Αγαπητοί αναγνώστες,
καλημέρα σας, κι ο Θεός βοηθός όλων μας!
Πριν πάρω το μολύβι για να προετοιμάσω και σχεδιάσω τι να περιλαμβάνει η σημερινή συνεργασία μας και ξεφυλλίζοντας ταυτόχρονα σελίδα – σελίδα προσεκτικά τα αγαπημένα μας -πάνω από μισό αιώνα- “Χανιώτικα νέα” των τελευταίων ιδίως ημερών, σκέφτομαι: Ποιος διαβάζει με τα τόσα μεγάλα προβλήματα που μας πλάκωσαν πνευματικά γεγονότα;
Υστερ’από λίγο όμως, κοιτάζοντας τις ημερομηνίες και γιορτές της βδομάδας που λήγει σκέφθηκα: Είναι δυνατόν, μια στήλη τόσων χρόνων -συν Θεώ- τακτική, να μη γράψει, να μην τονίσει στους αναγνώστες της δυο γραμμές για τη μεγάλη και ιερή μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (25η Μαρτίου); Ασφαλώς και δεν μπορεί ν’αδιαφορήσει! Ή να ξεχάσει όσα βάσανα και τρομερά προβλήματα κι αν μας πολιορκούν. Πάντα η πίστη μας στην Παναγία, στον Χριστό και στο Μεγαλοδύναμο Θεό, μάς σώζει και θα το πράξουν και τώρα. Απλά δοκιμάζεται η πίστη μας! Θάρρος λοιπόν και πίστη θερμή κι αγονάτιστη!
Υστερα περιμένουν κι οι δικοί και φίλοι μας τις ευχές μας. Βαγγέλη, λοιπόν, Βαγγελιώ και Βαγγελίτσα, δεν τους ξεχνούμε, κι οι ευχές μας είναι γκαρδιακές κι ολόθερμες κι έχει ο Θεός! Η μπόρα θα περάσει…
Τη Μεγάλη μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, προχθές Τετάρτη (25/3), μπορεί να ήταν κλειστές οι εκκλησίες μας, εμείς τις νιώθαμε ανοιχτές, ανάψαμε στο εικονοστάσι του σπιθιού μας το καντήλι θυμιάσαμε και προσευχηθήκαμε νοερά με πίστη και δυστυχώς με δάκρυα, για τα πρωτόγνωρα που ζούμε!
Το ίδιο θα πράξουμε κι απόψε: Παρασκευή (27/3) με την Δ’ Στάση των Χαιρετισμών της Παναγίας μας, νοερά και με κλειστέ τις εκκλησίες μας, αλλά εμείς με το βιβλιαράκι του “Ακάθιστου Ύμνου” και την ιερή ακολουθία στην κενή πιστών εκκλησία μας παρακολουθούμε προσευχόμενοι.
Ευκαιρία να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τα τηλεοπτικά μας κανάλια, γιατί η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη. Να ’χουν την ευλογία του Θεού.
Η 25η Μαρτίου, επίσης, είναι μεγάλη Εθνική εορτή για την πατρίδα μας, και δεν μπορεί κανένας Ελληνας να την ξεχάσει, όσα προβλήματα κι αν μας πολιορκούν αυτή την ώρα.
Βέβαια, λόγω των απαγορεύσεων, δεν θα πάμε προσκυνητές στα Ηρώα των Πεσόντων της Πατρίδας μας, και δεν θα καταθέσουμε στέφανα τιμώντας τις θυσίες των. Τον Εθνικό μας Ύμνο, όμως θα τον ψάλλουμε όρθιοι! Δεν θα παρελάσουν σχολεία και στρατός.
