Αγαπητοί αναγνώστες,
Καλημέρα Σας!
– Δεύτερη βδομάδα τ’ Οχτώβρη, στολισμένη βαρύτιμα, με τις ευλογίες και τη χάρη του Αγίου Στεργίου και σε μας εδώ -αλλά και παντού- με την ιερή μνήμη του Οσίου Ιωάννη του Ερημίτη, την ίδια μέρα, 7/10, και μαζί και των 98 Θεοφόρων Πατέρων, που, ως γνωστόν, ασκήτευσαν στην αγιασμένη Κρήτη μας: στο σπήλαιο Αγ. Πατέρων τ’ Αζωγυρέ, δίπλα και πιο πάνω απ’ την Παλαιόχωρα και στο Σπήλαιο της Ιεράς Μονής Γουβερνέτου. Η χάρη Των, γιορτάστηκε και στους Αγ. Πατέρες Αζωγυρέ και στην Ι.Μ. Γουβερνέτου, με κάθε λαμπρότητα και με πάρα πολλούς πιστούς, προσκυνητές!
Προχθές (10/10) η γιορτή των αδελφών Αγίων Ευλάμπιου και Ευλαμπίας, και χθες (11/10) η γιορτή του Οσίου Θεοφάνη του Γραπτού!
Την Κυριακή (13/10) τέλος, η μεγάλη γιορτή των Αγ. Πατέρων της Ζ’ Οικ. Συνόδου, όπου στη λειτουργία, στις εκκλησίες μας, θ’ ακούσουμε την ευαγγελική περικοπή της παραβολής του Καλού Σπορέως, όπου ο Ιησούς/γεωργός, σπέρνει τον σπόρο Του, τον Λόγο Του, κι ο «έχων ώτα, ακούειν ακουέτω!» Θα τ’ ακούσουμε προσεκτικά, στον εκκλησιασμό μας, αύριο Κυριακή!
Και οι γεωργοί μας ξεκινούν για φέτος τις πρώιμες σπορές των την ημέρα, και τ’ απόβραδα «στένουν τα ρακοκάζανά τους», στα ρακιδιά των χωριών μας, γίνεται η απόσταξη και συγκεντρώνεται η μυρωδάτη τσικουδιά (ρακή, τσίπουρο), για το νοικοκυριό μας. Καλή δύναμη λοιπόν, καλή και πλούσια σοδειά κι η ξόδεψή της, σε χαρές, γλέντια κι αποσπερίδες!
*** * ***
Και τώρα, ενώ σχεδιάζαμε: αυτόν τον μήνα, να μην παρουσιάσουμε βιβλία και σοβαρές περιοδικές εκδόσεις, όπως έχομε αξιωθεί, απ’ αυτήν εδώ τη σελίδα των έγκριτων “Χανιώτικων νέων”, που τιμούν, γιατί ξεχωρίζουν, στον Επαρχιακό Τύπο της χώρας μας, να γράφουμε κάθ’ εβδομάδα πάνω από μισόν αιώνα.
Σχεδιάζαμε λοιπόν, μικρή μηνιαία στάση, γιατί ετοιμάζεται κάποια έκπληξη, η οποία απαιτεί, ως μισοέτοιμη, πολύ γράψιμο! Αλλά το σχέδιο άλλαξε, έστω για λίγο, διότι μας ήρθαν από το Ντύσσελντορφ – Γερμανίας, δύο θαυμάσιου περιεχομένου βιβλία, μαζί κι ο συγγραφέας – δημιουργός τους· τα μελετήσαμε επισταμένα, μάς κατασυγκίνησαν, γιατί τα θυμηθήκαμε κατά παλαιότερη επίσκεψη – προσκύνημά μας, στον ιερό τους χώρο: Ναός Αγ. Αποστόλου Ανδρέα και Ενοριακό Κέντρο, θαυμάσιας προσφοράς, στους πάρα πολλούς Ελληνες μετανάστες εργαζόμενους στην περιοχή!
Η σημερινή φτωχική μας παρουσίαση, έπρεπε λοιπόν να γίνει, έστω και σε περιληπτική και όχι πλήρη δομή! Θα επανέλθουμε όμως!
