις. Ξεκινούμε από τα:
“Μικρο Φιλολογικά”
την Κυπριακή περιοδική έκδοση (υπεύθυνος έκδοσης: Λευτέρης Παπαλεοντίου). Λευκωσία, τεύχος 41, άνοιξη 2017, σχ. 8ο, σ. 68, με το Παράρτημα της, τα “Μικροφιλολογικά Τετράδια”, τ. 23, σχ. 8ο, σ. 64, αφιέρωμα στον Σάββα Παύλου.
Τα “Μικροφιλολογικά” του ακαταπόνητου Λευτέρη Παπαλεοντίου, η περιοδική αυτή έκδοση της Λευκωσίας, η οποία γράφει πολύτιμη ιστορία στους φιλολογικούς μας χώρους πανελλήνια, κυκλοφόρησε πρόσφατα το τεύχος της, αριθμ. 41, Ανοιξη 2017, μαζί με το τακτικό της παράρτημα των: “Μικροφιλολογικών Τετραδίων”, αρ. 23.
Ξεφυλλίζοντας διερευνητικά – προ της συστηματικής μελέτης των περιεχομένων του τεύχους, με τις 68 πυκνογραμμένες σελίδες του, εκπλήττομαι από τον πλούτο που περιλαμβάνουν, από τα φιλολογικά και λογοτεχνικά ονόματα κύρους που συμμετέχουν (Ν. Μαυρέλος, Διον. Στεργιούλας, Γεωργία Γκότση, Λευτέρης Παπαλεοντίου, Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Γιώργος Ζεβελάκης, Λάμπρος Βαρέλας, Αναστασία Τσαπανίδου, Λίζυ Τσιριμώκου, Βασ. Μακρυδήμας, Μιχαήλα Καραμπίνη – Ιατρού, Στέλιος Φώκος, Κώστας Γ. Κοτζιούλας, Κώστας Γ. Τσικνάκης, Ελένη Παρισιάδου, Νικ. Κονομής, Σπύρος Αρμοστής, Χρίστος Δάλκος, Αντώνης Κ. Ηλιάκης και Κυρ. Ματθαίου), από την όλη ανεκτίμητης αξίας, θεματολογία των σελίδων του, και σκέπτομαι: – Μπορεί ο ερευνητής φιλόλογος, ο διαβασμένος του χώρου της Νεοελληνικής μας Λογοτεχνίας, που ασφαλώς θα επιθυμεί να είναι πληροφορημένος σωστά και πληρέστατα, πάνω στα όσα μελετά, διερευνά και καταλήγει, γίνονται αυτά, αν δεν έχει μελετήσει το κάθε τεύχος – θησαυρό, των “Μικροφιλολογικών” του Λευτέρη Παπαλεοντίου, από του πρώτου τεύχους των, μέχρι και του παρόντος, μ’ όσα εκεί αποθησαυρίζονται χρόνια τώρα, από τον ίδιο και τους άξιους συνεργάτες του! Ασφαλέστατα: – Οχι! Μια ιδέα του πλούτου των περιεχομένων του παρόντος τεύχους, έχετε μπροστά σας. Αλληλογραφία, κ.λ.: Λευτέρης Παπαλεοντίου, Τ.Θ. 14210, 2155 Λευκωσία.
***
Και μια ανάσα, από το χώρο της Ανέμελης Παιδικής Λογοτεχνίας. Αναφερόμαστε στο έργο: Χαρίκλειας Θεοδωράκη – Μαθιουδάκη, Θεοδώρας Ευαγγελάτου:
“5 Λέξεις”
Αθήνα, 2016, σχ. 21×29, σελ. 44, έγχρωμο. Εικονογράφηση: Βίβιαν Σαββίδου.
Μεγάλη, πρωτοφανέρωτη πρωτοτυπία αυτή η έκδοση του παιδικού βιβλίου, που κρατάμε στα χέρια μας, των εκδόσεων: “Καμπύλη”, λογοτεχνικό προϊόν αγαστής συνεργασίας εγγονής(!) και γιαγιάς(!).
Ξάφνιασμα ασυνήθιστο για τη στήλη μας, που τώρα και τρίσιμισι δεκάδες χρόνια, και κάτι παραπάνω, παρουσιάζει κάθε Παρασκευή τις νέες εκδόσεις, η σημερινή έκδοση:… ξάφνιασμα!