Ετσι: μένουμε σπίτι και μιλούμε ή διαβάζουμε στα παιδιά μας, στους μαθητές μας, που είναι σπίτι, λόγω των σχολείων τους κλειστών, σελίδες από την Ιστορία της Μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ρίμες και τραγούδια ηρωικά και τους θυμίζουμε Ηρωες και Πρωτεργάτες του Αγώνα, Θυσίες και Ηρωισμούς! Παλικαριές και δόξες! Εξάλλου: Βιβλία για τη Μεγάλη Ελληνική Επανάσταση του 1821, Τραγούδια ηρωικά, Ιστορικά, κ.λπ., βρίσκονται σε κάθε σπίτι· ας τ’ανοίξουμε τέτοιες ώρες, τα παιδιά μας το περιμένουν. Δικό μας χρέος η ζωντανή ανάγνωσή των!
***
Και τώρα· αλλάζοντας θέμα, λέμε να δώσουμε το λόγο στην παρουσίαση ενός ενδιαφέροντος έργου. Πρόκειται για το βιβλίο: Δημήτρη Ν. Θεοδοσάκη: “Πικραμένη Βιάννος”, τόμος Ε’ Μετακατοχικά. Ηράκλειο 2020, σχ. 8ο, σελ. 208 & πλούσια έγχρωμη και α/μ εικονογράφηση. Τρεις δεκάδες αριθμούν ως τώρα τα θαυμάσια και συναρπαστικά έργα του πολυγραφότατου: «Ταχυδρόμου του Μεγάλου Κάστρου», Δημήτρη Ν. Θεοδοσάκη, φίλου ξεχωριστού, από χρόνια. Για όλα του έχουμε γράψει από δύο γραμμές. Τούτο όμως, το σημερινό, πάνω στα πάθη της Βιάννου, ύστερ’ από τα προγενέστερα έργα του: «Δοξαστικό τη θυσία της Βιάννου» (ποίηση), «Τα καημένα χωριά της Βιάννου» (πεζογραφήματα), «Μαρτυρική Βιάννος» (πεζογραφήματα), «Απ’ τα χώματά Σου» (ποιήματα), «Από την Κατοχή και το Ολοκαύτωμα της Βιάννου (διηγήματα), κ.ά., η σημερινή συλλογή του «Πικραμένη Βιάννος», πρόσφατη έκδοσή του, μας συγκλονίζει γιατί ο δημιουργός της Δ.Ν. Θεοδοσάκης, καταγράφει σε επί τόπου συνεντεύξεις, μετακατοχικές μνήμες των κατοίκων, κυρίως γερόντων, της πολύπαθης, μαρτυρικής Βιάννου για να μη χαθούν.
«Ολες τις μικροϊστορίες, τα βάσανα και τους αγώνες των απλών λαϊκών ανθρώπων στην Κρήτη μας στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, (1946 – 49) και της μαζικής μετανάστευσης τη δεκαετία του 1960», σημειώνει στο “Προλογικό” του κείμενο ο Πανεπιστημιακός Δάσκαλος σεβαστός κ. Δημήτρης Καραγιώργος, σωστά και ακριβόλογα (σελ. 9-10). Στο δε: “Αντί Προλόγου”, εισαγωγικό του συγγραφέα κείμενο, διαβάζουμε: «…Με οδηγό το Χρέος, έδωσα τη μάχη με την αλησμονιά. Συνέλεξα μνήμες από την περίοδο της Μετακατοχικής ζωής των μαρτυρικών καημένων χωριών της Βιάννου, και τις κατέγραψα για να μη χαθούν. Για να τελειώσω το έργο, οπλίστηκα με πολλή δύναμη… Γύρισα από σπίτι σε σπίτι να παίρνω συνεντεύξεις, αλλά και να διασταυρώνω τις πληροφορίες. Και έγραψα μετακατοχικές μνήμες για να μη χαθούν… και το ’καμα πράξη…» (σελ. 11).
Ετρεξε, λοιπόν, ο δημιουργός του έργου αρκετά. Ερεύνησε και κατέγραψε με συνεντεύξεις, φωτογράφισε και συνέλεξε ντοκουμέντα και μνήμες, π’ ανατριχιάζουν…
Μελετώντάς τα προσεκτικά, ήρθε στη σκέψη μου μια παλιότερη μελέτη μου: Σταμ. Α. Αποστολάκης: “Η καταγραφή της προφορικής μας Ιστορίας” δημοσιευμένη στην ετήσια περιοδική έκδοση του Δήμου Χανίων: “Εν Χανίοις” τόμ. Α’ 2007, σελ. 143-148.