Πρόκειται λοιπόν για το έργο: π. Ιωάννου Ευτ. Ψαράκη: “Το Ενοριακό Κέντρο Ντύσσελντορφ”, έκδοση Ενορίας Αγ. Αποστόλου Ανδρέου, Ντύσσελντορφ, 2019, σχ. 8ο, σελ. 256 & πλούσιο φωτογραφικό υλικό!
Ο δημιουργός του έργου, πατήρ Ιωάννης Ευτ. Ψαράκης, είναι συγχωριανός μου, από τον Καμπανό Σελίνου, κι οικογενειακός αδελφικός μας φίλος. Απόφοιτος Εκκλ. Σχολής Κρήτης, πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης.
Τα πρώτα δέκα χρόνια της Ιεροσύνης του (1962 – 1972), υπηρέτησε ως εφημέριος σε ενορίες της Ι.Μ. Κισσάμου – Σελίνου και την Ο. Α. Κρήτης. Με την αναπάντεχη… εξορία του σεβασμ. μητροπολίτη Κισσάμου – Σελίνου Ειρηναίου Γ. Γαλανάκη (αοίδιμου σήμερα) στη Γερμανία, τον ακολούθησε και ο μαθητής και ιερέας της Επισκοπής του, π. Γιάννης Ψαράκης, αφοσιωμένος στον δάσκαλο και επίσκοπό του, στην Ιερά Μητρόπολη Γερμανίας, αρχικά στα γραφεία της Μητρόπολης, στην Ενορία Αγ. Τριάδας, τα πρώτα τρία χρόνια, 1973-75, και στη συνέχεια στο Ντύσσελντορφ, όπου παρέμεινε μέχρι προχθές. Στην ίδια πόλη, διετέλεσε και στο εκεί Ελληνικό Λύκειο, καθηγητής, τα χρόνια: 1979 – 2004.
Το 1993 ο παναγιότατος οικουμενικός μας πατριάρχης, τον τίμησε με το Οφφίκιο του πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου. Είναι έγγαμος με την Κισαμίτισσα Χριστίνα Σημαντηράκη και έχουν αποκτήσει τέσσερα παιδιά. Ζουν αγαπημένα και ευλογημένα παρά Θεού. Με την υποδειγματική οικογενειακή ζωή τους, βοηθήθηκαν και οι δύο, για έργο σημαντικό και σπουδαίο και για τα παιδιά τους, που σπούδασαν και προπάντων βεβαιότατα, για την Ενορία του και το Ποίμνιό του όλο ξενιτεμένος Ελληνισμός!
Με την τοποθέτηση του π. Γιάννη, στο Ντύσσελντορφ, η χωρίς εκκλησία ενορία του, εγκαταστάθηκε προσωρινά σε παλιά καθολική εκκλησία με ενοικιαστήριο για τα χρόνια 1962 – 1987, η Ελληνική Ορθόδοξη Ενορία Αγ. Αποστόλου Ανδρέου, χωρίς ενοίκιο. Ευαγγελική και Καθολική Εκκλησία της περιοχής συνεργάστηκαν στο Ντύσσελντορφ φιλικότατα, γιατί πίστευαν ότι έπρεπε να στεγαστεί σε εκκλησία όλο αυτό το μεγάλο κύμα των Ορθοδόξων Ελλήνων μεταναστών του Ντύσσελντορφ, και ζητούσαν ευκτήριο οίκο. Οταν έφτασε ως εφημέριος στην πόλη τους, ο παπά Γιάννης, τον Μάρτιο του 1975, «ο καλύτερος, όπως έλεγαν, της Ιεράς μας Μητροπόλεως», τα είχαν όλα, και τ’ απέκτησαν σιγά – σιγά! Κι όποιος φτάσει ως το Ντύσσελντορφ και πάει προσκυνητής στον νεόδμητο πλέον θαυμάσιο ναό του Αγ. Αποστόλου Ανδρέου, θα θαυμάσει το επιτελεσθέν έργο ζωής, θα μείνει έκπληκτος από την εκκλησιαστική ζωή, κατηχητικά, θεία λατρεία, κοινωνικό έργο της Ενορίας, και από το διπλανό της δημιουργηθέν και ανεγερθέν Ενοριακό Κέντρο. Γενέθλια ημέρα του, η 4η Μαΐου 1975, η ίδια μέρα της χειροτονίας του π. Γιάννη ως ιερέας. Κι αυτό δεν είναι σύμπτωση· είναι όντως «η θεία Χάρη, που συνοδεύει μυστικά, τους εργάτες του αμπελώνα του Κυρίου, και αποκαλύπτει σε κάθε στιγμή το χρέος της διακονίας που ανέλαβεν», όπως σημειώνει ο ίδιος, στη σελ. 37 του έργου.