Μου γράφει, μεταξύ των άλλων, ο ιδιαίτερα αγαπητός συγχωριανός κ. Θεόδωρος Μιχ. Μαθιουδάκης, στο συνοδευτικό του βιβλίου, γράμμα του: «…Πριν δύο μήνες, κυκλοφορήσαμε ένα παιδικό βιβλίο, που έγραψε η γυναίκα μου με την εγγονή μας, ξεκινώντας το σαν παιχνίδι. Οταν η μικρή -οκτώ χρονών, της τρίτης δημοτικού- γύριζε από το σχολείο, η γιαγιά για να την απασχολεί σε ωφέλιμα και παραγωγικά πράγματα, αποφεύγοντας Τάμπλετ και Τηλεόραση της πρότεινε να παίξουνε ένα παιχνίδι, να βάνουνε πέντε λέξεις τελείως ασύνδετες μεταξύ τους και πάνω σ’ αυτές η κάθε μια τους να γράφει μια ιστορία. Η μικρή δέχτηκε και γράψανε μερικές μέχρι που βαρέθηκε, για να γράψει λίγα ποιήματα. Την εργασία τους αυτή την δείξαμε στον εκδοτικο οικο που εγω συνεργάζομαι, τους άρεσε πολύ και η πρωτότυπη ιδέα και τα γραπτά, ιδιαίτερα της μικρής και μας παρακίνησαν να γίνουν βιβλίο και έγινε. Σας στέλνω το δικο σας προσωπικό αντίτυπο, κάτι που δεν θα μπορούσα ποτέ να παραλείψω…».
Στέκομαι κι αποθαμάζομαι το επίτευγμα! Ενα εξώφυλλο στημένο με απέραντη αγάπη με ζωγραφισμένη έντονα, στο φωτεινό προσωπάκι της εγγονής μικρής Θεοδώρας, την αυτοπεποίθηση και βέβαια την θαλπωρή της αγκαλιάς της γιαγιάς της κ. Χαρίκλειας!
Οι πρόλογοι π’ ακολουθούν: Ντορέττας και γιαγιάς, θαυμάσιοι!
Και το σύνολο περιεχόμενο των επόμενων σαράντα τόσων σελίδων του βιβλίου, σωστό μάγεμα, από τα συναρπαστικά έξυπνα πεζά, ως τα ποιητικά των τελευταίων σελίδων!
Ενα βιβλίο που ομοιό του, δεν έχετε ξανά χαρεί! Η χαρά των παιδιών κι εγγονιών σας, όταν τους το χαρίσετε, θα ‘ναι ανείπωτη! απέραντη!
Στην μικρή πολυτάλαντη, πανέμορφη Θεοδώρα, ευχές για προκοπή!
Στην κα Χαρίκλεια, να καμαρώνει και να χαίρεται παιδιά κι εγγόνια, και να φτάσουν μαζί με τους γονιούς και τον παππού («που όλο τηλεφωνά»… σελ. 40) ως εκεί που ονειρεύονται… Τα όνειρά Σας -συν Θεώ- θα γίνουν πραγματικότητα. Θερμά συγχαρητήρια.
***
Και παρά το ότι είναι μέσα του Μάρτη και είναι καιρός η παρουσίαση Ημερολογίων να σταματήσει από τη στήλη μας· να και υποχωρούμε και σήμερα. Ο Λόγος ένας: Η ποιότητα και το περιεχόμενο του Ημερολογίου του Εκπολιτιστικού και Αναπτυξιακού Συλλόγου Δραπανιά, “Ο Δραπανιάς”, με το ωραίο τους ημερολόγιο τοίχου, αφιερωμένο στα Αρχιτεκτονικά Μνημεία των χρόνων της Βενετοκρατίας στον Δραπανιά, συνιστά εξαίρεση. Αποζητά μια λέξη μας, έναν δίκαιο λόγο για τον μόχθο του Συλλόγου, να φτάσει ως την έκδοση του Ημερολογίου τους.
Οντως θαυμάσια οργανωμένο, περιεκτικό από πλευράς κειμένων, άρτιο από το θέμα της εικονογράφησης. Στις καλοστημένες σελίδες του, δεκατέσσαρες τον αριθμό, χαιρόμαστε τα αρχιτεκτονικά μνημεία της περιοχής των χρόνων της Βενετοκρατίας, μεσ’ από τις έγχρωμες φωτογραφίες: Μπαντουβάκη Φ., Γ. Κώνστα και Πόπης Γεωργουλάκη, και τους απαραίτητους επιστημονικούς σχολιασμούς, με την συνδρομή και βοήθεια του ιστορικού αρχαιολόγου κ. Μαν. Μαρινάκη.
Συγχαίρουμε τον δραστήριο Σύλλογο Δραπανιά και για το εφετινό του Ημερολόγιο, στολίδι στα σπίτια και τόνωση της αγάπης και σεβασμού της πατρώας γης και των εις αυτήν Μνημείων της! Συγχαρητήρια, πάντα άξιοι!
Εδώ όμως, αγαπητοί αναγνώστες, φτάσαμε και σήμερα στο τέλος τα ξαναλέμε και πάλι -συν Θεώ- την άλλη βδομάδα ως τότε: γειά Σας και Καλό Σαββατοκύριακο!