Γράφαμε λοιπόν τότε ότι: «το ανάλογο έργο μας, είναι ψυχοφθόρο και καταπονεί τον συλλογέα του», κατέγραφα τότε τις συγκλονιστικές, τραγικές αναμνήσεις των επιζησάντων των στρατοπέδων Γερμανίας, 1945, και επανελθόντων στη γενέτειρά τους. Όμως αυτό το έργο, κι ας είναι για τον συλλογέα του ψυχοφθόρο, του δίνει κουράγιο και δύναμη να συνεχίζει, γιατί προσφορά τέτοιας ποιότητας είναι πολύτιμη, ανεκτίμητη. Αυτό το ένιωσε κι ο Θεοδοσάκης ο Δημήτρης. Προσέφερε μ’αυτό του το έργο ως και με πολλά προηγούμενά του, ιστορικό υλικό, συνεισφορά ανεκτίμητη, για τις μέλλουσες γενιές μας, και τον ιστορικό οπλισμό τους!
Οι αφηγητές – πληροφορητές του Δημήτρη, στη Βιάννο, τ’ άνοιξαν τις καρδιές τους, λύθηκεν η γλώσσα τους, και με δακρυσμένα μάτια, ξετύλιξαν μπροστά του το βαρυπληγωμένο τους παρελθόν. Εκτιμούσαν, βλέπετε, τον απέναντί τους, εκλεκτό συγχωριανό τους! Σωστοί σαράντα εννέα (49) οι αφηγητές του, που διηγήθηκαν τα όσα έπρεπε και του εμπιστεύθηκαν και πολύτιμο οικογενειακό φωτογραφικό υλικό, κειμήλια, έγγραφα, βραβεία κ.λπ., προκειμένου να οργανωθεί σωστά και πληρέστατα το έργο του. Ετσι προέκυψε το έργο: “Πικραμένη Βιάννος” να είναι ανεκτίμητης αξίας, για μας, αλλά και για τα παιδιά μας.
Πλουμισμένο και με τις θαυμάσιες αγιογραφίες του Αρχιμ. Παϊσίου Διακάκη (σελ. 98-120) το χρονικό των ανασκαφών του σοφού αρχαιολόγου Ν. Πλάτωνα, τις πολλές παραδοσιακές φωτογραφίες, την πολύτιμη συμμετοχή του εκλεκτού φίλου και συναδέλφου Αντώνη Ε. Στιβακτάκη, που το έργο του τον τιμά γιατί πλουτίζει την Κρητική Βιβλιογραφία.
Η “Πικραμένη Βιάννος” του αγαπητού μας Δημήτρη, δεν θέλει παίνια. Διαβάσετε στις σελ. 39-56 “τον Χαρκιά” και θα κατενθουσιαστείτε, καθώς και όποια άλλη σελίδα του έργου. Φροντίσετε να το εξασφαλίσετε και μόνο για το λόγο ότι: «ανασταίνει δύσκολα χρόνια της Κρήτης μας, που πρέπει εμείς να μην ξεχνούμε και τα παιδιά μας, να τα μαθαίνουν, και να ’χουν ψηλά το κεφάλι»! Αυτή είναι η Κρήτη μας, κι αυτό το παρελθόν της. Τα σεβόμαστε, τα μελετούμε, κι ευχόμαστε από καρδιάς στον δημιουργό του έργου “Πικραμένη Βιάννος” καλή συνέχεια, θερμά συγχαρητήρια, Υγεία και πάντα άξιος!