Ο θεμέλιος λίθος του Ενοριακού Κέντρου μπήκε την Κυριακή 17-6-1984 και με τη χάρη του Θεού, τα εγκαίνιά του έγιναν την Κυριακή 6-7-1986, με μεγάλη επισημότητα.
Τα δε εγκαίνια της μεγαλόπρεπης εκκλησίας του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου, του Ντύσσελντορφ, έγιναν την Τρίτη 1-5-1990 από ώρας 9 πρωινής μέχρις 13ης.
Τα Άγια Λείψανα, για την τοποθέτησή τους στην Αγ. Τράπεζα του ναού, κατά την ορισμένη ώρα της τελετής από τον οικείο επίσκοπο, ήταν σε ειδική μικρή λειψανοθήκη κρυμμένα εκεί για πάντα και είχαν μεταφερθεί εδώ από τον εφημέριο του ναού, π. Γιάννη Ψαράκη, κατόπιν εντολής και αδείας, από τον επίσκοπο, για την μετάβασή του στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Στην ιερή τελετή των εγκαινίων συνελλειτούργησαν: Ο σεβ. μητροπ. Γερμανίας κ.κ. Αυγουστίνος, ο Επίσκοπος Τσεχίας Χριστόφορος, ο Επίσκοπος Μαμφίλου Χρυσόστομος, ο Επίσκοπος Θερμών Δημήτριος και με είκοσι ιερείς Ενοριών της Μητροπόλεως Γερμανίας. Επίσης ιερείς της Ρωσικής Ορθ. Εκκλησίας, της Σερβικής, κ.λπ. Παρέστησαν οι Ελληνικές και Γερμανικές Αρχές και χιλιάδες, όντως, πιστών!
Υπήρξε μία πρωτοφανής σύναξη.
Σταμάτησα στα παραπάνω, γιατί πιστοποιούν Ευλογία Θεού. Ως προς τα κεφάλαια του έργου, τόμου, είναι αμέτρητα. Το έργο είναι θαυμάσιο. Μελλοντικά θα παρουσιάσουμε κι άλλες πολύτιμες σελίδες του. Θα σταθούμε για σήμερα μόνο στην εορτή των 35 χρόνων ης εφημερίας του π. Γιάννη Ψαράκη στο Ντύσσελντορφ, όπου ένας φίλος του (δόξα τω Θεώ δεν είχε εχθρούς) από την Κρήτη, του τραγούδησε στο τραπέζι – γλέντι της Ενορίας, τις παρακάτω μαντινάδες:
«Για τα τριάντα πέντε σου,
χρόνια ιεροσύνης,
χίλια καλά σου εύχεται,
όλη η Ρωμιοσύνη».
«Η Εκκλησία που ‘χτισες,
με κόπο και με αίμα
ενώνει όλους τους πιστούς,
που ζούμε εις τα ξένα».
«Σαν Ελληνας, σαν Κρητικός,
σαν φίλος μπιστεμένος
μέσα στα φύλλα της καρδιάς,
θα μείνεις χαραγμένος!» (σ. 228)
(Σταύρος Αλισαβάκης)
Οι τρεις παραπάνω μαντινάδες, λένε τα πάντα, τιμούν το έργο και το πρόσωπο του δημιουργού του, μας αρκούν!
Παπά Γιάννη, πολύχρονος και υγιής, να χαίρεσαι την ιεροσύνη σου, που την τίμησες, την οικογένειά σου, την αγαπημένη σύζυγό σου, πρεσβυτέρα επάξια, τη Χριστίνη σου. Για το έργο σου αυτό θα επανέλθω αργότερα, με την ευκαιρία της παρουσίασης και του άλλου σου πονήματος: Η εγγονή του Μουντογιώργη – αγάπης αντίδωρο, στην Πρεσβυτέρα σου”, Ντύσσελντορφ 2019.
Εδώ όμως σταματούμε για σήμερα.
Ευχές για ένα ωραίο, περιεκτικό και μετρημένο Σαββατοκύριακο.
Γεια σας!