***
Και τώρα, βαδίζοντας δυτικά του Μεγ. Κάστρου, να μας, στο Ρέθεμνος! Η στάση μας καθιερωμένη, στην πλατεία των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων. Μας περιμένει κι ο αδελφικός μας φίλος, ο Χάρης Κ. Στρατιδάκης, ο ανεξάντλητος και πολυγραφότατος, κρατώντας μάλιστα και το νέο του πόνημα: Χάρη Κ. Στρατιδάκη: “Ιστορικός περίπατος στο Ρέθυμνο, των σπουδαίων γυναικών” Ρέθυμνο 2020, σχ. 8ο, μικρό, 62 σελίδων με πλούσια εικονογράφηση, έκδοση: Περιφέρεια Κρήτης, Περιφ. Ενότητα Ρεθύμνου, ΧΕΝ Ρεθύμνου!
Πρόκειται για συνοπτικό σύγγραμμα, όπου περιέχεται η περιήγηση-ξενάγηση του αγαπητού Χάρη στο Ρέθυμνο των σπουδαίων γυναικών, που ξεχώρισαν, καθεμιά με τον τρόπο της, και με την προσφορά της. Εργο πρωτότυπο, που ως τα σήμερα δεν είχε εκπονηθεί. Συγχαρητήρια στους φορείς που το εξέδωσαν, πρωτοβουλία αξία επαίνων!
Στην ιδιαιτέρα κατατοπιστική “Εισαγωγή” (σελ. 6-9) του, ο δημιουργός του έργου Χάρης Στρατιδάκης τονίζει τους στόχους και τους σκοπούς αυτής του της προσφοράς, με τη μορφή της περιήγησης των συμμετεχουσών/χόντων, στους χώρους δράσης των αναφερομένων προσωπικοτήτων. Αυτός ο ιστορικός περίπατος, προσφέρει πολλά και για την παρουσίαση ιστορικών τεκμηρίων, που δεν είναι προσεγγίσιμα ή και δεν υφίστανται πλέον. Αυτό το έργο, γράφει Ιστορία, και με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που είναι εμπλουτισμένο, μας μαθαίνει, μας συστήνει τις σπουδαίες Ρεθεμνιώτισσες που προσέφεραν πολύτιμο έργο στην κοινωνία του Ρεθέμνου, και που όμως κάποιες είχαν λησμονηθεί.
Μελετούμε μία-μία και τις 55 στάσεις γνωριμίας των, και σφίγγουμε το χέρι του “ξεναγού” στις στάσεις που έκαμε, συστήνοντάς μας μορφές που έγραψαν και γράφουν Ιστορία, γιατί ήταν πρωτοπόρες, ήταν ηρωίδες, ξεχώρισαν για το ήθος, τον πατριωτισμό, το έργο τους! Εγραψαν Ιστορία!
Αγαπητέ κι ακούραστε Χάρη, θερμότατα συγχαρητήρια, τιμά τ’όνομά σου κι αυτό σου το έργο-συνεισφορά. Θα καμαρώνουν οι γονείς σου απ’εκεί που βρίσκονται· κι ο τόπος σου, θα σ’ έχει καμάρι του. Πάντα άξιος και γερός, για να συνεχίζεις! Απ’τα Χανιά που υπηρέτησες τόσο θαυμάσια τη Δημοτική μας Εκπαίδευση, ευχές και χαιρετίσματα!
***
Εδώ όμως φτάσαμε -συν Θεώ- στο τέλος, για σήμερα. Στους εορτάσαντες: Χρόνια Πολλά και Υγεία, στους γιατρούς μας, στην Αστυνομία και στις άγρυπνες Εθνικές μας Δυνάμεις, στα Νοσοκομεία μας, που ξαγρυπνούν, δύναμη και παρά Θεού ενίσχυση του σωτήριου έργου των.
Στα “Χανιώτικα νέα” μας, που με τόσες θυσίες κυκλοφορούν κάθε πρωί, τις εγκάρδιες ευχές μας. Διαβάζοντάς τα, νιώθουμε πως υπάρχουμε, πως ζούμε και πως θ’ανημένουμε καλύτερες μέρες. Η Χάρη του Θεού, θα μας ενισχύει…
Χρόνια Πολλά και Υγεία σε όλους!
